Vimpine Blood มนตร์สะกดหยดเลือดแวมไพร์

 
 
ตอนที่ 3 มารหัวใจผม มีชื่อ ว่า ป๊อปปี้
 
 
         
          ช่วงบ่าย ลูกแก้วค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบว่า โทโมะ นอนกอดเธอไว้แนบแน่น
 
ก่อนที่หญิงสาวจะค่อย ๆ แกะมือของเขา ออก และเดินลงมายังชั้นล่าง พร้อมใส่แว่นตา
 
กันแดด และ ใส่เสื้อหนังคลุมกายสวยที่เย็นยะเยือก ออกไปเดินเล่นที่สวนหย่อมของ
 
ปราสาท โดยมี จินนี่เดินตามมาดูแลอย่างติด ๆ ก่อนที่จะมีเสียงใครบางคนกดออดดัง
 
มาจากประตูรั้วหน้าบ้านจินนี่จึงขอตัวจากเจ้านายสาวอย่าง ลูกแก้ว ไปเปิดประตูรั้วหน้า
 
ปราสาท ก่อนจะสอบถามชายหนุ่มคนนั้นว่า
 
 
" คุณมาหาใครคะ " จินนี่สอบถามป๊อปปี้ เพราะ เธอไม่เคยเห็นหน้าชายหนุ่มมาก่อน ก่อน
 
ที่ป๊อปปี้จะพูดว่า 
 
 
" ผมมาหา ลูกแก้วครับ !! ผมเป็นแฟนของเธอ " ชายหนุ่มตอบคำถามจินนี่ ไปตามความ
 
สัจจริง ก่อนที่จินนี่จะเชิญชายหนุ่มเข้ามาข้างใน และให้ชายหนุ่มนั่งรอที่ห้องนั่งเล่นของ
 
แขก ก่อนจะ พูดว่า
 
 
" งั้นคุณนั่งรออยู่ตรงนี้สักครู่ นะคะ อย่าไปไหน ส่งเดชเด็ดขาด ดิฉัน จะไปตามคุณลูกแก้ว
 
มาพบ กับ คุณ " หญิงสาวพูดจบ ก็เดินออกไปตามลูกแก้ว ที่เดินเล่นอยู่ที่สวนหย่อมของ
 
ปราสาท ลูกแก้วดีใจที่จะได้พบกับคนรักที่แท้จริงอีกครั้งหนึ่ง แต่เธอก็หุบยิ้มลงอย่างทันที
 
ที่เดินมาถึง ยังห้องเล่น ของแขก เพราะสถานะ ของเธอตอนนี้ ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
 
เธอขึ้นชื่อว่าเป็นของโทโมะโดยสมบูรณ์ ในฐานะภริยาไปแล้ว ทันทีที่ป๊อปปี้ กุมมือ
 
ลูกแก้ว และ กอดแนบแน่นด้วยความคิดถึง จินนี่ซึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ก็รีบส่งกระแสจิตให้
 
โทโมะที่นอนหลับอยู่ รับรู้ ด้วยข้อความที่ว่า 
 
 
คุณโทโมะคะ แฟนของคุณแก้ว เมื่อตอนเป็นมนุษย์ แวะมาหาที่ปราสาทคะ 
 
คุณโทโมะ รีบ ๆ ลงมายัง ห้องนั่งเล่นของแขก นะคะ จินนี่เกรงว่า ถ่านไฟเก่า
 
อาจจะกำลังปะทุขึ้นมา
 
 
          โทโมะเมื่อได้รับข้อความจากกระแสจิตของจินนี่ ก็รีบเดินลงมายังชั้นล่างของบ้าน
 
พร้อมตรงมายังห้องนั่งเล่นของแขกทันที ชายหนุ่มแวมไพร์แอบซ่อนตัวอยู่อีกมุมหนึ่ง
 
ของห้องนั่งเล่นแขก ที่พอจะได้ยินเสียงการสนทนา ของคนทั้งคู่อยู่บ้าง ซึ่งภาพที่ลูกแก้ว
 
กอดป๊อปปี้แนบแน่น มันทำให้แวมไพร์อย่างเขา ต้องพูดในใจ ว่า
 
 
" นายนี่มัน เป็นศัตรูหัวใจ ของฉัน  จริง ๆ มันกลับไปเมื่อไหร่หล่ะก็ ฉันจะใช้มนตร์สะกด
 
