THE WOLF เผด็จการรักร้ายนายหมาป่า (EXO nc18+)

THE WOLF:สำคัญแค่ไหน
 
 
“ข้อเสนออะไร”
 
 
“ฉันต้องการยืมตัวน้องสาวเธอสักพักแลกกับความโปรดภัยของน้องเธอ”
 
 
“นายจะบ้าเหรอ!? ยืมตัวน้องสาวฉันแลกกับความโปรดภัยของน้องสาวฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะเลือกทางไหนมักก็อันตรายกับน้องสาวของฉันอยู่ดี”
 
 
ฉันโวยวายขึ้นทันที ขอเสนอบ้าๆที่ใครฟังก็รู้ว่าฉัน “เสียเปรียบ”เขาอย่างเห็นได้ชัด
 
 
“เชื่อฉันเถอะน่า..รับข้อเสนอของฉันซะ! รับรองว่าความโปรดภัยของเธอและน้องสาวเธอมันจะดีขึ้น”
 
 
“แล้วถ้าฉันบอกว่า ไม่ ละ”ฉันรู้ว่าทางเลือกของฉันมีไม่มากแต่ความโปรดภัยของน้องสาวต้องมาก่อนอยู่แล้ว
 
 
“หึ...เธอคิกว่าเธอจะหนีฉันพ้นเหรออิมเมล”น้ำเสียงของเขาแตกต่างจากเมื่อสักครู่มาก มันดูจริงจัง หนักแน่น และเย็นชา และแฝงไปด้วยการวางอำนาจ
 
 
“ถ้าฉันยังไม่อิ่ม เธอก็ไม่มีวันหนีฉันพ้น และที่ฉันปล่อยให้เธออยู่อย่างอิสระนั่นไม่ได้หมายความว่า ฉันปล่อยเธอไปแล้ว คืนเดียวของเรา มันไม่พอสำหรับฉันหรอก แต่เธอไม่ต้องห่วงเพราะทุกวินาทีไม่ว่าเธอจะทำอะไร อยู่ที่ไหน กับใคร...มันผ่านสายตาฉันหมด เอาเป็นว่า เธอรับข้อเสนอของฉัน โดยไม่มีข้อแม่แต่อย่างใด และฉันหวังว่าเราจะได้เจอกัน..เร็วๆนี้!”
 
 
ตรู๊ดๆ
 
 
เขาตัดสายไปทันที โดยที่ฉันไม่ได้ พูดอะไรเลยสักคำ ฉันไม่สิทธิ์แม้จะปฏิเสธสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับชีวิตฉัน ไม่ทีสิทธิ์ใช้ชีวิตเป็นของตัวเอง มันเกิดอะไรกับชีวิตของฉันอีก!?
 
 
 
“นิคกิ นิคกิ! อยู่หรือเปล่า!”ฉันตะโกนหาน้องสาวตัวเองในคอนโดที่น้องสาวฉันพักอยู่ โทร.ไปหาก็ไม่รับสาย แล้วนี่หายไปไหนอีกละเนี่ย..หรือว่า นายนั่นจะจับตัวน้องสาวฉันไปแล้ว บ้าจริง!!! มันจะไว ขนาดนั้นเลยเหรอ หลังจากที่นายนั่นวางสายไป ฉันก็รับขับรถมาหานิคกิทันที
 
 
 
“นิคกิ! นิคกิ!”ฉันเดินไปดูทั้งห้องน้ำ ห้องครัว ห้องนอนก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของนิคกิ ...ผู้ชายใจร้ายคนนั้นคงลักพาตัวน้องสาวฉันไปแล้วล่ะ...ทำไม! ทำไมเขาไปเอาเธอไปแทน ทำไมต้องเป็นน้องสาวของเธอ ทั้งๆที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยสักนิด..
 
 
เมื่อคิดถึงตอนนั้น หญิงสาวก็นั่งลงตรงปลายเตียงอย่างผิดหวัง เป็นอีกครั้ง ที่ความสูญเสียเข้ามาทำร้ายเธอ
 
 
“แปะ แปะ แปะ!!! ขอมอบรางวัลพี่สาวคนเก่งให้เธอไปเลยนะอิมเมล”เสียงปรบมือและน้ำเสียงของชายคนหนึ่งที่เดินออกมาจากซอกตู้ทำให้เธอรีบหันไปมองและตกใจปนหวาดกลัวไปด้วย.......ดีโอ
 
 
เขามาอยู่ที่ไหนได้อย่างไรกัน?
 
