กับดักรักร้าย หัวใจนายป่าเถื่อน

9.8

วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.32 น.

  7 chapter
  53 วิจารณ์
  13.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2557 15.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) หวานละมุล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
ตอนที่  3  หวานละมุล
 
 
 
          หลังจากที่ฟาง บอกเลิกกับป๊อปปี้ มาได้สักสองปี ด้วยเหตุผลอะำรบางอย่าง ที่เธอ
 
เลือกที่จะเก็บงำ  และปกปิดมันไว้ภายในใจ แต่เพียงผู้เดียว แต่หลังจากเหตุการณ์เหล่านั้น
 
เธอก็ตัดสินใจมาเรียนต่อปริญญาโท ที่ฝรั่งเศษ ทันที และการมาเรียนต่อในครั้งนี้ ก็ทำให้
 
เธอพบเจอรักครั้งใหม่ที่สุดแสนจะอบอุ่น และหวานละมุลละไม เหมือนขนมวัฟเฟิล ที่อบ
 
ออกมาจากเตาร้อน ๆ วันนี้เธอตัดสินใจตอบรับคำเชิญของชายหนุ่มคนนั้น มาเที่ยวที่ทุ่ง
 
ดอกลาเวนเดอร์ด้วยกันเป็นครั้งแรก ก่อนที่จะมีเสียงชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวขึ้นมาว่า
 
 
 
" รอนานไหมครับ น้องฟาง " ชายหนุ่มนามว่าโทโมะเดินมาโอบเอว แล้วอุ้มแฟนสาวอย่าง
 
ฟางขึ้นพาดบ่าแกร่ง ก่อนที่ฟางจะแกล้งทำเป็นหน้างอ แล้วก้มลงไปหอมหน้าผาก โทโมะ
 
เบา ๆ ก่อนจะแกล้งพูดด้วยน้ำเสียงคล้ายจะงอล และชวนโมโหนิด ๆ ว่า
 
 
" นานมาก มาก มาก ค๊า นี่ถ้าพี่โมะ มาหาฟางช้ากว่านี้อีกนิดหนึ่ง ฟางกะว่า ฟางจะงอล
 
กลับที่พักแล้วนะคะ " ฟางทำแก้มป๋องใส่โทโมะทั้งสองข้าง ก่อนที่โทโมะ จะวางฟางนอน
 
ลงกับทุ่งดอกลาเวนเดอร์ แล้วตัวเองก็ค่อย ๆ นอนราบลงไปเคียงข้าง ฟาง ก่อนที่ชาย
 
หนุ่มจะเอามือมาดึงแก้มทั้งสองข้างของหญิงสาวพร้อมพูดอย่างรู้ทันว่า
 
 
" เราคิดจะแกล้งงอลพี่หรอห๊ะ !! ยัยกระต่ายน้อย ชอบแแล้งพี่นักใช่ไหมคะ งั้นต้องเจอบท
 
ลงโทษ " โทโมะใช้นิ้วจั๊กจี้ไปที่เอวของฟางอย่างแรง จนหญิงสาวนั้น อดขำและหัวเราะ
 
ออกมาไม่ได้ว่า
 
 
 
" 5555 5555 5555 พี่โมะ พะ พอแล้ว คะ หยุดจั๊กจี้ ฟางได้แล้ว คะ ฟางไม่แกล้งพี่
 
โมะ แล้วคะ " โทโมะดึงตัวฟางมากอดเอาไว้แนบแน่น บรรยากาศและความโรแมนติค
 
ของทุ่งดอกลาเวนเดอร์จึงนำพาทั้งสองให้เคลิบเคลิ้มไป ด้วยการโน้มใบหน้าเข้าหากัน
 
และประทับริมฝีปาก ดื่มด่ำ มอบและ แลก เฟิรส์คิสแลกให้แกกันและ กันอย่างดูดดื่ม
 
ก่อนที่ฟางเองจะเป็นฝ่ายถอนริมฝีปากออกมาจากริมฝีปากของชายหนุ่ม และหญิงสาว
 
ค่อย ๆ ยืนขึ้น ช้า ๆ แต่ก็โดนโทโมะ จับมือเธอแล้ว หมุนตัวเธอ เข้าสู่อ้อมอก
 
ก่อนที่ชายหนุ่มจะยื่นกล่องแหวน เปิดออกตรงหน้าของฟาง แล้วก็มีเสียงเพลงซึ้ง ๆ  
 
ดังออกมาจากลำโพรงช้า ๆ ก่อนที่โทโมะจะเอาแหวนวงนั้นออกจากกล่อง แล้วค่อย ๆ
 
หยิบมือซ้ายของฟางมาจุมพิตเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า
 
 
" ฟางครับอีกไม่กี่เดือน พี่ และน้องฟาง ก็จะเรียน จบแล้ว พี่ว่าน้องฟาง คือ คนที่
 
ใช่เธอ ของพี่ และพี่อยากจะใช้ชีวิตคู่เคียงข้างน้องฟางคนดีของพี่คนนี้ตลอดไป พี่
 
อยากจะตื่นขึ้นมาพบหน้าน้องฟางนอนอยู่ในอ้อมอกของพี่ทุก ๆ เช้า ได้โปรด และ
 
ให้เกียรติ หมั้นหมายกับพี่นะครับ !! " ฟางเองก็ถึงกับตื่นตันใจ จนทำอะไรมิถูก
 
และพูดอะไรมิออก เช่นเดียว กัน จึงยืนอึ้งมองโทโมะสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายทั้ง
 
น้ำตา ก่อนที่โทโมะจะจับฟางอุ้มขึ้นพาดบ่า และหมุนไปรอบ ๆ ทุ่งดอกลาเวนเดอร์นั้น
 
อย่างมีความสุข ก่อนที่อีก 3 เดือนต่อมา ฟางและโทโมะจะย้ายมาอยู่ที่พักเดียวกับ
 
โทโมะ และต่างคนต่างก็ช่วยกันเรียนจนจบปริญญาโท และโทโมะจึงตัดสินใจเขียนจด
 
หมายแจ้งให้ ทางครอบครัวทราบก่อน
 
 

 
 
ตอนหน้า มาดูจดหมายที่โทโมะ เขียนแจ้งครอบครัว มีใจความว่าไง เม้น โหวต
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา