[FIC EXO] HunYeol :: เกาะรัก กรงหัวใจ

Chapter :: 4

                        “เฮียคริส! ช่วยผมด้วย! ผมเจ็บ!”คำพูดที่ดูน้อมแน้ม และไม่ค่อยเข้ากับเสียงเจ้าตัวเลยแม้แต่น้อย หันไปเรียกชื่อของคนที่ผมคิดว่าผมไม่น่าจะรู้จัก ‘อ่อยได้ไม่เลือกที่นะมึง’ ผมได้แต่บ่นในใจ มากับผมแท้ๆ แต่ก็ยังแรดไมเลิก น่าตาก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่ไม่น่าติดนิสัยร่านมาจากผู้หญิงคนนั้นเลย! บอกตามตรง ผมเสียดาย!

          “หนูยอลครับ มาทำอะไรทีนี่ แล้วมากับใครล่ะครับ”

          ร่างสูงที่ปรากฏต่อสายตาของผม ก็นับว่าหล่อดีอยู่หรอก แต่ผมคิดว่าผมหล่อกว่าหมอนั่นอยู่ดี! (เริ่มออกอาการหลงตัวเองล่ะ)

          “เฮีย ช่วยยอลด้วย ยอลเจ็บ” ผมเห็นขอบตาของไอ้เปรตนี่แดงๆ สงสัยจะเริ่มร้องไห้บีบน้ำตา อ้อนเสี่ยละสิท่า แรดได้โล่จริงๆ กูนับถือ!

            “ไอ้ห่าหน้าไหนมันกล้ามาทำร้ายหนูยอลของผมล่ะเนี่ย ดูสิ ช้ำหมดเลย” มันกระชากมือของไอ้เปตรออกไปจากมือผมอย่างรวดเร็ว  จึงเป็นเหตุให้เส้นอารมณ์ที่มีอยู่อย่างน้อยนิด และสติที่แทบไม่เหลือขาดผึง

          ผัวะ

          “ไอ่เวร ยุ่งไรกับเมียกูว่ะ!” ผมง้างมือจะต่อยอีกรอบ แต่มีเสียงของไอ่เด็กเปตรนั่นห้ามเอาไว้ก่อน ไม่งั้น หน้าสวยๆของมึงได้เละแน่ ไอ่หงิง!

            “พอเถอะครับ ผมมาซื้อของ ไม่ได้มาพาขึ้นสังเวียนนะฮะ”

          “หนูยอล ไปเป็นเมียไอ่เตี้ยนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำไมคริสถึงไม่รู้” ไอ่ห่าที่ชื่อคริสถามไอ้เปรตด้วยน้ำเสียงน่าฟังดูน่ากลัวสำหรับคนทั่วไป สังเกตุได้จากอาการสั่นเล็กน้อยของไอ่เปรต แต่สำหรับผม ไม่ระคายเลยสักนิด!

            “ผมไม่ได้เป็นเมียของ เซนะฮะ”

          “ทำไมมึงพูดอย่างนี้ว่ะ เมื่อคืนเรายังสนุกกันอยู่เลย แถมมึงยังร้องเรียกชื่อกูไม่หยุด แบบนี้เขาเรียกว่าอะไรดีว่ะ?” ผมทำท่ากวนประสาทใส่ผู้ชายที่มีนามว่า ‘คริส’

            “มันจริงหรือเปล่า หนูยอล! แล้วไปทำอีท่าไหนให้เสร็จมันได้!” มันขึ้นเสียงใส่ไอ่เปรตที่ตอนนี้ยืนสั่งงกๆอยู่ข้างผม 

          “ก็ทำมันทุกท่าล่ะครับ จะให้ผมบรรยายมั้ย ว่าท่าไหนมาก่อน มาหลัง” ผมก็เสือกตอบแทนมัน ที่จริงผมไม่ต้องทำอะไรก็ย่อมได้ แต่ก็ไม่รู้ทำไม ผมถึงอยากให้ไอ่ห่านี่ไปไกลๆส้นจริงๆ

          “ผมถามชานยอล ไม่ได้ถามคุณ” มันหันหน้ามองผมด้วยท่าทางเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แต่เสียใจ ผมไม่กลัว จึงยักไหล่แบบไม่สะทกสะท้านให้อีกฝ่าย “ว่าไงครับ หนูยอล ที่มันพูดจริงหรือเปล่าล่ะครับ”

          “......” ไอ่นี่ก็ยังเงียบ สงสัยมันคงอยากจะเป็นจริงๆ แต่เสียใจ ถ้ามึงคิดจะเป็นเมียกู มึงติดผิดตั้งแต่เริ่มคิดด้วยซ้ำ เพราะกูเห็นทุกคนเป็นแค่ผมประโยชน์ อย่าหวังความจริงใจจากผม เพราะผมไม่มี!

            “ก็น่าจะรู้อยู่แล้วนะ หรือไม่เชื่อ ก็ได้ ผมพิสูจณ์ให้ดูก็ได้”

            ผมจับใบหน้าอันน่ารักต้องตาต้องใจผมให้โน้มลงมาเล็กน้อย และบดริมฝีปากของตัวเองเข้ากับริมฝีปากของไอ่เปรตตรงหน้า ท่ามกลางสายตาประชาชี แต่คิดว่าผมสนหรอ ไม่เลยสักนิด ผมไม่แคร์ด้วยซ้ำไป  ไอ่เด็กเวรนี่ก็ทำท่าทางจะประท้วงด้วยการดันอกของผมออก แต่ก็ต้องกลายเป็นขี้ผึ้งล้นเทียนเสียก่อน เพราะตอนนี้มันไม่มีแรงแม้กระทั่งจะยืนด้วยซ้ำ!

          ผมถอนริมฝีปากออกจากร่างสูงตรงหน้าอย่างเชื่องช้าและอ้อยอิ่ง ก็ทำไงได้ล่ะ ก็มันหวานจนผมติดใจซะแล้วซิ อย่างนี้มันต้องชิมบ่อยๆ หึๆ ผมหมายมั่นไว้ในใจ

          “ที่นี้เชื่อหรือยังล่ะครับ” ผมส่งยิ้มพิฆาตให้กับไอ่คริส และหันไปมองไอ่เด็กเปรตที่ตอนนี้เหมือนสติเลือนลอยหายไปในอาการเรียบร้อย แลดูเหมือนมันทำหน้าเอ๋อๆให้ผมดูอย่างนั้นแหละ ตลกชะมัด แค่จูบจะตกใจทำไม

          “ผมไม่ยอมแพ้คุณหรอก! ชานยอลต้องเป็นของผมคนเดียว ไม่ว่าจะเป็นวิธีไหน ผมก็จะแย่งชานยอลมาจากคุณให้ได้!!!!”

     To be continund....

-----------------------------------------------------------------

          เจอกันอีกแล้ว คิดว่าอย่างไรกันบ้างค่ะ แรงไปหรือเปล่านะ? ไรเตอร์ก็ไม่แน่ใจว่าแรงไปหรือเปล่า ถ้าไม่ชอบยังไง ก็คอมเมนบอกกันได้นะค่ะ ไรเตอร์รับฟังทุกคนอยู่แล้วค่ะ^^

          ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