My love ยัยน่ารักสดใสกับนายเย็นชาปากแข็ง

10.0

เขียนโดย Nongtoon

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.23 น.

  32 ตอน
  0 วิจารณ์
  39.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เปิดเทอมวันแรกก็ต้องนอนอยู่บ้านศัตรูซะแล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              ณ คอนโดสุดหรูของภูผา

น้ำขิง:เฮ้ย นี่ฉันอยู่ไหนเนี่ย

ภูผา:เอะอะโวยวายอะไรของเธอนี่มันคอนโดฉันเอง ก็ตอนที่ฉันถามทางกลับบ้านเธอ เธอดันหลับไปซะก่อนไง

น้ำขิง:แล้วนี่ทำไมคอนโดนายถึงกว้างยังกับวังเลยล่ะ

ภูผา:ก็ฉันซือ2ห้องแล้วทำประตูเชื่อมกันแล้วก็ตกแต่งให้เป็นเหมือนบ้านไง

น้ำขิง:อ่อ นี่ห้องนายอยู่ชั้นที่เท่าไหร่

ภูผา:22

น้ำขิง:แล้วฉันหลับอยู่ฉันจะขึ้นมาได้ยังไง

ภูผา:ก็ฉันอุ้มขึ้นลิฟย์มาไง

น้ำขิง:แล้วนายไม่หนักเหรอ

ภูผา:หึ ไม่หนักอ่ะจะหนักได้ยังไงตัวเธอเล็กอย่างกับลูกหมา

น้ำขิง:ค่ะพ่อคนแข็งแรง แต่ก็ขอบคุณนะ

ภูผา:หิวไหมไปหาไรกินข้างนอกกัน

น้ำขิง:ไม่เอาทำเองดีกว่า

ภูผา:ฉันทำอาหารไม่เป็น

น้ำขิง:เดี่ยวฉันทำเอง

ภูผา:จะกินได้ไหม

น้ำขิง:นายอย่ามาดูถูกฉันน่ะ ในตู้เย็นนายมีอะไรบ้างอ่ะ

ภูผา:มีทุกอย่างฉันให้แม่บ้านซื้อมาไว้ทำให้กินอ่ะ

น้ำขิง:ดีมากเดี่ยวฉันทำให้เอง ถือว่าตอบแทนนายนะ

ภูผา:อืมอืม เร็วสิฉันหิว

น้ำขิง:เจ้าค่ะ

ภูผา:555

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

น้ำขิง:มาแล้วเสต็กเนื้อราดซอสพริกไทยกับสลัดครีมแล้วก็น้ำแตงโมปั่น

ภูผา:ทำเป็นด้วยเหรอเธออ่ะ

น้ำขิง:ก็ใช่น่ะสิ ลองชิมดูดิ

ภูผา:เธอนี่ก็ทำอาหารอร่อยเหมือนกันนะ

น้ำขิง:แน่อยู่แล้ว

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

ภูผา:อิ่มมาก

น้ำขิง:เหมือนกัน

ภูผา:เธอไปอาบน้ำเถอะฉันให้แม่บ้านเตรียมแปรงสีฟัน ยาสีฟัน ของส่วนตัว แล้วก็ไปซื้อเสื้อผ้ามาให้แล้ว

น้ำขิง:อืม ขอบคุณนะที่นายช่วยเหลือฉัน

ภูผา:ฉันไม่ได้ช่วยแต่ฉันเวทนา

น้ำขิง:เออ

                  20นาทีผ่านไปฉันกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ

น้ำขิง:เฮ้ย! นายมายืนทำไมหน้าห้องน้ำหรือจะมาแอบดูฉัน

ฉันพูดพร้อมวิ่งหนีเข้าห้องน้ำแต่พื้นมันลื่นเลยทำให้ฉันล้มทันที

ภูผา:เฮ้ย

โชคดีที่นายภูผามารับไว้ไม่งั้นหัวแตกแน่หัวไม่แตกก็จริงแต่ปากก็เฉียดกันแล้ว

ภูผา:ฉันไม่ได้แอบดูเธอแต่ฉันเห็นว่าเธอเข้าไปนานแล้ววู้

น้ำขิง:ฉันขอโทษนะ

ภูผา:เธอไปจัดเตรียมความเรียบร้อยของเธอแล้วนอนซะ

น้ำขิง:ค่ะอีคุณเลียงผา

                    10นาทีผ่านไป

ภูผา:นี่เธอยังไม่นอนอีกเหรอ

น้ำขิง:แล้วนายนอนไหนอ่ะ

ภูผา:ที่โซฟาอ่ะ

น้ำขิง:มานอนบนเตียงด้วยกันนี่แหละฉันไม่กลัวนายหลอกฉันรู้ว่านายเป็นสุภาพบุรุษพอ

ภูผา:อืมๆ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

น้ำขิง:ฉันนอนก่อนนะฝันดี

ภูผา:อืม

ภูผา:ทำไมยังไม่ง่วงวะเรา เฮ้ย ยัยน้ำขิงเธอจะมากอดฉันทำไมเนี่ย

น้ำขิง:แม่ขา ฮึกๆ ฮือๆ แม่ทิ้งหนูไปอังกฤษทำไมอ่ะค่ะ

ภูผา:เห้ยร้องให้ขนาดนี้เลยเหรอ

ผมปัดผมออกจากหน้าให้ยัยน้ำขิงเลยเห็นหน้าที่น้ำตานองหน้าผมเลยเช็ดน้ำตาให้ยัยน้ำขิงดูๆไปหน้าตายัยนี่ก็สวยเหมือนกันนะ ผมจะจับให้เธอนอนดีๆแต่เธอดันดิ้นปากผมเลยไปถูกปากยัยน้ำขิงเต็มๆแต่เธอไม่รู้สึกตัว เมื่อผมพาเธอนอนให้เรียบร้อยแล้ว ผมก็หลับทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา