My Soul

     “I’m at a payphone trying to call home. All of my change I spent on you. Where have the times gone. Baby it’s all wrong, where are the plans we made for two?” การมายืนเล่นกีต้าร์พร้อมกับร้องเพลงที่สวนสาธารณะแห่งนี้ถือเป็นเรื่องปกติของฉันไปแล้ว จะทำไงได้ละ ฉันไม่ได้รวยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆนี่นา และอีกอย่างตอนนี้ฉันก็ขึ้นมหาวิทยาลัยปี 1 แล้ว ถ้าจะรอให้แม่ส่งมาให้อย่างเดียวคงไม่พอใช้แน่ๆ
 
     เกือบลืมแหนะ ! ฉันชื่อมินอา สาวพาร์ทไทม์ นั่นแหละชื่อฉัน ใครๆก็เรียกฉันแบบนี้ เพราะฉันทำงานพาร์ทไทม์ตั้งแต่ป.6 แล้ว เพราะฐานะทางบ้านที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยสักเท่าไหร่ ฉันจึงต้องมาทำงานพาร์ทไทม์ทุกวันหลังเลิกเรียนแบบนี้
 
     ตกเย็นผู้คนที่มาที่สวนสาธารณะแห่งนี้ก็ยิ่งมาก ฉันร้องเพลงพร้อมกีบดีดกีต้าร์ไปเรื่อยๆ ผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาก็ไม่ลืมที่จะใส่เงินลงในกระเป๋ากีต้าร์ของฉัน บางคนถึงกับถ่ายวิดิโอและเอาไปลงในเว็บไซต์ชื่อดังอย่าง YouTube นั่นยิ่งทำให้มีใครรู้จักฉันมากขึ้น รวมถึงมีคนมาหัวเราะเยาะฉันเช่นกัน
 
     “555555 มินอาสาวพาร์ทไทม์ ไม่มีเงินไว้จ่ายค่าเทอมหรอ 5555555555” เสียงของคนเหล่านี้ที่ฉันได้ยินจนชิน แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่รู้สึกอะไรนะ ฉันรู้สึก
 
ฉันรีบเก็บกีต้าร์ลงกระเป๋าแล้วรีบเดินออกจากบริเวณนั้น ทำไมใครๆต้องหัวเราะเยาะฉันด้วย ทั้งๆที่การทำงานแบบนี้ไม่ได้ผิดกฎหมายอะไร ฉันเดินคอตกไปที่ป้ายรถเมล์
 
     “มินอา~” เสียงนี้เป็นเสียงที่ฉันคุ้นหูมาก ฉันจึงหันกลับไปมอง แล้วพบว่าคนที่เรียกฉันก็คือเพื่อสนิทของฉันเอง
 
     “อ้าว แบมแบม นี่เอง”
 
     “บอกแล้วไงว่าให้เรียกแบมเฉยๆ” เขาพูดจบพร้อมกับเบ้ปากใส่ฉัน
 
     “โอเค ๆ แบม พอใจมั๊ย”
 
     “คริๆ พอใจละ ปะ ไปกินข้าวกันเถอะ หิวจะตายละเนี่ย” พูดจบเขาก็ลากฉันไปยังร้านอาหาร โดยที่ไม่รอคำตอบของฉันเลยว่าฉันจะไปหรือไม่ไป
 
          ----P Restaurant----
     ร้านอาหารที่ตกแต่งไม่หรูมาก แต่เน้นคุณภาพและรสชาติของอาหาร ลูกค้าในร้านนั่งกันเต็มเกือบทุกโต๊ะ ฉันกับแบมนั่งได้สักพัก ก็มีพนักงานเดินมาถามออร์เดอร์
 
     “เอาบิบิมบับ 2 ที่ ต็อกบกกี 1 เซ็ต เนื้อหมู 1 เซ็ต แล้วก็โซจู 2 ขวดครับ” หลังจากรับออร์เดอร์เสร็จเขาก็เดินกลับไป ฉันมองเขาไปตลอดทาง นั่นทำให้แบมแบมต้องเรียกสติฉันกลับมา เพราะเขารู้แน่ว่าฉันจะทำอะไร
 
