รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)
เขียนโดย 
sky_namfah
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.
แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) อาการกำเริบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตั้งแต่วันนั้นมาผมก็ไม่เจอฟางอีกเลย หลายวันแล้วนะ ไอพวกนั้นก็พยายามพาไปเจอ แต่ไม่เอาอ่ะ ผมไม่อยากเจอเธอตอนนี้
โทโมะ: ไอป็อบ!! นี่แกเป็นอะไรวะ ช่วงนี้ดูหงุดหงิดแท้ ชวนไปเที่ยวกับพวกน้องฟางก็ไม่ไป
ผมหยุดชะงักเมื่อได้ยินชื่อเธอ
ป็อบปี้:ช่วงนี้ฉันทำงานเยอะ ทั้งที่บ้าน แล้วก็ที่มาลัย แกก็รู้นี่นา
เขื่อน:ใช่ พวกฉันรุ้ แต่ถึงแกจะยุ่ง แกก็จะไม่ดูหงุดหงิด ฟึดฟัดแบบนี้นี่หว่า ตกลงแกเป็นอะไร เมนมารึไง
ไอเขื่อนพูดกวนตีนมา
ป็อบปี้:อยากตายไหมเขื่อน
ผมส่งสายตาพิฆาตไปให้ไอกบ
โทโมะ:พอๆๆๆ ทั้ง2คนอ่ะ แล้วนี่ตอนนี้แกหาตัวไอเลวนั่นเจอรึยัง
เมื่อได้ยินอย่างนั้นผมนิ่งไปเลย
ป็อบปี้:ยังว่ะ แต่ฉันสืบรู้มาว่ามันกลับมาไทยแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
โทโมะ: มันจะกลับมาทำไมวะ ในเมื่อมันก็รู้ว่าเรารอเชือดมันอยุ่อ่ะ
ผมคิดอย่างเครียดๆ
เขื่อน:ฉันว่ามันต้องมีแผนอะไรบางอย่างแน่ๆอ่ะ ทางที่ดีเราควรเตรียมที่จะรับมือมันนะ
ผมนั่งฟังไอ2คนนี้นิ่งๆ
ป็อบปี้: แล้วเราจะรับมือมันยังไงล่ะ ในเมื่อเรายังไม่เจอมันแล้วก็ยังไม่รู้อะไรอีกเลยนอกจากมันกลับมาแล้ว
ผมถามกลับ
เขื่อน: เอาน่า!! เขื่อนน้อยซะอย่าง ไม่ต้องห่วงงงง
เขื่อนพูดด้วยสีหน้าชั่วๆ
Fang Talk
ตอนนี้ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ใต้ต้นไม้กับเฟย์ หวาย แก้ว ขนมจีน แล้วก็จินนี่
จินนี่:นี่เฟย์ แกเห็นคอเล็คชั่นใหม่ของ Chanel ยัง ฉันอยากได้มากๆเลยอ่ะ
ยัยจินนี่ที่นั่งดูคอเล็คชั่นกระเป๋าอยู่พูดออกมาแล้วยื่นI-Phoneให้เฟย์ดู
เฟย์: สวยจริงด้วยอ่ะพี่จินนี่ หึ่ยๆๆๆ เฟย์ก็want นะ
ยัยเฟย์พูดอย่างตื่นเต้น
หวาย: พี่เฟย์ๆ เมื่อวานพี่เฟย์เพิ่งไปถอย Pradaสีฟ้ามาไม่ใช่เหรอ อยากได้Chanel อีกแล้ว
ยัยหวายที่นั่งทำการบ้านอยู่ก็หันมาถามเฟย์
เฟย์:ยัยหวาย นั่นมันเมื่อวานย่ะ แต่นี่มันวันนี้ เข้าใจ๊!!
ยัยเฟย์บอกอย่างกวนๆ
หวาย:ตลอดแหละพี่เฟย์อ่ะ
หวายทำแก้มป่องแกล้งงอน
ขนมจีน:นี่หวาย ข้อนี้หนมงงอ่ะ หวายเข้าใจมั้ยอ่ะ?
