ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"

 "สนุกจังเลยค่ะ!!"หลังจากเล่นเครื่องเล่นเสร็จ ฟางก็พูดขึ้้น

 "ชอบใช่ไม๊ล่ะ"ป๊อปปี้ถาม

 "ค่ะ!"ฟางตอบอย่างไม่ลังเล ก่อนที่ทั้งสองจะนึกได้ว่ากำลังกุมมือกันอยู่

 "เอ่อ!..."ฟางรีบเอามือออกทันที 

 "ขอบใจนะฟาง ที่คอยกุมมือฉันไว้"ป๊อปปี้พูด ฟางถึงกับใจเต้นแรง

 "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ"ฟางตอบอย่างเต็มใจ ก่อนที่ป๊อปปี้จะคว้ามือฟางมือจับไว้อย่างแน่น

 "คุณป๊อป!"ฟางตกใจที่ป๊อปปี้จับมือของเธอโดยไม่ทันตั้งตัว

 "จับแล้วก็จับต่อไปเลยสิ ฉันว่าเราไปเล่นกันต่อเถอะ"ป๊อปปี้พาฟางไปเล่นเครื่องเล่นอื่นต่อฟางได้แต่อมยิ้มเมื่อเขากุมมือเธอไว้แน่น

 ณ บ้านจิระคุณ

 "ป้านิ่มคะ ฟางไปไหนหรอคะ"ฟ้าเดินมาถามป้านิ่มอย่างสงสัย

 "ไปเที่ยวกับคุณป๊อปค่ะ"ป้านิ่มตอบ

 "ไปเที่ยว!"ฟ้าตกใจ

 "ฟางเนี่ยนะคะที่ไปเที่ยวกับพี่ป๊อป"ฟ้าถาม

 "ค่ะ!ป้าเห็นคุณป๊อปจูงมือฟางไปเที่ยวด้วยกันเลยล่ะค่ะ ป้าว่ามันชักจะยังไงยังไงอยู่นะคะ"ป้านิ่มพูด ฟ้าคิดตาม

 "ถ้ากลับมานะจะถามให้รู้เรื่องไปเลย"ฟ้าบอก

ตกเย็น

 บนรถ

 "คุณป๊อปคะ วันนี้ฟางสนุกมากเลยนะคะ"ฟางพูดขึ้น

 "ฉันก็สนุกมากเหมือนกัน ฉันไม่ได้มาเที่ยวแบบนี้นานแล้วเหมือนกัน"ป๊อปปี้บอก

 "ฟางด้วยค่ะ เรานี่มีหลายเรื่องที่คล้ายๆกันเลยนะคะ"

 "เค้าว่ากันว่าคนที่มีอะไรคล้ายๆกันจะเป็นเนื้อคู่กัน หรือว่าเธอกับฉันจะเป็นเนื้อคู่กัน!"ป๊อปปี้ถามแกล้งฟางไปเรื่อย

 "คงไม่ใช่หรอกค่ะ คุณก็มีคุณพิมอยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ"ฟางพูดแล้วทำหน้าเศร้า

 "ฉันคิดกับพิมแค่เพื่อนเท่านั้น ตอนนี้ความรู้สึกของฉันเปลี่ยนไปแล้ว"ป๊อปปี้บอกก่อนจะหันไปมองหน้าฟาง

 "ความรู้สึกเปลี่ยนไปแล้วหรอคะ หมายความว่ายังไงหรอคะ?"ฟางถาม 

 "ก็เพราะ..."ป๊อปปี้ไม่ทันตอบก็มีเสียงแทรกขึ้น

 ติ้ดดดด ติ้ดดดด

 "สวัสดีครับคุณแม่"ป๊อปปี้รับสาย

 "ป๊อปลูกอยู่ไหน"แม่เขาถามจากปลายสาย

 "คือผมกำลังขับรถกลับบ้านพอดีหน่ะครับแม่ ใกล้ถึงแล้วครับ"ป๊อปปี้บอก

 "ลูกรีบๆกลับบ้านล่ะ เดี๋ยวมาทานข้าวกับหนูโบว์กัน เธอมาเยี่ยมแม่"แม่ป๊อปปี้บอก ทันทีที่ป๊อปปี้ได้ยินกลับหน้าหมองไป