หยดเลือดสะกดจริงใจของเธอไว้ และมอบบทลงทัณฑ์ให้กับ เธออย่างหนักถึงสามวันติด
 
เลย " ชายหนุ่มหยุดนิ่ง และเริ่มฟังการสนทนาของ ป๊อปปี้ และ ลูกแก้ว อย่างจริงจัง
 
 
" ทำไมตัวของลูกแก้ว ถึงเย็นแบบนี้หล่ะครับ " ป๊อปปี้ถาม พร้อมกระชับอ้อมกอดให้กับลูก
 
แก้วแน่นขึ้น เพื่อหวังจะให้ลูกแก้วรู้สึกอุ่นมากยิ่งขึ้น ลูกแก้วเองก็ยิ่ง กระชับอ้อมกอดกอด
 
ป๊อปปี้อย่างแน่นขึ้น ก่อนจะเอามือสวยปาดน้ำตาที่กำลังจะไหลมาอาบแก้มสวย ก่อนจะพูด
 
ว่า
 
" ลูกแก้ว ไม่เป็นอะไรหรอกคะ พี่ป๊อป สงสัยลูกแก้วจะอยู่ห้องแอร์นานไปหน่อย แต่ลูกแก้ว
 
คิดถึงพี่ป๊อปมาก ๆ เลยนะคะ พี่ป๊อปกลับมาจากฝรั่งเศษตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพี่ป๊อปไม่
 
กลับมาให้รวดเร็วกว่านี้คะ " ลูกแก้วปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างหนักแต่ก็พยายามกลั้น
 
เสียงร้องไห้เอาไว้ ไม่ให้ป๊อปปี้สงสัย ก่อนที่ป๊อปจะตอบ คำถามของหญิงสาว ว่า
 
 
" พี่กลับมาถึง เมืองไทยได้สองวันแล้วครับ ทราบจากพี่ไมค์ว่า ลูกแก้วได้งานทำที่นี่ เลย
 
แวะมาหา และว่าจะชวนไปดินเนอร์ มื้อเย็นที่ร้านโปรดของน้องลูกแก้ว  กัน ไปกับ พี่นะ
 
ครับทานเสร็จ เดี๋ยวพี่พากลับมาส่ง แก้วซึ่งหันมาพบหน้าของโทโมะเข้าอย่างจัง ก็รีบตอบ
 
กลับป๊อปปี้ไปว่า
 
 
" คะ ลูกแก้ว ตกลงจะไปดินเนอร์ กับพี่ป๊อป งั้นพี่ป๊อปรอลูกแก้ว อยู่ที่ห้องนี้ สักครู่นะคะ
 
เดี๋ยว ลูกแก้วขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ที่ห้องนอนสักครู่ " ลูกแก้วรีบวิ่งไปที่ห้องนอน
 
พร้อมปลดเสื้อผ้าออกจากกายสวยจนเปลือยเปล่า แต่เธอก็ได้ยินเสียงของโทโมะที่
 
หายตัวเขามาภายในห้อง พร้อมท่องมนตร์ใส่หูเธอว่า
 
 
หญิงสาวที่ดื่มกินเลือดของข้า จงตกอยู่ภายใต้มนตร์สะกดของข้า
 
ตั้งแต่เวลานี้ เป็นต้นไป
 
 
          
          โทโมะร่ายมนตร์บทนี้ อย่าหนักหน่วงจนหูสวยของลูกแก้ว มีเลือดไหลออกมาเต็มไป
 
หมด ก่อนจะค่อย ๆ ล้มลงไปที่อกแกร่งของโทโมะ โทโมะยิ้มกริ่มเบา ๆ ก่อนจะช้อนเรือน
 
ร่างสวยเปลือยเปล่าของลูกแก้วไปนอนราบบนเตียงนุ่ม พร้อมก้มลงจูบหน้าผากหญิงสาว
 
เบา ๆ ก่อนที่จะกระซิบข้างหูของหญิงสาว แล้วเลียซอกหูสวยทั้งสองข้าง ของลูกแก้วที่มี
 
เลือดไหล ออกมา อย่างหนักก่อนจะพูดว่า
 
 
" ใครจะปล่อยให้มินนี่เมียรัก ของมิกกี้ ไปดินเนอร์ กับชายชู้ ผู้เป็นมนุษย์ ไม่มีทาง เดี๋ยว
 
มิกกี้จะกลับมาลงทัณฑ์ มินนี่ แบบจัดหนัก จัดเต็มเลยคอยดู " โทโมะหายตัวกลับไปยัง
 
ห้องนั่งเล่นที่ใช้รับแขกอย่างรวดเร็ว