ขนมจีนหันมาถามการบ้านหวาย
หวาย: หวายก็ติดอยู่ตรงนี้เหมือนกันอ่ะ เด้วลองอ่านอีกทีแล้วกัน
หวายบอกแล้วก้มลงอ่าน
แก้ว: ฟิ้วววววว!! บึ้มมมมม!!! 555 ตายเลยไอBoss จอมโหดเหี้ยม555 ไม่คณามือฮีโร่แก้วหรอกกกก555
ยัยแก้วที่นั่งเล่นเกมอยู่ก็ส่งเสียงออกมา
หวาย:แก้ววววว!!เบาๆหน่อยสิ หวายทำการบ้านอยุ่นะ
ยัยหวายแว้ดออกมา
แก้ว:โทดทีๆ พอดีแก้วสนุกไปหน่อยอ่ะ
แก้วบอกแล้วลดเสียงลง
ตอนนี้ฉันหยุดอ่านหนังสือแล้วมองยัยพวกนั้นทะเลาะกัน ไม่เข้าใจว่าทะเลาะอะไรกันได้ทุกวี่ทุกวัน แต่ก็สนุกดีนะ เอ…ช่ววงนี้ทำไมพวกพี่ป็อบปี้หายไปเลยนะ โดยเฉพาะเจ้าตัว ไม่เห็นเลย หรือว่าเขาจะงานยุ่งนะ…เพราะเขาปี4แล้วอ่ะ ฉันนั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ
หวาย: โอ๊ยยยยยยย!!งง ไม่เข้าใจ!! โอ๊ะ!! เจ็บหน้าอกอ่ะ
อยู่ๆยัยหวายก็โพล่งออกมาอย่างดัง เจ็บหน้าอกงั้นเหรอ ฉันหันไปเห็นยัยหวายที่หน้าเริ่มซีดแล้วเอามีกุมหน้าอกอยู่
ฟาง: หวาย กินยารึยัง
ฉันถามทันที เพราะยัยตัวแสบชอบอู้
หวาย:เอ่ออ ยังอ่ะพี่ฟาง หวายลืม
หวายสารภาพออกมาแต่โดยดี
เฟย์:ว่าแล้ว มานี่ๆ กินยาก่อนเลยยัยหวาย เฟย์ก็ลืมเตือน
เฟย์บอกแล้วรีบจัดยาให้กิน
หวาย:ขอบคุณค่ะ
หวายรับยาไปกินแล้วฟุบหน้าลงบนสมุดทันที
ฟาง:แล้วนี่ไม่เข้าใจตรงไหนล่ะ
ขนมจีน: ตรงนี้อ่ะพี่ฟาง
ขนมจีนชี้ให้ดู
ฟาง: มา เด้วพี่สอนให้ ส่วนยัยหวายพักไปก่อน เด้วพี่ไปสอนให้ที่บ้าน
หวาย:ค่า!!!
หวายบอกแล้วฟุบนอนลงบนโต๊ะ
โทโมะ: ทำอะไรกันอยู่ครับ
พี่โทโมะที่เดินเข้ามากับเขื่อนก็พูดขึ้น
เฟย์: หลายอย่างค่ะ555
ยัยเฟย์พูดแล้วหัวเราะ
ทำให้ทุกคนหัวเราะตาม
เขื่อน:แล้วนี่หวายเป็นไรอ่ะ
โทโมะ:ไหน หวายเป็นอะไรอ่ะ
โทโมะที่เพิ่งเห็นว่าหวายนอนฟุบลงบนโต๊ะก็นั่งลงข้างๆแล้วถาม
แก้ว: อาการเดิม ลืมกินยา แล้วก็ปวดหัวน่ะสิ
แก้วที่บอกออกไป โทโมะมองหวายอย่างห่วงๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