 "แล้วผมจะรีบกลับนะครับ"ป๊อปปี้พูดจบก็วางสายไป

 "...."ทั้งสองคนได้แต่เงียบ เมื่อได้ยินว่าโบว์จะมาทานข้าวที่บ้าน

ในบ้าน

 "ขอบใจมากนะจ้ะหนูโบว์ที่ซื้อขนมมาฝาก"แม่ป๊อปปี้พูด

 "ร้านนี้เป็นร้านที่โบว์ชอบทานหน่ะค่ะ เลยอยากให้คุณป้าลองทานดูเผื่อจะติดใจ"โบว์บอก

 "ดีจังเลย ป้าว่าต้องอร่อยมากแน่ๆเลย หนูโบว์นี่น่ารักจริงๆเลย"แม่ป๊อปปี้ชม

 "ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะคุณป้า โบว์ก็อยากให้พี่ป๊อปได้ลองขนมที่โบว์ชอบด้วยจะได้มีอะไรเหมือนๆกัน"

 ปิ้ดดด ปิ้ดดด

 "ตาป๊อปมาแล้วแน่เลย"แม่ป๊อปปี้พูดขึ้น 

 "คุณผู้หญิง คุณฟ้าและก็คุณโบว์อยู่ด้านในค่ะ"ป้านิ่มบอกป๊อปปี้ ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป

 "พี่ป๊อป สวัสดีค่ะ"โบว์สวัสดีป๊อปปี้แล้วยิ้มกว้างทันทีที่เจอป๊อปปี้

 "สวัสดีครับ"ป๊อปปี้สวัสดีตอบ

 "เอาล่ะ แม่ว่าเราไปทานข้าวกันดีกว่า"แม่ป๊อปปี้บอก

 "อาหารมาแล้วค่ะ"ฟางพาอาหารมาเสิร์ฟ

 "วันนี้หนูโบว?มาเยี่ยมแม่แล้วก็เอาขนมมาฝากเราด้วย ตาป๊อปต้องกินนะเข้าใจรึเปล่า"แม่ป๊อปปี้บอก

 "ขอบครับนะครับโบว์"ป๊อปปี้พูด

 "สวัสดีค่ะ คุณแม่!"เสียงปริศนาดังขึ้น

 "พิม!"ป๊อปปี้ตกใจทันทีที่เห็นพิม

 "พิมผ่านมาแถวนี้พอดี เละคิดว่าจะแวะมาทักทายหน่อยหน่ะค่ะ แล้วพอเข้ามาก็เห็นว่าทุกคนกำลังทานข้าวกันอยู่ถ้าไม่ว่าอะไรพิมขอทานด้วยนะคะ"พิมพูด โดยไม่สนใจว่าจะได้หรือไม่ได้ พิมเดินเข้าไปทันที

 "ขอโทษนะจ้ะฟ้า ขอฉันนั่งตรงนี้หน่อยสิ"พิมถือโอกาศแย่งที่ที่ฟ้านั่ง

 "ทางด้านนู้นก็มีนะคะพี่พิม"ฟ้าบอก

 "พี่อยากนั่งข้างป๊อปเค้าหน่ะจ้ะ พิมอยากพิสูจน์ให้ป๊อปเห็นว่าสิ่งที่พิมทำไปก็เพราะพิมรักป๊อปจริงๆ"พิมพูด ฟ้าได้แต่มองอย่างหมั่นไส้

 "ค่ะ!"ฟ้าตัดสินใจย้ายที่เพราะรำคาญพิม

 "พิสูจน์รักแท้รึไงกัน"ฟางแอบพูดเบาๆแต่ก็ไม่พ้นหูของพิม

 "ใช่!ฉันกำลังทำทุกอย่างเพื่อป๊อป ไม่เหมือนใครบางคนที่คอยไล่ตามคนที่มีเจ้าของอยู่แล้ว"พิมพูดแล้วจิกตาไปหาโบว์และฟาง

 "พอสักทานข้าวกันได้แล้วฉันหิว"แม่ป๊อปปี้พูดอย่างเอือมระอากับพิม

ขอโทษที่อัพช้านะคะ ขอเม้นและโหวตเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์หน่อยนะคะ ^^