รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)
เขียนโดย 
sky_namfah
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.
แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) กลับมาอีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Magorn Talk
สวัสดีครับ ผมมาก่อนครับ เป็น(อดีต)เพื่อนสนิทของดาวคณะครับ ป็อบปี้ไงล่ะ ผมเพิ่งกลับมาจากอเมริกาหลังจากหลบไปอยู่ที่นั่นหลายปีและตอนนี้ ผมก็กลับมาแล้ว กลับมาจัดการในบางสิ่งบางอย่างในสิ่งที่ผมเคยเสียไป อย่าถามเลยครับว่าอะไร ผมว่าคุณรอดูเองดีกว่า ผมบอกได้แค่ว่า มันสนุกแน่ ตอนนี้ผมมาที่มหาลัยของเพื่อนรัก หลังจากที่วันนั้นผมมาหามันแล้วเจอกับสิ่งที่น่าสนใจอยู่ไม่น้อย
มาก่อน: อ้าว!! ฟางใช่มั้ยครับ
ผมเดินเข้าไปหาเธอ
ฟาง: ค่ะ เอ่อออ… มาก่อน… ใช่มั้ยคะ
มาก่อน:ครับ ผมมาก่อนมาก่อน ที่ชนคุณวันนั้นเอง
ผมแนะนำตัวกับเธอ เธอก็น่ารักดีนะ ถึงว่า เพื่อนรักผมถึงดูสนใจเธอขนาดนั้น
ฟาง: เอ่อ วันนั้นฟาต้องขอโทษมาก่อนด้วยนะคะที่เดินไม่ดูทาง ทำให้มาก่อนต้องเจ็บตัว
เธอพูดอย่างรู้สึกผิดจริงๆ
มาก่อนมาก่อน: ไม่เป็นไรเลยครับ ความจริง มาก่อนต่างหากที่ต้องขอโทษฟาง ที่เดินไม่ดูทางทำให้ฟางต้องเจ็บตัว
ผมบอกออกไปอย่างจริงใจ
ฟาง:อ่อ ค่ะ แล้วนี่มาก่อนเรียนที่นี่เหรอคะ
เธอถามอย่างสงสัย
มาก่อน: ป่าวหรอกครับ ผมมาหาเพื่อนสมัยมัธยมนะฮะ มันเรียนอยู่ที่นี่
ผมบอกกับเธอ
ฟาง: อ๋อออ แล้วมาก่อนหาเพื่อนเจอยังคะ ให้ฟางช่วยมั้ย
เธอถามอย่างมีน้ำใจ
มาก่อน: อ๋อเจอแล้วครับ ขอบคุณมาก แล้วฟางเรียนคณะอะไรเหรอครับ
ฟาง:ฟางเรียนสถาปัตย์ ค่ะ
มาก่อน: เหรอครับ มาก่อนก็เรียนสถาปัตย์เมือนกัน
ผมบอกเธอย่างดีใจเมื่อได้รู้ว่าเราเรียนเหมือนกัน
ฟาง: จริงเหรอคะ แล้วเมาก่อนเรียนที่ไหนเหรอคะ
มาก่อน: ผมเรียนอยู่ที่อเมริกาครับ แต่ตอนนี้ปิดเทอมเลยกลับมาเที่ยวที่ไทย
ผมบอกกับเธอ
ฟาง:อ๋อ
มาก่อน: ฟางทานข้าวหรือยังครับ
ผมถามเธอ
ฟาง: อ๋อออ ยังหรอกค่ะ พอดีฟางเพิ่งมาถึงว่าจะไปทานที่หน้ามอ
มาก่อน: จะรังเกียจไหมครับถ้าผมจะชวนฟางไปทานข้าว
ผมถือโอกาสชวนเธอสะเลย
ฟาง: เอ่ออออออ
เธอมีท่าทีลังเล
มาก่อน: ถือซะว่าเป็นการฉลองเจอเพื่อนใหม่นะครับ
ผมบอกออกไป
ฟาง: งั้นก็ได้ค่ะ แต่ไปทานที่หน้ามอนะคะ เพราะฟางมีเรียนตอนบ่าย
