รักฉันนั้นคือ...เธอ

#.ทางด้านป๊อปปี้กับฟาง

ฟางพยายามจะเดินหนีแต่ป๊อปปี้เดินมาขวางเอาไว้แล้วบีบข้อมือฟางอย่างแรง

"ปล่อยฟางนะ ฟางเจ็บ"ฟางขอร้องป๊อปปี้

"ไม่ปล่อย"ป๊อปปี้พูดแบบโมโหที่ฟางไม่ยอมฟังเขาเลย

ริทพยายามสะบัดข้อมืออก แต่เหมือนว่าจะไม่เป็นผลและทำให้ป๊อปปี้บีบข้อมือฟางแรงขึ้นกว่าเดิม

ฟุ่บ

"ฟาง ฟาง ฟาง อย่าเป็นอะไรนะ"ป๊อปปี้พูดกับฟางที่นอนเป็นลมอยู่ในอ้อมแขนของเขา แล้วก็อุ้มฟางขึ้นรถ

แล้วขับไปที่บ้านของเขา

*.ทางด้าน ธามไท-ขนมจีน

"ปล่อยได้แล้วธามหายใจไม่ออก กอดอยู่นั่นแหล่ะ"ขนมจีนพูดแบบเขินเขิน

"ไม่กอดก็ได้แต่..."ธามไทพูดยิ้มๆ

"แต่อะไร...อย่านะธาม"ขนมจีนพูดแบบรู้ทันแต่ความไวของธามนั้นก้มหน้าลงมาจูบขนมจีนทันที

"อื้อ"ขนมจีนครางออกมาพร้อมเอามือดันหน้าอกธามไทออก

"อายคนอื่นเขา"ขนมจีนพูดแบบเขินเขิน

"งั้นเรากลับบ้านกัน"ธามไทชวน

"อืม"ขนมจีนตอบ

#.ทางป๊อปปี้กับฟาง

ป๊อปปี้พาฟางมาถึงบ้านแล้วอุ้มฟางเข้ามานอนในห้องเขาแล้วเช็ดตัวให้ฟาง 

สักพักฟางก็ฟื้น

"อืม ที่นี่ ที่ไหนเนี่ย"ฟางถามอย่าง งงๆ

"บ้านพี่เอง"ป๊อปปี้ตอบ

ฟางพยายามลุกจากเตียง แต่ป๊อปปีเข้ามาห้าม

"ปล่อยฟาง ฟางจะกลับบ้าน"ฟางพูดแต่ไม่มองหน้าป๊อปปี้

"ทำไมรังเกียจพี่มากนักหรือไง"ป๊อปปี้ถามอย่างโมโหที่ฟางไม่ยอมฟังเขา

"ใช่ ฟางรังเกียจพี่ ได้ยินไหม"ฟางตะโกนใ่ส่ป๊อปปี้ทั้งที่ตัวเองไม่ได้คิดแบบนั้นเลย

"รังเกียจพี่มากสินะ...งั้นพี่จะทำให้ฟางเลิกรังเกียจพี่เอง"ป๊อปปี้พูดอย่างโมโหแล้วขึ้นคร่อมฟางไว้

"พี่ป๊อปจะทำอะไร ปล่อยฟางนะ บอกให้ปล่อยไง"ฟางพูดพร้อมดิ้นสุดขีดแต่มันไม่เป็นผล

และทำให้ป๊อปปี้จับฟางแรงขึ้นด้วย

"ก็จะทำให้ฟางเลิกรังเกียจพี่และเป็นของพี่คนเดียวไง"ป๊อปปี้พูดจบก็ผลักฟางลงไปแล้วก็ทำให้ฟางเป็นของเขาคนเดียว

******************************************************

มาอัพช้าหน่อย

เม้นให้ด้วยน้าาาาาาาาาา