Black love...รักนี้สีดำ

โรงแรม

 

 

 

เวลา 22.00

 

 

 

 

“โอ๊ย!! ไอ้บ้า พอได้แล้ว ไม่ได้เรื่องนี่ฉันจ้างนายมาต้องหลายหมื่นทำไมทำได้แค่นี้ ฮะ ?”

 

 

 

เสียงฟางตะโกนใส่ชายหนุ่มที่เธอจ้างมาเป็นคู่นอนของเธอและบำเรอสวาทให้กับเธอ

 

 

 

“โธ่ ! เราก็ทำดีที่สุดแล้วนะ”

 

 

“ดีบ้าดีบออะไรกัน ฉันยังไม่ถึงอารมณ์เลย อะ ! เอาเงินนี้ไปค่าจ้างของแกฉันให้เพิ่มและอย่าเอา

เรื่องนี้ไปบอกใคร ไม่งั้นนายก็คงจะรู้นะว่าจะเป็นยังไง ออกไปให้พ้นหน้าฉัน ออกไป๊ !!” ฟางเขี้ยง

เงินใส่หน้าชายหนุ่มนักศึกษาที่เธอจ้างมา

 

 

“วุ๊ย ! เสียอารมณ์ ไม่ได้เรื่องเลยซะคน”

 

 

 

‘ฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ ทายาทพันล้านของบริษัทยักษ์ใหญ่ในกรุงเทพ ด้วยความที่ธอถูกเลี้ยง

มาอย่างตามใจตั้งแต่เด็ก ตอนนี้เธอเลยกลายเป็นคุณหนูขี้วีน ขี้เหวี่ยง อยากได้อะไรก็ใช้เงินซื้อ

รวมถึงเรื่องความสัมพันธ์บนเตียง ฟางมีปมด้อยที่พ่อของเธอมีเมียน้อยทำให้แม่ของเธอต้อง

ตรอมใจตาย เธอเลยกลายเป็นเด็กพร้าแม่ที่ขาดความอบอุ่นและการอบรม สั่งสอน เธอใช้ชีวิตอยู่

กับพ่อและพี่ชายของเธอพร้อมกับแม่เลี้ยงและลูกติดแม่เลี้ยง ชีวิตของฟางชั่งน่าสงสารนัก เธอแค่

ต้องการใครสักคนที่รักเธอจริงและพร้อมที่จะดูแลเธอแต่ผู้ชายทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่มีใคร

จริงใจกับเธอสักคนมีแต่ต้องการแค่เงินของเธอเพียงเท่านั้น’

 

 

 

“ยัยแก้ว! ยัยแก้ว แกอยู่ที่ไหนออกมาหาฉันเดี๋ยวนี้” ฟางโทรศัพท์ไปหาแก้ว

 

 

 

(โอ๊ย ! ยัยฟาง แกดูเวลาไหมเนี่ย นี้มันดึกแล้วนะ) แก้วขยี้ตาแล้วดูนาฬิกา

 

 

“ก็ฉันเหงาอะ ถ้าแกไม่ออกมาหาฉัน เราเลิกเป็นเพื่อนกันไปเลย” ฟางขู่แก้วเพื่อหวังให้เธอออกมา

 

 

(เออๆ ไปก็ได้ แต่งตัวแปปนึง แกนี่มันจริงๆเลยนะยัยบ้า)

 

 

 

ผับ เคเอส

 

 

 

“ยัยฟาง ! แกฉันให้ฉันออกมาหาแกทำไมวะ ดึกๆดื่นๆ” แก้วถามฟาง

 

 

 

“ก็ฉันอยากดื่มอะ ฉันไม่มีใครแล้วนะ นอกจากแกยัยแก้ว ไม่มีใครอยากคบกับฉันเลย”

 

 

 

“ก็แกขี้วีนซะขนาดนั้นใครจะอยู่กับแกได้”

 

 

 

“ยัยแก้ว !!”

 

 

 

“ฉันล้อเล่นๆ แหม่ ! แค่นี้ทำเป็นอารมณ์เสีย”

 

 

 

ระหว่างที่ฟางกำลังนั่งคุยกับแก้วอยู่นั้นสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ที่อยู่โต๊ะ

ข้างแค่ข้างหลังยังหล่อขนาดนี้ แล้วข้างหน้าจะหล่อขนาดไหน ? ฟางคิดแล้วก็อดใจไม่ได้เธอจึงจะ

เดินเข้าไปหา

 

 

 

“ยัยแก้ว!! ><”

 

 

“อะไรของแกอีกอะ?”

 

 

“แกเห็นผู้ชายคนนั้นไหม ?”

 

 

“คนไหนล่ะ มีตั้งเยอะแยะ ฉันจะรู้ไหมเนี่ย”

 

 

“เดี๋ยวฉันจะไปทำความรู้จักกับเขาสักหน่อย แกรอแปปนึงนะ”

 

 

“เอาอีกแล้ว ยัยฟางเอ้ยย ! เห็นผู้ชายไม่ได้เลย โอ๊ะ ! ฉันล่ะปวดหัวกับแกจริงๆ”

 

 

 

ฟางเดินไปยังเป้าหมายของเธอและเรียกเขาจากข้างหลังของเขา และทันทีที่ชายหนุ่มปริศนาคนนั้น

หันมาก็ทำให้เธอถึงกับจะหงายหลังเพราะคนๆนั้นคือ พี่ชายของเธอนี่เอง

 

 

 

“พี่โทโมะ 0.0”

 

 

“ยัยฟาง !! แกมาทำอะไรที่นี่ดึกๆดื่นๆ หะ !” โทโมะถามน้องสาวด้วยความโมโห

 

 

“เอ่อ…คือ ฟาง”

 

 

“เพื่อชวนมาใช่ไหม ไหนเพื่อนฟางอยู่ไหน พี่จะไปด่าเดี๋ยวนี้แหละ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดชวนเพื่อน

เที่ยวกลางคืน”

 

 

“เดี๋ยวก่อนนะพี่โมะฟังฟางก่อนคือมันไม่ใช่อย่างนั้นนะ คือฟาง…”

 

 

“คนนั้นใช่ไหมเพื่อนของฟาง?” โทโมะเหลือบไปเห็นเพื่อนสาวของฟางนั้นก็คือแก้ว เขาเคยเห็น

ฟางคุยกับเพื่อนคนนี้ที่มหา’ลัย “หืมมม ! บังอาจชวนน้องฉันมาเที่ยวผับเหรอ เสร็จฉันแน่ยัยตัว

แสบ”

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนพี่โมะ” ไม่ทันซะแล้วโทโมะมุ่งตรงไปทางแก้วอย่างทันควัน “ซวยแล้วสิยัยแก้ว ฉัน

ขอโทษนะเว้ย ><”

 

___________________________________________________________________________________

สวัสดี !! พี่ๆน้องๆนักอ่านทั้งหลาย เค้าเป็นนักใหม่น้าา  นามปากกาเค้า คือ

cookie_macaron (คุกกี้มาการอง) เค้าเพิ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก 555 เขินนน >< มีสองคู่นะจ้ะ PF และ TK ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน้าา จุ๊ฟฟฟ  ถ้าชอบไม่ชอบยังไงก็วิจารณ์ได้นะคะ

555 ถ้าโหวตด้วยจะดีมาก ไปแล้วค่าาา บายยย