ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"

 "ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอเยอะแยะเลย ป๊อปปี้กับยัยโบว์ไปทำความรู้จักกันให้มากก่อนไป"พรรษาพูด ป๊อปปี้และโบว์จึงต้องเดินออกไป

 "โบว์เพิ่งเรียนจบหรอ"ป๊อปปี้ถามไปเดินไป

 "ค่ะ โบว์เพิ่งเรียนจบ"

 "แล้วทำไมโบว์ถึงอยากเป็นดีไซน์เนอร์ล่ะ"ป๊อปปี้พยายามหาเรื่องคุยเพราะทั้งสองยังรู้สึกอึดอัด

 "เพราะโบว์คิดว่ามันน่าสนุกดีอ่ะค่ะ ตั้งแต่เล็กโบว์ชอบอกแบบเสื้อผ้าเองอยู่บ่อยครั้งมาก จนพอโบว์มีโอกาสได้เรียนโบว์เลยตั้งใจเรียน จนเรียนจบเลยได้งานเร็วมากเลยอ่ะค่ะ..."โบว์พูดอย่างสนุกสนานจนทำให้ป๊อปปี้หายอึดอัดลงไปบ้าง

 "แล้วพี่ป๊อปล่ะคะ"โบว์ถามบ้าง

 "พี่ก็เหมือนๆกับโบว์นั่นแหละครับ แต่พี่กว่าจะได้งานทำมันยากลำบากมาก ไม่เหมือนโบว์หรอกเรียนจบปุ้บได้งานปั้บเลย"ป๊อปปี้ชม

 "ขอบคุณค่ะ อิอิ"โบว์เขินเล็กน้อย

 "เหมือนตอนนี้พี่ก็ว่างๆอยู่ เลยเบื่อๆบ้างแล้ว"ป๊อปปี้บอก

 ติ้งหน่องงง(เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น)

 "ใครมากัน"ป๊อปปี้จึงเดินไปดู

   ทันทีที่ป๊อปปี้เปิดประตูก็พบ...

 "พิม!"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นพิมอยู่หน้าบ้านเขา

 "ป๊อป กับ..."พิมสงสัยเมื่อเห็นโบว์

 "นี่โบว์ เป็นลูกของเพื่อนแม่ผม"ป๊อปปี้บอก 

 "อ๋อ หรอคะ"พิมพูดแล้วมองโบว์ตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะจิกตาใส่เล็กน้อย

 "ฉันชื่อพิมนะจ้ะ เป็นเพื่อนสนิทของป๊อปเค้า"พิมแนะนำตัวให้โบว์ แล้วเข้าไปควงแขนป๊อปปี้ทันที

 "สวัสดีค่ะ"โบว์ทักทายเธอเช่นกัน

 "ใครมาหน่ะป๊อป"แม่ป๊อปปี้เดินออกมาถาม

 "ว้ายย คุณพระ!.."ป้านิ่มตกใจเมื่อเห็นพิม

 "หนูพิม!"แม่ป๊อปปี้ตกใจเช่นกัน

 "สวัสดีค่ะคุณแม่.."พิมไหว้สวัสดี

 "คุณผู้หญิงคะ เผชิญหน้ากันอย่างนี้หน้ากลัวนะคะเนี่ย"ป้านิ่มกระซิบแม่ป๊อปปี้

 "เข้ามาข้างในก่อนสิ"แม่ป๊อปปี้บอกให้ทั้งหมดเข้าไปข้างใน

 "หนูมาเยี่ยมคุณแม่หน่ะค่ะ คือพิมคิดถึงทั้งคุณแม่แล้วก็ป๊อปปี้ด้วย"พิมบอก

 "ขอบใจมากเลยจ้ะ"แม่ป๊อปปี้บอก

 "นี่ คุณหญิงพรรษา เป็นเพื่อนของฉันเอง และหนูโบว์..."แม่ป๊อปปี้ยังพูดไม่จบพิมก็พูดแทรกขึ้น

 "พิมรู้จักแล้วค่ะ ป๊อปเค้าแนะนำให้พิมแล้ว"พิมบอก

 "อาหารมาแล้วค่ะ"ฟางเดินมาเสิร์ฟอาหาร ขณะที่ฟางเสิร์ฟน้ำให้แต่ละคนจนถึงโบว์ พิมจึงถือโอกาสดักขาฟางจนฟางเสียหลักทำน้ำหกใส่โบว์

 "ว้ายย"โบว์ตกใจ

 "ฟาง!ทำไมซุ่มซ่ามแบบนี้ล่ะ"ป๊อปปี้ดุฟางทันที

 "คือฟาง..."ฟางมองหน้าพิมอย่างโกรธแค้น

 "ตายจริงฟาง ทำไมถึงไม่ระมัดระวังเลยล่ะ"พิมรีบปรามฟางทันที

 "ฟางขอโทษค่ะคุณโบว์"ฟางรีบขอโทษทันทีถึงแม้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของเธอ

 "ไม่เป็นไรค่ะ เปียกนิดเดียวเองเดี๋ยวเช็ดก็แห้งแล้ว"โบว์บอกอย่างสุภาพ

 "เดี๋ยวฟางไปเอาผ้ามาให้ค่ะ"ฟางรีบวิ่งไปเอาผ้ามาให้โบว์ทันที

 "ฟางขอโทษจริงๆนะคะ"ฟางพูดพลางเช็ดกระโปรงให้โบว์พลาง

 "ดีนะ ที่ไม่ใช่ข้าวแกงไม่อย่างนั้นคงแย่กว่านี้"พรรษาพูดอย่างเคืองๆฟาง

 "โบว์ไม่เป็นไรแล้วจริงๆค่ะคุณแม่"โบว์บอก

 "เอาล่ะ ทีหลังอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกล่ะ"แม่ป๊อปปี้บอกฟาง

 "ค่ะ"ฟางพยักหน้าเบาๆอย่างรู้สึกผิด

 "ว่าแต่เมื่อกี้ป๊อปปี้กับโบว์คุยอะไรกันบ้างล่ะ"แม่ป๊อปปี้ถาม

 "ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับแม่ก็แค่ถามตามปกติ"ป๊อปปี้บอก

 "ใช่ค่ะ เราสองคนรู้สึกสนิทกันมากขึ้นด้วย"โบว์บอกแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้

 "เหมาะกันจริงๆเลยนะคะ"พรรษาชม 

อย่างเม้นนนน โหวตตต กันหน่อยเด้ออออ