ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"

 "ทีหลังเธออย่าหนีฉันไปอีกล่ะ"ป๊อปปี้พูดเช่นนั้นทำเอาฟางใจเต้นแรง

 "เพราะจะไม่มีใครทำอาหารเช้าให้ใช่ไม๊ล่ะคะ"ฟางบอก

 "ความจริงแล้ว ไม่ใช่เรื่องนั้นเรื่องเดียวหรอกนะ"ป๊อปปี้พูด แล้วมองหน้าฟาง

 "คะ?"ฟางถามอีกรอบ 

 "ถ้าเธอไม่อยู่...แล้วใครจะมาคอยดูแลฉันล่ะ"ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทำเอาฟางเขิลจนหน้าแดง

 "เอ้ะ!ทำไมล่ะคะ"ฟางแปลกใจ

 "ก็ฉันหน่ะอยากให้เธอดูแลฉันหน่ะสิ.... ต่อจากนี้เธอก็แค่ฟังตามคำสั่งฉันแล้วก็คอยดูแลฉันในทุกเรื่อง เข้าใจไม๊"ป๊อปปี้บอก ฟางพยักหน้า

 "นั้นเธอออกไปได้แล้วล่ะ"ป๊อปปี้สั่ง ฟางจึงเดินออกไปจากห้อง

 "ขอบใจนะฟาง...ที่ไม่ไปจากฉัน"ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางออกไปจากห้องแล้ว ตอนนี้หัวใจของเขาก็เต้นแรงเหมือนกัน

 ฟางยืนพิงประตูอยู่หน้าห้องแล้วจับหัวใจตัวเองที่เต้นไม่เป็นจังหวะ

 "ถ้าเธอไม่อยู่...แล้วใครจะมาคอยดูแลฉันล่ะ"ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

 "ทำไมล่ะคะ"

 "ก็ฉันหน่ะอยากให้เธอดูแลฉันหน่ะสิ.."

 "ทำไมฉันต้องใจเต้นแรงอย่างนี้นะเนี่ย!!"ฟางบอกกับตัวเอง

 "ไม่ได้นะ เราจะไปคิดอะไรกับเจ้านายตัวเองไม่ได้"ฟางพูดอย่างเศร้าๆ

เช้าวันรุ่งขึ้น

 "คุณป๊อปคะ อาหารเช้าได้แล้วค่ะ"ฟางวางอาหารเช้าตามปกติให้เขา

 "พรุ่งนี้ฉันขอสลัดผักอย่างเดียวนะ"ป๊อปปี้สั่ง

 "ได้ค่ะ"ฟางตอบอย่างเต็มใจ

 "อารมณ์ดีจังนะไม่รู้ว่าเมื่อคืนไปทำอะไรถึงได้อารมณ์ดีแบบนี้กันหน่ะ"ฟ้าแซวทันที

 "นี่ยัยฟ้า!พูดอะไรเนี่ยหะ"ป๊อปปี้ปราม

 "อ้าวก็มันจริงไม๊ล่ะคะพี่ป๊อป เมื่อคืนกับตอนนี้มันต่างกันมากเลยนะคะเนี่ย"ฟ้ายังแซวไม่จบ

 "เมื่อคืนกับตอนนี้ทำไมหรอคะ"เสียงปริศนาดังขึ้น

 "พิม!!"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นพิมเข้ามาในบ้าน

 "ป๊อปคะ พิมมาหาคุณที่นี่ก็เพราะพิมเพิ่งลองทำข้าวต้มหน่ะค่ะ เลยอยากให้ป๊อปเป็นคนทานคนแรก"พิมบอก

 "แต่ผมกินอาหารเช้าแล้วนะครับ"ป๊อปปี้พูด

 "ใช่ค่ะ พี่ป๊อปทานอาหารเช้าแล้วนั้นให้ฟ้าชิมให้ก็ได้นะคะ"ฟ้าเสนอ

 "ไม่ต้องหรอกค่ะฟ้า พี่อยากให้ป๊อปชิมเป็นคนแรก ส่วยอาหารเช้าที่ป๊อปกินก็มีแค่ขนมปังกับไข่ดาวใครมันจะอิ่ม คนที่ทำอาหารนี่ไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ"พิมขึ้นเสียงใส่ฟาง

 "ฟางทำเองล่ะค่ะ แต่อาหารนี่คุณป๊อปก็ทานทุกวัน"ฟางเถียง

 "ทานทุกวัน!ก็เพราะว่าเธอทำทุกวันไงล่ะ ที่เค้าทานก็เพราะเห็นเธอทำเตรียมไว้ทุกครั้งเค้าเลยจำใจต้องยอมกินขนมปังกับไข่ดาวไง!"พิมบอก

 "ไม่ใช่อย่างนั้นพิม!อาหารเช้าที่ฟางทำก็เพราะพี่สั่งเธอให้ทำ ไม่ใช่่ว่าพี่จำใจกินของแบบนี้ทุกวัน"ป๊อปปี้แย้ง ทำเอาพิมหน้าเสียไปเลย

 "พูดไม่ออกเลยสิท่า!!"ป้านิ่มที่ยืนดูอยู่ก็แอบพูดขึ้น

 "ยังไงก็เถอะค่ะ พิมทำข้าวต้มมาให้ป๊อปเป็นคนแรกที่ได้ทานเลยนะคะเนี่ย"พิมบอก

 "เธอเอาไปใส่ถ้วยให้ป๊อปหน่อยสิ!"พิมสั่งฟาง

 "เอ่อ.."ฟางหันไปมองป๊อปปี้เพื่อความแน่ใจว่าเขาจะเอารึเปล่า 

 "ไปใส่มา"ป๊อปปี้บอก ฟางจึงเดินไปใส่ข้าวต้มให้

 "มาแล้วค่ะ"ฟางถือถ้วยข้าวต้มมาให้ป๊อปปี้

 "ทีนี้เธอจะไปไหนก็ไปเถอะ"พิมออกคำสั่งฟางอีกรอบ

 "ฉันบอกให้ไปไง"พิมสั่งฟางอีกรอบเพราะฟางไม่ยอมไป

 "คุณไม่ใช่เจ้านายฉัน ฉันเป็นคนใช้ของบ้านนี้ไม่ใช่คนใช้ของบ้านคุณ"ฟางเถียงพิมกลับ ทำเองพิมโมโหมาก