     “ย๊าห์~ ขนาดมากินข้าวกันนะ ยังคิดจะหางานเพิ่มอีก อีก 2 วัน มหาลัยจะเปิดแล้ว ถ้าแกยังหางานไม่หยุดแบบนี้ รับรอง เวลาเรียนแกไม่เหลือแน่” สิ่งที่เขาพูดก็ถูกนะ เพราะตอนนี้นอกจากฉันจะไปเล่นกีต้าร์แล้วร้องเพลงที่สวนสาธารณะเป็นประจำแล้ว ฉันยังรับเลี้ยงน้องหมาในช่วงวันหยุด และยังมีรับจ้างทำความสะอาดบ้านอีก นี่ยังไม่รวมงานที่ฉันคิดจะทำอีกอย่างนั่นคือพนักงานร้านอาหาร
 
     ผ่านไปประมาณ 15 นาที อาหารก็มาเสิร์ฟถึงโต๊ะ ทุกอย่างดูน่ากินมาก กินหอมของต็อกบกกีและหมูย่างกิมจิที่แบมแบมกำลังย่างอยู่นั้นส่งผลให้ฉันหลุดจากเรื่องงานทันที ฉันกับแบมแบมเริ่มทานไปด้วย คุยไปด้วย พวกเรามักปรึกษากันแบบนี้เสมอ ไม่นานอาหารที่ตั้งอยู่หน้าเราก็หมดไป ฉันส่งเงินให้แบมแบมจำนวนหนึ่ง แต่เขาบอกว่าให้เก็บไว้ เขาจะเลี้ยงเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เรามาทานอาหารด้วยกันเขาจะเป็นคนจ่ายเสมอ
 
    หลังจากจ่ายเงินเสร็จ ฉันและแบมแบมก็ออกมาเดินตามถนนไปเรื่อยๆ เพราะถนนสายนี้ไม่มีวันหลับใหล ตลอดสองข้างทางก็จะมีของมาวางขายมากมายเต็มไปหมด รวมถึงร้านค้าในแถบนั้นก็ทยอยเปิดเหมือนกัน
 
     “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดจากกลุ่มนักเรียนหญิงข้างหน้าสร้างความตกใจและความสงสัยให้ฉันกับแบมแบมมาก พวกเราเลยตัดสินใจเดินเข้าไปดู พอฉันและแบมแบมเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ เสียงก็ยิ่งดังขึ้น นั่นยิ่งทำให้พวกเราสงสัย ฉันจึงเขย่งมองเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้านั้น และฉันก็พบชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งพวกเขากำลังเลือกเสื้อผ้ากัน และทันใดนั้นแบมแบมก็พูดขึ้นมา
 
     “เฮ้ย !! พี่มาร์ค” หลังจากเขาพูดจบ เหล่าเด็กนักเรียนหญิงก็หันกลับมามองเขา ประมาณว่ารู้จักกันหรอถึงได้เรียกกันแบบสนิทขนาดนี้
 
     “พี่มาร์คเขาเป็นหัวหน้าวงที่ฉันอยู่นะ จำได้มั๊ยมินอา ที่ฉันเคยบอกอ่ะ” หลังจากฉันสงสัยได้ไม่นานเขาก็พูดออกมาก่อนที่ฉันจะได้ถาม นั่นทำให้นักเรียนหญิงเหล่านั้นสนใจเขามากขึ้น
 
     “อ้อ จำได้ๆ นายไม่เข้าไปทักทายเขาหน่อยละ” พูดจบ แบมแบมก็ขอเข้าไปทักทายพวกเรา ฉันจึงตัดสินใจเดินไปเรื่อยๆ เพราะสองข้างทางนี้มีอะไรมากมาย
 
          ----Mark’s Part----
     “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดที่ดังไม่หยุดตั้งแต่พวกเรามาถึงที่นี่ ผมและเพื่อนๆมาเลือกเสื้อผ้ากัน สักพักเสียงกรี๊ดพวกนั้นก็เงียบหายไปทำให้ผมสงสัยและหันออกไปมองนอกร้าน 0____0
 
     “เฮ้ย นั่นมัน” สิ่งที่ผมเห็นหน้าร้านคือเด็กผู้หญิงคนที่ผมฝันถึง เธอเหมือนมาก ทั้งรอยยิ้ม สายตา เส้นผม สิ่งเหล่านั้นผมจำได้ดี และผมมั่นใจว่าต้องใช่เธอ !!!!