เธอบอก
มาก่อน :ครับ แค่หน้ามอก็พอ งั้นเราไปกันเลยนะครับ
ผมบอกเธอแล้วเดินกันไป ระหว่างทางผมก็หาเรื่องคุยกับเธอไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงร้านอาหาร
มาก่อน: ฟางอยากทานอะไรครับ เด้วมื้อนี้ก่อนเลี้ยงเอง
ฟาง: ไม่เป็นไรค่ะ เกรงใจ
เธอบอกอย่างเกรงใจจริงๆ
มาก่อน:นะครับ ก่อนเป็นผู้ชาย ควรที่จะเป็นคนจ่ายนะ จะให้ฝ่ายหญิงออกเงินได้ยังไงจริงมั้ย555 หรือถ้าฟางจ่ายเงินเอง ก่อนก็เป็นกลายแต๋วน่ะสิ555
ผมพูดหยอกเธอ เราหัวเราะกันเบาๆ
ฟาง:แล้วนี่ทำไมมาก่อนถึงมีชื่นี้อ่ะ ฟางว่ามันแปลกนะ มาก่อน ฮิๆๆ^^
เธอพูดยิ้มๆ
มาก่อน: ก็ก่อนเป็นลูกคนแรกของม๊ากับป๊า เลยได้ชื่อมาก่อน รู้ไหมว่าก่อนอ่ะ มีน้องชื่อมาตามนะ
ผมเล่าให้เธอฟัง
ฟาง:จริงเหรอ ชื่อน่ารักจัง
มาก่อน:แต่ถ้าก่อนมีน้องอีกคนคงได้ชื่อว่ามาหลังแน่ๆ ครบเลยนะ มาก่อน มาตาม แล้วก็มาหลัง555
ฟาง:555 มาก่อนนี่ก็ตลกดีเนาะ
ผมหยุดชะงักเมื่อเธอพูดอย่างนั้น ผมตลกงั้นเหรอ…. นี่ ผมมีความสุขเหรอ… ผมไม่ได้เป็นแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ นับตั้งแต่……
ฟาง:มาก่อน… มาก่อน!! เป็นอะไรหรือเปล่า
ผมสะดุ้งเมื่อเธอเอื้อมมือมาสะกิดผม
มาก่อนมาก่อน:เอ่ออ ไม่เป็นไรครับ ก่อนว่าเราสั่งอาหารกันดีกว่านะ
ผมพูดตัดบทยิ้มๆ แล้วเราก็สั่งอาหารมาทานกัน
Poppy Talk
เขื่อน: ดีนะที่วันนี้อาจารย์ปล่อยเร็ว ไม่งั้นเขื่อนน้อยต้องเป็นลมตายคาห้องเพราะหิวข้าวแน่เลย
เขื่อนบ่นเมื่อเราเดินเข้ามาที่ร้านอาหาร
ป็อบปี้: แกก็อย่างนี้ตลอดแหละ
โทโมะ: ฉันก็ว่าอย่างนั้น
โทโมะบอกอย่างเห็นด้วย
เขื่อน: โถ่!!!!...
ไอเขื่อนแกล้งเสียใจ เราจึงหัวเราะกัน
โทโมะ: เฮ้ยย!!นั่นมันน้องฟางนี่นา ใช่มั้ย
อยู่ๆโทโมะก็เอ่ยขึ้น ผมจึงหันไปมองทันที
เขื่อน: ฟางน้อยจริงๆด้วย แล้วนั่นมากับใครอ่ะ เป็นผู้ชายด้วย
ณ ตอนนั้นผมพูดไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก รู้แค่ว่าตอนนี้มันร้อนรุ่มในใจ และอยากจะไปกระชากตัวไปนั่นมันออกมาจากเธอ แต่ผมก็ทำได้แค่…
ป็อบปี้:พวกแกจะไปยุ่งอะไรกันเขาล่ะ ไปๆๆๆ กินข้าวกันดีกว่า เรามีเรียนกันต่อนะ
ผมตัดบทแล้วรีบเดินออกไปทันทีอย่างอารมณ์เสีย นี่ผมเป็นอะไรเนี่ยยยยยยย!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