 "นี่แก!!!"พิมทำท่าจะตบฟางแต่ป๊อปปี้ห้ามไว้ได้ทัน

 "พิม!!หยุด! ฟางเธอออกไปก่อนไป"ป๊อปปี้สั่งฟาง

 "ค่ะ"ฟางจึงต้องออกไป

 "นั้นฟ้าขอตัวนะคะ"ฟ้าก็ออกไปตามฟางเช่นกันเพราะเธอเบื่อที่ต้องเห็นพิมกับป๊อปปี้

 "นี่ค่ะป๊อป"พิมหยิบของบางอย่างขึ้นมา

 "ป๊อปจำนี่ได้ไม๊คะ วันครบรอบคบกันของเราเรามักจะซื้อนี่ให้กัน"พิมบอกแล้วยื่นกำไลข้อมือให้เขาเพราะวันนี้เป็นสันครบรอบการคบกันของเขา

 "แปลว่าวันนี้?"ป๊อปปี้สงสัย เพราะเขากลับใจวันครบรอบที่พวกเขาคบกันไม่ได้

 "วันนี้วันครบรอบที่เราคบกันไงคะ ป๊อปจำไม่ได้จริงๆหรอ"พิมเริ่มทำหน้าเสียใจ

 "ผมขอโทษครับพิม แต่ผมจำมันไม่ได้แล้ว ว่าวันไหนที่เราคบกัน เลิกกัน เพราะตอนนี้ผมกำลังอยู่กับปัจจุบัน"เมื่อป๊อปปี้พูดเช่นนั้นก็ทำเอาพิมหงุดหงิด

 "ป๊อปคะ!ถึป๊อปอยากจะให้พิมออกจากชีวิตคุณ แต่พิมก็ยังยืนยันคำเดิมว่าพิมจะพิสูจน์ให้ป๊อปดู และให้ป๊อปกลับมารักพิมให้ได้"พิมบอกอย่างไม่ย่อท้อ

 "แต่ผมอยากให้พิมอยู่กับปัจจุบัน เราเป็นเพื่อนกัน"ป๊อปปี้พยายามพูดให้พิมเข้าใจ

 "ทำไมหรอคะป๊อป พิมมันไม่ดีตรงไหนตอนนี้พิมก็อยากกลับมาคบกับป๊อปอีกครั้ง พิมไม่เคยลืมป๊อปเลยนะคะ"พิมพูด

 "แต่ตอนนี้หัวใจผมไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ความรู้สึกก็ไม่เหมือนเดิมด้วย"ป๊อปปี้บอก

 "ป๊อปยังสับสนอ่ะ"พิมบอก

 "ไม่ใช่พิม!ผมไม่ได้สับสนอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ผมไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วล่ะ"ป๊อปปี้พูด พิมเหมือนจะร้องไห้ออกมา

 "พิมไม่เชื่อหรอกค่ะป๊อป ป๊อปไม่เข้าใจตัวเอง"พิมพูด

 "พิมนั่นแหละครับ!ที่ยังไม่เข้าใจตัวเองไม่ยอมรับความจริงหน่ะ"ป๊อปปี้เริ่มขึ้นเสียง

 "ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันได้นะพิม ผมพร้อมให้พิมเป็นเพื่อนของผมคนนึง พิมเข้าใจนะครับ"ป๊อปปี้พูด

 "ป๊อป..."พิมไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าป๊อปปี้ลืมเธอไปแล้ว

 "นี่ยัยฟาง"ฟ้าเรียกเธอ

 "มีอะไรหรอ"ฟางถาม

 "เธอชอบพี่ป๊อปใช่ไม๊ล่ะ"ฟ้าถาม ทำให้ฟางตกใจ

 "ทำไมเธอถึงคิดอย่างนั้น"ฟางถาม

 "ดูก็รู้ว่าเธอชอบพี่ป๊อป และฉันก็คิดว่าพี่ป๊อปก็คงรู้สึกเหมือนเธอ"ฟ้าพูด

 "ฉันไม่ได้ชอบเค้าสักหน่อย"ฟางรีบแก้ตัวทันที

 "ฉันไม่เชื่อหรอกย่ะ เพราะดูท่าทางแกแล้วหน่ะ แกอ่ะชอบพี่ป๊อปอยู่"

 "ฉันไม่ชอบหรอกผู้ชายแบบนั้นหน่ะ เค้ามีผู้หญิงตั้งสองคนนะ ฉันไม่อยากแย่งของใคร"ฟางบอก

 "ตอนนี้ฉันเชื่อว่าพี่ป๊อปไม่ได้รักใครในสองคนนั้นหรอก แต่เค้าอาจจะสนใจแกอยู่ก็ได้"ฟ้าบอก

 "สนใจฉันหรอ.."ฟางไม่เชื่อหูตัวเอง

ตอนที่แล้วยังอัพไม่หมด แต่ต้องรีบไปทำธุระเลยอัพไม่สมบูรณ์ดี ตอนี้ก็อัพต่อจากตอนที่แล้วนะ

 ขอเม้นนน และโหวตตตต หน่อยคร้าาาา