Bed of sun รสรักของนายตะวัน

 ความเดิมตอนที่แล้ว
“โอ้ย! ฉันอยากจะบ้า เดี๋ยวมา รอเดี๋ยว!!”
 
          เฟย์กระแทกเสียงใส่ฉันอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินออกจากห้องฉันไป
        
            ฉันเกาหัวอย่างหงุดหงิดเพราะไม่รู้ว่าน้องสาวของฉันเป็นอะไรไปแล้วเธอกลับมาพร้อมกับเดรสและกางเกงแล็กกิ้งสีดำ พร้อมด้วยส้นสูงหัวแหลมสดเป็นเงา ฉันมองแล้วก็รู้สึกไม่ปลอดภัยยังไงชอบกล
 
          “พี่น่ะสวย แต่ทำไมชอบแต่งตัวเฉิ่ม ๆ ฮะ ให้ตายเหอะ เห็นแล้วหงุดหงิน เอานี่ไปเปลี่ยน”
 
          เธอยื่นของพวกนั้นมาให้ฉันแล้สก้ชักสีหน้าใส่อย่างหงุดหงิด นี่ตกลงว่าเธอเป็นพี่สาวของฉันสินะ
          
          “เร็ว ๆ เข้าสิ!” จนเฟย์ตวาดใส่ฉันอีกทีนั่นแหละ ฉันถึงยักไหล่และเดินไปเปลี่ยนชุดอย่างว่าง่าย
          เมื่อออกมาเธอยังจับฉันให้นั่งลงที่โต๊ะกระจก ก่อนจะทั้งม้วนทั้งดึงผมฉันจนเจ็บหนังศีรษะไปหมด ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงได้รุนแรงกับฉันนักนะ
 
          “ถอดแว่นตานี่ออกด้วย อย่าใส่ไปเชียวนะ”
 
          เฟย์บอกเสียงแข็งเมื่อฉันกำลังจะยื่นมมือไปหยิบแว่นตามาใส่
          
          “พี่ไม่มีคอนแท็คเลนส์นะ แล้วพี่จะมองเห็นได้ไงล่ะ”
 
          ฉันสายตาสั้นสองร้อยกว่า ๆ ถ้าไม่มีแว่นตามีหวังได้เดินชนนั่นชนนี่แน่ ๆ แล้วนี่มันอะไรน่ะ เสื้อคอกว้างไหล่ตกข้างหนึ่งที่ยาวลงมาปิดสะโพก แล็กกิ้งสีดำกับรองเท้าส้นสูง โอเค..ฉันได้หัวทิ่มบันไดตายแถว ๆ นี้นี่แหละ
 
          “ไม่เอา แบบนี้สวยกว่า ขอร้องล่ะพี่ หาพี่เขยให้ฉันสักคน ไม่งั้นฉันจะหักแว่นพี่ทุกอันที่พี่มีเลย”
 
          ฉันบอกไปหรือยัง ว่าเฟย์น้องสาวฉันเล่นยูโดได้สายดำทั้งสามด้วย เพราะอย่างนั้นฉันเลยไม่อยากจะเสี่ยงกับน้องสาวคนสวยของฉันยังไงล่ะ ฮือ....
 
 
          ฉันเดินมาถึงร้านอาหารที่จัดงานด้วยหัวใจที่เต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ มีหลายคนเข้ามาทักฉันว่าแต่งตัวแปลกไปและสวยมาด้วย บอกตามตรงฉันไม่รู้ว่าใครเป็นใครเพราะว่าไม่ได้ใส่แว่นมา ให้ตาย ความจริงฉันน่าจะหยิบมันใส่กระเป๋ามาด้วยนะ เพราะความมั่นใจคงจะมีมากกว่านี้แน่ ๆ
 
          ดูเหมือนว่าจะมีการเหมาร้านเอาไว้แล้ว โซนด้านหน้าจะเป็นงานเลี้ยงฉลองงานแต่งของจินนี่ ส่วนด้านหลังจะเป็นงานเลี้ยงรับรองของบริษัทอะไรสักอย่างหนึ่ง ฉันยื่นกล่องของขวัญให้จินนี่และอวยพรให้เธอมีความสุข
 
          “ฟางแต่งแบบนี้แล้วสวยนะ ทำไมปกติไม่เห็นแต่งแบบนี้เลย เธอสวยจริง ๆ นะ”
 
          จินนี่ขมวดคิ้วแล้วบอกกับฉัน ก่อนจะพาฉันไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง ที่มีสาว ๆ จากคณะเดียวกันนั่งทานอะไรกันอยู่ก่อนแล้ว
 
          “ฉันถูกน้องสาวจับแต่งตัวนะ ยังงง ๆ อยู่เลย”  ฉันบอกแล้วก็ยิ้มไปด้วย
 
          “อื้อ ตามสบายนะ เดี๋ยวฉันไปดูทางนั้นก่อน” จินนี่บอกแล้วก็เดินไปหาสาว ๆ อีกกลุ่มที่กำลังเดินเข้ามา
 
          ฉันยกแก้วทรงสูงที่ใส่น้ำสีฟ้าใสขึ้นมาดื่ม เมื่อมีบริกรยกมาวางให้ที่โต๊ะ ฉันนั่งคุยกับสาว ๆ ในคณะที่เรียนด้วยกันอย่างอารมณ์ดี จะว่าไปการที่เราได้ฉลองอะไรแปลกใหม่ มันรู้สึกดีแล้วก็มั่นใจในตัวเองมากขึ้นด้วย
 
          ฉันเองถึงจะไม่ใช่คนสวยและบ้ายอ แต่เมื่อหลายคนบอกว่าฉันแต่งตัวแบบนี้แล้วดูดีขึ้น มันก็ทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจมากขึ้นเหมือนกัน
 
          นานไปฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จะเริ่มทำงาน ฉันเพิ่งรู้ว่าค็อกเทลสีสวยและรสชาติหวาน ๆ นั่นกำลังทำให้ฉันหัวหมุน
 
          “อ๊ะ ! ขอโทษค่ะ”
 
 
 
 
       นักอ่านเงากรุณาช่วยเม้นก็ยังดีนะค่ะ แอบอ่านแบบนี้แต่ไม่เม้น เสียกำลังใจนะอาจไม่แต่งต่อ