 
“ฉันคิดไว้แล้วว่าเธอต้องมา...แล้วเธอก็มาจริงๆด้วย”
 
 
“นายเอาน้องสาวฉันไปไว้ที่ไหน?”หญิงสาวรีบยิงคำถามไปที่ชายหนุ่มทันที เหมือนว่าเธอไม่ค่อยสนใจที่มาของเขาสะเท่าไหร่ สมองของเธอตอนนี้มันคิดได้อย่างเดียวคือ น้องสาว
 
 
 
“ทำไมเหรอ? ฉันไม่ทำร้ายน้องเมียตัวเองหรอกน่า...”
 
 
 
“นายคงจะรู้ใช่ไหมว่านาย มันคือตัวอันตรายสำหรับชีวิตฉัน!”วาจาเผ็ดร้อนของเธอ ถึงมันจะทำให้เขาเดือนขึ้นมาบ้าง แต่ยัง! มันยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะมาคาดโทษเธอตอนนี้
 
 
 
“ไม่เอาน่าเมียจ๋า พูดไม่เพราะเลย ผัวอันตรายกับเมียตรงไหน”เขาอาศัยช่วงเวลาที่เธอกำลังเหม่อ ก้าวเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว หญิงสาวจะขยับหนีก็ไม่ทัน
 
 
 
“ปล่อยฉันนะ!?”หญิงสาวได้แต่ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม หญิงสาวบอกให้เขาปล่อยดูเหมือนว่าอ้อมกอดนั้นจะยิ่งกระชับขึ้น
 
 
 
“ฉันบอกให้ปล่อยไง โด คยองซู!!”หญิงสาวพูดชื่อจริงของเขาออกมา น้ำเสียงของเธอที่ส่อชัดว่าอารมณ์โกรธกำลังปะทุขึ้นเรื่อยๆ
 
 
 
“ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าเดี่ยวเราก็ได้เจอกันใหม่: )”พูดพลางโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้เธอ ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ สติของเธอแตกกระเจิง ใบหน้าเหมือนเด็กของเขา แต่ลีลา..เอ้ย! นิสัยไม่ใช่เด็ก เขาเหมือนปีศาจที่คอยทำร้ายชีวิตเธอ ไม่ได้!เธอจะหลงกลเขาไม่ได้อีก
 
 
 
“นายรักฉันบ้างหรือปล่าว..ดีโอ”เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนี้มันเป็ยอย่างไง นิสัยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของเขา ทำให้เธอคาดเดาความรู้สึกของเขาได้ยาก เธอก็แค่อยากรู้คำตอบของเขา เธอรู้ตัวเองดี สำหรับเธอคำว่า คนรัก เขาเขา เธอคงไม่มีสิทธิ์ไปใผ่ฝัน แค่คนที่ผ่านมาเป็นของเล่นแก้เหงาให้เขา ก็เท่านั้น
 
 
 
“.......’’เหมือนว่าความเงียบจะเป็นคำตอบของคำถามนี้ เขามองเธอด้วยสายตาอ่านยาก เหมือนว่าความรู้สึกของเขาจะถูกส่งผ่านทางสายตาแทนคำพูด แต่เธอเองก็ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่?
 
 
 
“มากับฉัน”เขาออกเลยดึงข้อมือให้เดินตามเขาไป เขาพาเธอไปที่รถของเขา ก่อนนะสตาร์ท รถออกไป โดยที่เธอไม่รู้ว่าเขากำลังพาเธอไปไหน....
 
 
 
“ความรักของฉันก็เหมือนสภาพอากาศ...ไม่แน่นอนและมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา”
 
 
 
 
 
 
 
-100%-
ฝากเม้นด้วยนะค่ะ
แล้วจะมาอัพต่อ
-เบื่อกับคอมเม้น!,เบื่อกับนักอ่านเงา!-