ซุเปอร์สตาร์เกาหลี กับ ยัยสาวสวยเมืองไทย
7.8
เขียนโดย fadfa111
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.46 น.
22 บท
11 วิจารณ์
26.44K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“อืม ฉันง่วงแล้วแหละ แล้วห้องฉันห้องไหนเหรอ”
ฉันเอ่ยถามก่อนที่พวกเขาจะชี้มือบอกทาง
“แล้วพวกนายยังไม่นอนเหรอ”
“ยังหรอก พวกเรายังไม่ง่วงไปนอนก่อนเลย อย่าลืมนะตอนเช้าตื่นห้ามเกิน หกโมงเช้า”
แบคฮยอนตอบฉัน ก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งโต๊ะอาหารตามเดิม แล้วฉันก็เดินไปหาห้องก็บอกว่าอยู่ทางนี้ฉันเลยเปิดประตูอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย เพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันจนทำให้ฉันไม่ทันดูว่าข้างๆๆที่ฉันนอนนั้นมันมีคนนอนอยู่ หลังจากที่หัวลงหมอน
ฉันก็หลับเป็นตาย โดยกระทั่ง
“นี่เธอ”
เสียงใครมาตะโกนข้างหูฟ่ะคนจะหลับจะนอน แต่ใช่ว่าฉันจะลุกขึ้นมานะ คนเหนื่อยๆอยู่ฉันก็เลยดึงผ้ามาคลุมหน้า แต่เสียงก็ยังไม่ยอมหยุด
“นี่เธอ”
แต่นี้ดังกว่าเดิม แถมแรงขึ้นเรื่อยๆๆ ฉันก็เลยตัดสินใจลุกขึ้นไปจะด่าแล้วแต่…
“นายเองเหรอมีอะไร”
แต่ฉันก็ด่าเขาไม่ได้เมื่อคนตรงหน้าฉันคือ นายคริส ฉันจึงไม่กล้าที่จะด่า
“เธอเข้ามานอนในห้องฉันทำไหม”
ห้องเขา เขาบอกห้องนี้เป็นห้องของเขา แสดงว่าฉันเข้าผิดห้องใช่ไหม ตายล่ะนังมินหลงเข้าห้องใครไม่เข้า ดันมาเข้าห้องนายคนนี้ ที่ดูจะไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย
“ฉันขอโทษฉันไม่รู้ว่าห้องนี้เป็นห้องของนาย”
“เธอหวังจะเข้ามานอนกับไอ้ซูโฮล่ะสิอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอคิด……”
เขายังไม่ทันพูดจบฉันก็เงื่อมมือขึ้นมาฟาดหน้าเขาจังๆๆ ตั้งแต่เกิดมามีเขาคนแรกที่ดูถูกฉันขนาดนี้
“ฉันขอโทษ”
“ไหนๆก็ไหนแล้ว เข้ามาให้ท่าฉันขนาดนี้เดี๋ยวฉันจะจัดให้เธอเอง”
เขาพูดพร้อมก้มลงซุกไซร้คอของฉัน
“ปล่อยนะ”
(เฮียจะทำอะไรเขาอ่ะ อย่านะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ หลบทีนแปบ )
ฉันเอ่ยถามก่อนที่พวกเขาจะชี้มือบอกทาง
“แล้วพวกนายยังไม่นอนเหรอ”
“ยังหรอก พวกเรายังไม่ง่วงไปนอนก่อนเลย อย่าลืมนะตอนเช้าตื่นห้ามเกิน หกโมงเช้า”
แบคฮยอนตอบฉัน ก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งโต๊ะอาหารตามเดิม แล้วฉันก็เดินไปหาห้องก็บอกว่าอยู่ทางนี้ฉันเลยเปิดประตูอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย เพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันจนทำให้ฉันไม่ทันดูว่าข้างๆๆที่ฉันนอนนั้นมันมีคนนอนอยู่ หลังจากที่หัวลงหมอน
ฉันก็หลับเป็นตาย โดยกระทั่ง
“นี่เธอ”
เสียงใครมาตะโกนข้างหูฟ่ะคนจะหลับจะนอน แต่ใช่ว่าฉันจะลุกขึ้นมานะ คนเหนื่อยๆอยู่ฉันก็เลยดึงผ้ามาคลุมหน้า แต่เสียงก็ยังไม่ยอมหยุด
“นี่เธอ”
แต่นี้ดังกว่าเดิม แถมแรงขึ้นเรื่อยๆๆ ฉันก็เลยตัดสินใจลุกขึ้นไปจะด่าแล้วแต่…
“นายเองเหรอมีอะไร”
แต่ฉันก็ด่าเขาไม่ได้เมื่อคนตรงหน้าฉันคือ นายคริส ฉันจึงไม่กล้าที่จะด่า
“เธอเข้ามานอนในห้องฉันทำไหม”
ห้องเขา เขาบอกห้องนี้เป็นห้องของเขา แสดงว่าฉันเข้าผิดห้องใช่ไหม ตายล่ะนังมินหลงเข้าห้องใครไม่เข้า ดันมาเข้าห้องนายคนนี้ ที่ดูจะไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย
“ฉันขอโทษฉันไม่รู้ว่าห้องนี้เป็นห้องของนาย”
“เธอหวังจะเข้ามานอนกับไอ้ซูโฮล่ะสิอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอคิด……”
เขายังไม่ทันพูดจบฉันก็เงื่อมมือขึ้นมาฟาดหน้าเขาจังๆๆ ตั้งแต่เกิดมามีเขาคนแรกที่ดูถูกฉันขนาดนี้
“ฉันขอโทษ”
“ไหนๆก็ไหนแล้ว เข้ามาให้ท่าฉันขนาดนี้เดี๋ยวฉันจะจัดให้เธอเอง”
เขาพูดพร้อมก้มลงซุกไซร้คอของฉัน
“ปล่อยนะ”
(เฮียจะทำอะไรเขาอ่ะ อย่านะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ หลบทีนแปบ )
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