[FIC EXO] HunYeol :: เกาะรัก กรงหัวใจ

Chapter :: 2

-Se Hun -

          ผมนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก ซึ่งเป็นทางผ่านก่อนถึงบันได้ชั้นสองและอยู่ติดกับประตูทางเข้าออกที่สุด เพื่อจะได้เห็นหนังหน้าผู้หญิงหน้าด้านที่กำลังจะเข้ามาอยู่ในบ้านของแม่ผม มันมากับไอ้ฆาตกรที่ฆ่าแม่ผมตายทั้งเป็น! 

            เสียงรถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้ามาภายในอาณาเขตบ้านของผม พร้อมกับเสียงเจื้อแจ้ว จนทำให้ผมตกใจ ไหนว่าเป็นผู้หญิง? แล้วทำไมถึงมีเสียงผู้ชายล่ะ?

          ก่อนที่ผมจะคิดไปต่างๆนาๆ ผมก็เห็น ร่างสูงของเด็กผู้ชายวัยสิบเจ็ดปี เดินเข้ามาพร้อมกับทำท่าทางราวกับไม่เคยเห็น ‘หึ! บ้านนอกเข้ากรุง’ ความคิดนี้แวบเข้ามาพร้อมกับความคิดที่ว่า ‘แต่ก็น่ารักดี’

          แต่ก็นะ ถึงผมจะชมว่าน่ารักยังไงก็ตาม ก็ไม่ทำให้ผมลดดีกรีความเกลียดชังลงได้หรอก!

          “ที่นี้สวยจังเลยฮะ หม๊าม่า ว้าว เข้าสร้างได้ยังไงล่ะฮะ ผมล่ะอึ้ง นึกว่าจะได้เห็นแค่ในละครเท่านั้นเอง”

          เสียงนั้นยังดังไม่หยุด จนเริ่มทำให้ผมรำคาญขึ้นมาทุกขณะจิต

          “ไอ่ห่า จะเสียงดังทำเหี้ยอะไรว่ะ” ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ น่ารักซะเปล่าแต่เสียงดังชิบหาย

          “เบาๆสิครับ หนูยอลของหม่าม๊า เดี๋ยวคนอื่นจะว่าเอาได้นะครับ”

          ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับไอ่ฆาตกรนั้น คงเป็นเมียใหม่ล่ะซิท่า หึ! นังแพศยา คงทิ้งผัวเก่ามาอยู่กับผัวใหม่ล่ะสิ อย่างนี้ก็ต้องเรียกว่า ชายโฉด หญิงชั่วนะสิน่ะ

          “แต่หม่าม๊าคร้าบ ก็ยอลไม่เคยเห็นนี่ครับ เป็นบุญของยอลแท้ๆ หม่าม๊าว่ามั้ยครับ”

          เจ้าคนตัวสูงแทนตัวเองซะน่ารักเชียว ถ้าแทนตัวเองแบบนั้นกับผม ก็คงจะน่ารัก น่าฟัด น่าขย้ำ น่าดู เอ๊ะ! ผมคิดอย่างนี้ได้ยังไงว่ะ บ้าแล้วนะมึง ไอ้เซฮุนเอ๊ย!

            “ไม่มีมารยาท เจ้าของบ้านนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ โดยไม่ทักทายได้ยังไง”

          ผมทักขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กทำท่าไม่สนใจผมคนนี้ มัวแต่พูดน้ำลายแตกฟองอยู่นั้นแหละ หัดสนใจสิ่งรอบข้าง คนรอบข้างบ้างสิ เจ้าเปรต!

            “นี่ลูกชายผมเองครับ จีจุน ชานยอล”  ลีจูฮัง เอ่ยแนะนำผมกับ... นังเมียน้อย “นี่ โอเซฮุน เซฮุน นี่ คุณปาร์คจีจุน” ลีจูฮังผายมือไปทางเมียใหม่ของเข้า ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม จะหัวเราะเยาะกันใช่มั้ย? ที่ฉันทำอะไรแกไม่ได้ ก็ลองดูสิ ว่าเซฮุนคนนี้ จะไล่พวกเศษสวะพวกนี้ออกไปจากบ้านของแม่ผมยังไง เอาให้จุกตูดเลยดีไหมน๊ะ?

          “ส่วนนี่ ปาร์คชานยอล ต่อไปนี้ เขาคือน้องของแกนะ เซฮุน ดูแลน้องเขาดีๆล่ะ”

          “ได๊! ผมรับรองว่าจะดูแลอย่างดี! เอาให้ถึงอกถึงใจเลยที่เดียว!” ผมพูดพร้อมกับแสยะยิ้มเยาะกับโชคชะตาของร่างสูงตรงหน้า

‘ช่วยไม่ได้ ก็อยากเกิดมาน่ารักเองนี่หว่า? และความน่ารักนั้นมันก็ต้องตาต้องใจกูด้วย... ไม่รอดมือกูหรอก! ...ปาร์คชานยอล’

     To be continund....

---------------------------------------------------------------

          อีกสักหนึ่งตอน กิกิ พอรับได้ไหมค่ะ เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย? คอมเมนบอกไรเตอร์หน่อยก็ได้นะค่ะ ไรเตอร์จะได้ปรับปรุง ฮ่าๆ