ซุเปอร์สตาร์เกาหลี กับ ยัยสาวสวยเมืองไทย

“แล้วนี้ใครแฟนนายเหรอ”

ถามบ้าอะไรยังงั้น ถ้าเป็นได้ก็ดีสิ

“บ้าเหรอ”

ฉันพูดขึ้น ก่อนนายเทาจะหันหน้ามาทำหน้าโหดใส่ อะไรฟ่ะ

“ฉันไม่ได้ถามเธอ”

“เปล่า เธอไม่ได้ติดอ่าง”

ตกใจอะไรกันก็ฉันไม่ได้พูดติดอ่างอยู่แล้ว

“งั้นก็ไปได้แล้วเพื่อนๆๆรออยู่”

เทาพูดขึ้น

“อืม”

“แล้วเจอกันใหม่นะ”

ซูโฮพูดพร้อมกับหันหน้ามาทางฉัน
“ได้สิ”

ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้ซูโฮ ก่อนที่ซูโฮ กับ เทาจะเดินไป ปล่อยฉันไว้ให้มโนต่อไป
เขาโดดเด่นเกินไปเกินกว่าฉันจะเอื้อมถึง เขาเปรียบเหมือนดวงดาว และฉันมันอะไร
กัน คิดแล้วก็ปวดหัว ฉันยังคงต้องไปตามหาที่ทำงานของฉันในเมืองอันแสนกว้างใหญ่
แล้วฉันจะเจอไหมเนี้ย คิดอีกก็กลุ้มใจจริงๆๆ รู้ว่าลำบากขนาดนี้ฉันจะไม่ทิ้งเมืองไทย
มาแน่ๆๆ แต่ก็ยังดีมีเทพบุตรมาช่วยไว้ไม่งั้นฉันต้องตายจริงๆๆแน่ทีนี้

“ว่าแต่ที่นี้มันที่ไหนเนี้ยแล้วแผนที่ในกระเป๋าสตางค์หายไปไหนอ่ะฉันจำได้ว่าฉันเก็บ
ไว้ในนี้”

ฉันค้นหาในกระเป๋าจนหมดแต่ก็ไม่เห็นมีงานเข้าแล้วมินตาฉันทรุดตัวลงนั่งก่อนจะถอน
หายใจเฮือกยาว เฮ้อ ชีวิตฉันมันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ

ปริ๊นๆๆๆๆๆ

“จะบีบแตร๋ อะไรหนักหน่า ได้ยินล่ะ”

ฉันล่ะเบื่อพวกอวดรวย รวยแล้วข่มคนอื่นเสียจริงๆๆ

“หลบไปสิ มาขวางทางเข้าทำไมฟ่ะ”

บอกดีๆๆก็ได้นี้หว่า ทำไมต้องดุกันด้วย เดี๋ยวอย่าให้หาที่ทำงานเจอนะจะไม่มาเหยียบ