รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

7.1

เขียนโดย sky_namfah

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.

  31 ตอน
  15 วิจารณ์
  39.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) วุ่นวาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

Waii  Talk

  วันนี้ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความมึนหัว  อ๋อยยยย!! นี่เราเป็นอะไรไปนะ  ฉันเดินออกมาข้างนอกเพื่อที่จะล้างหน้า

แก้ว:อ้าววว!! ตื่นแล้วเหรอหวาย  เป็นไรเนี่ยหน้าแกซีดๆนะ

หวาย:มึนหัวนิดหน่อยอ่ะ  แล้วนี่พี่ฟางกะเฟย์อ่ะ

แก้ว:  เฟย์อยู่ข้างนอก  ส่วนพี่ฟาง แก้วยังไม่เห็นเลยนะ

ยัยแก้วบอกกับฉัน

หวาย: อืม…งั้นแก้วไปหาเฟย์กับหวายมั้ย

ฉันถามแก้ว

แก้ว: ไปสิ  แต่แป๊บนะ  หยิบของก่อน

ยัยแก้วบอกแค่นั้นแล้วเดินไปหยิบของแล้วเดินออกมา

แก้ว: ป่ะ… ไปกัน

ยัยแก้วบอกแล้วเราก็เดินออกไปด้วยกัน  เมื่อมาถึงก็เจอทุกคนครบแก๊งค์เลย

เขื่อน:อ้าววว!หวาย  มาๆ นั่งด้วยกัน

เมื่อเหนฉันเขื่อนก็ชวนนั่ง ฉันก็นั่งลงข้างๆพี่โทโมะแล้วก็พี่เฟย์

หวาย:เฟย์ แล้วพี่ฟางอ่ะ  ยังไม่กลับมาอีกหรอ

ฉันหันไปถามเฟย์ทันที  เฟย์ทำอึกอัก

เฟย์: กลับมาแล้ว  แล้วก็ไปแล้ว

หวาย:อ้าว  ไปไหนอีกอ่ะ

ฉันถามอย่างงงๆ

โทโมะ: พอดีฟางต้องไปทำธุระในตัวเมืองเรื่องรับน้องเนี่ยแหละ

หวาย: แล้วพี่ฟางไปกับใครคะ

เฟย์: ไม่ต้องห่วงหรอกยัยหวาย พี่ฟางเขาไปกับพี่ป็อบปี้น่ะ

เฟย์บอก  เมื่อเห็นอย่างนั้นฉันจึงเบาใจ

เขื่อน:  หวายเป็นไรอ่ะ  หน้าซีดๆ

หวาย:มึนหัวนึดหน่อยอ่ะ

ฉันบอกออกไป  แต่เฟย์ดูลนลาน

เฟย์: แล้วนี่เป็นนานยังเนี่ย  ทานยาหรือยัง  แล้วมีอะไรแซกซ้อนอีกมั้ย

อ๋อยยย!! หวายมึนค่ะหวายมึน

หวาย:ใจเย็นๆเฟย์  หวายเพิ่งเป็นเมื่อเช้าอ่ะ  ตื่นมาก็มึนแล้ว  ส่วนยา  หวายลืมเอามาอ่ะ  ไม่คิดว่าจะเป็นอะไร 

เฟย์:   แล้วนี่ลืมได้ยังไงกันยัยหวาย  ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง

แปลกๆแฮะ

หวาย:ทำไมอ่ะ  แค่หวายลืมยาทำไมเฟย์ต้องดูตกใจขนาดนั้นล่ะ

เฟย์: แล้วถ้าโรคนั้นมันกำเริบขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ!!

อยู่ๆเฟย์ก็ตะคอกสวนมาใส่ฉันอย่างโมโห

หวาย: โรค??.... เฟย์หมายความว่าไง  หวายเป็นอะไร…  หวายเป็นอะไร!!!!

ฉันทวนคำของเฟย์ แล้วตะโกนถามออกไป

เขื่อน: เอิ่มม..  เขื่อนว่าหยุดเถอะ เฟย์ ใจเย็นๆ มานี่

พี่เขื่อนห้ามทัพแล้วก็ลากเฟย์ออกไป

โทโมะ: พี่ว่า เราไปหายาทานดีกว่านะ  ใจเย็นๆ

พี่โทโมะที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้นแล้วก็จับมือฉันไว้

หวาย: มันหมายความว่ายังไงที่เฟย์พูด  นี่พวกพี่ปิดอะไรหวายกันไว้หรือเปล่าพี่โหมะ

ฉันถามอย่างคาดคั้น

โทโมะ : ไม่มีหรอกน่า  ยัยเฟย์แค่เป็นห่วงเธอน่ะ  พี่ว่าเราไปที่ค่ายกันดีกว่านะป่ะ

พี่โทโมะพูดแค่นั้นแล้วจูงมือฉันเดินออกไป

 

 

  #ไม่ได้ลงนานกำลังยุ่งจริงๆต้องขอโทษด้วยนะคะ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา