Dangerous!!! รักอันตรายนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ

- Tomo’s talk -

            ตอนนี้ผมออกจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากที่นอนไปสามคืน มีพยาบาลส่วนตัวด้วยแหละครับ แก้วใจสุดที่รักของผมเอง ^o^

            คืนนี้มีงานปาร์ตี้ฉลองกันที่บ้านไอ้ป๊อปครับ เนื่องจากกลับมาจากเสม็ด และถ่ายโฆษณาเสร็จสิ้นได้ด้วยดีแล้ว แต่ผมคิดว่ามันคงถึงเวลานั้นแล้วล่ะ และผมจะใช้โอกาสนี้แหละครับ ^^

            ผม ไอ้ป๊อปปี้ และไอ้เขื่อน ขอตัวออกมาข้างนอก ให้สามสาวจัดการในงานรอ

            “ไอ้ป๊อป ไอ้เขื่อน ฉันคิดว่า...”

            “อะไรวะ แกรีบๆบอก ฉันจะได้พูดเรื่องของฉันบ้าง”   ไอ้เขื่อนพูด อ้าว มีเรื่องจะบอกเหมือนกันหรอวะไอ้นี่

            “แกบอกมาก่อนก็ได้”   ผมบอก

            “ไม่เอา แกแหละพูดก่อน”   มันเถียง

            “แล้วทำไมแกไม่บอกก่อนล่ะ?”   ผมเถียงกลับ

            “แกแหละไอ้โมะ!”   มันเถียงอีก

            “พวกแกมีอะไรก็รีบๆพูดกันซิ ฉันก็มีเรื่อง...”   เสียงไอ้ป๊อปขัดพวกผมที่เถียงกันอยู่ ไอ้นี่ก็มีเรื่องอีกคนหนึ่งหรอเนี่ย

            “เฮ้อ! งั้นพูดพร้อมกัน -o-”   ผมบอกพวกมัน นี่พวกผมยืนเถียงกันเป็นเด็กๆกลางห้างเลยครับ

            “1…2…3!!”   เขื่อนนับ

            “ฉันจะขอแก้วแต่งงาน/ฉันจะขอฟางแต่งงาน/ฉันจะขอเฟย์แต่งงาน!!”   เราสามคนพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย โอ้ อะเมซซิ่ง

            “เฮ้ย!”   เสียงเขื่อน

            “ไม่ฮ้ง ไม่เฮ้ยแล้ว งานนี้ฉันเอาจริง!”   ผมบอก

            “งั้นเอาอย่างนี้..........”   ป๊อปปี้สาธยายแผนการของมันออกมา ผมกับเขื่อนตกลงตามนั้นทันที และแยกย้ายกันไปซื้อของที่ตนต้องการ งานนี้ยัยตัวแสบจะได้เป็นของผมอย่างเต็มที่ซะที

- Kaew’s talk -

            ~ถ้าอยากจะเม้าท์ก็มาสิ (มา Mouth to Mouth) ว่าฉันรักใครไม่อยากจะพูดเลย ถ้าอยากจะเม้าท์ก็มาสิ (มา Mouth to Mouth) อยากรู้ใช่มั้ยว่าเรื่องจริงเป็นไง Mouth to Mouth เลยดีกว่า~

            “ฮัลโหลค่ะแม่”   ฉันรับสายแม่ที่โทรเข้ามา

            “(ลูกสาวที่รักกกก~ ตอนนี้มี๊อยู่สุวรรณภูมิแล้วนะลูก ^o^)

“อ้าว! ไหนกลับก่อนกำหนดคะเนี่ย?”

“(กลับมาเคลียร์ที่นี่ซักพักน่ะลูก เดี๋ยวกลับไปอีก)”

“อ๋อ งั้นดีเลยค่ะ วันนี้แก้วมีงานฉลองที่บ้านเรา คือพึ่งถ่ายโฆษณาเสร็จน่ะค่ะ เลยมีฉลองกันหน่อย ^^”

“(อ๋อ เจ้าป๊อปบอกแม่แล้วล่ะ ดีเลย ^^ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงแม่คงจะถึง เอาอะไรเพิ่มมั้ย?)”

“ไม่ค่ะ แล้วเจอกันนะคะแม่ ^^”

ฉันกดวางสาย ตอนนี้ก็ห้าโมงครึ่งแล้วสิ เหลืออีกชั่วโมงครึ่ง เรื่องอาหารเป็นหน้าที่ทางแม่บ้านจัดการ งานนี้จัดที่ลานหน้าบ้าน เชิญทีมงานและนักข่าวนิดหน่อย

“แก้วววว~!”   เสียงยัยเฟย์เจื้อยแจ้วมาแต่ไกล

“ว่าไงแก?”

“ไปเตรียมตัวกันเหอะ งานนี้แกต้องให้สัมภาษณ์นักข่าวอีกนี่ ไปแต่งตัวได้แล้วนะ”

“แล้วยัยฟางล่ะ?”

“ถูกทีมงานจับแต่งหน้าแต่งตัวอยู่ แกก็ไปได้แล้ว”

“ไม่รอพวกพี่ป๊อปก่อนหรอ?”

“หูย! ไม่ต้องรอหรอก เดี๋ยวเขื่อนก็บอกให้เอง นี่มันเวลาของผู้หญิงนะแก”

“โอเคๆ ไปกัน”

ตอนนี้ฉัน เฟย์ และฟาง แต่งตัวกันเรียบร้อยแล้ว ทำไมวันนี้ทีมงานจัดชุดดูหวานๆจังนะ แต่ก็อย่างว่า โปรเจ็กต์รักๆนี่เนอะ ><

“เริดมากค่ะคุณน้องทั้งสาม เหมือนตุ๊กตากันทุกคนเลย เจ๊ล่ะอิจฉา”  เจ๊ที่ว่าก็คือทีมงานสาวประเภทสองของฉันเอง ว่าแต่อิจฉาพวกฉันเรื่องอะไรกัน?

“อิจฉา? อิจฉาทำไมคะ?”   ฉันถามออกไป ก็มันงงนี่นา

“เปล่าหรอกจ้ะ อ้าว! คุณแม่น้องแก้วสวัสดีค่ะ”   เจ๊ยกมือไหว้แม่ฉันแล้วเก็บของออกไป

“ลูกสาวแม่ มี๊คิดถึง จุ๊บๆ ><”   แม่ของฉันวิ่งเข้ามากอดในห้อง

“คิดถึงแม่จังค่ะ ^^”   ฉันกอดตอบ

“หนูเฟย์ หนูฟาง สบายดีกันมั้ยจ๊ะ แหม วันนี้แต่งตัวสวยกันเป็นพิเศษ ทั้งสามสาวเลยนะ ^^”

“สวัสดีค่ะคุณแม่ ^^”   เฟย์และฟางสวัสดีแม่ฉัน

“งานเริ่มกันกี่โมงล่ะลูก? แม่เห็นนักข่าวมารอกันเยอะเลย”

“เอ๋? เยอะหรอคะ?”   ฉันคิดว่าแค่สามสี่คนเองนะ

“อื้ม ตอนนี้รอกันอยู่ที่งานแล้วล่ะ”

“จะทุ่มหนึ่งแล้วนี่นา”   ฉันมองเวลาที่หน้าจอโทรศัพท์

“เริ่มทุ่มหนึ่งหรอ? รีบไปกันเลยลูกๆ มี๊ไปรอที่งานนะ พ่อเราเขาอยู่นั่น”

“ค่ะแม่ ^^”

ว่าแต่ทำไมนักข่าวมากันเยอะจัง ฉันมองผ่านหน้าต่างเห็นนักข่าวมาเยอะพอสมควร เอ๊ะ แล้วพวกพี่ป๊อปยังไม่มากันอีกหรอ?

“เฟย์ โทรหาพี่เขื่อนติดมั้ย ฉันโทรหาโทโมะไม่ติด -o-”   ฉันถามเฟย์

“ไม่อ่ะ สงสัยแบตหมด -o-”

“โทรหาพี่ป๊อปไม่ติดเหมือนกัน -o-”   ฟางบอก

“ทำไมติดต่อกันไม่ได้หมดเลยนะ”   มันแปลกๆแล้วนะ ชักจะตะหงิดๆใจแปลกแล้วสิ

“ฉันว่าพวกเราลงไปข้างล่างกันก่อนเถอะ เผื่อจะอยู่ในงานกันก็ได้”   ฟางบอก

พอลงมาที่งาน ฉันก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของหมอนั่นเลย ฮึ่ย โทรไปก็ไม่ติด เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่านะ? ฉันวุ่นวายใจอยู่ซักพัก ทางทีมงานก็เรียกไปที่เวทีเล็กๆที่เตรียมไว้

“ขอบคุณพี่ๆนักข่าวทุกคนที่ได้มาในวันนี้นะคะ ต้องขอขอบคุณทีมงานทุกๆฝ่ายที่ร่วมมือกันทำงานโฆษณาชิ้นนี้จนสำเร็จได้ด้วยดี อีกไม่นานทุกท่านๆคงจะได้เห็นโฆษณานี้เผยแพร่ไปแน่นอนค่ะ ^^”   ฉันพูดใส่ไมค์เสร็จ ก็เดินลงมาหาเฟย์และฟางที่ถูกนักข่าวรุมถ่ายรูปกันอยู่ ขณะที่กำลังตอบคำถามนักข่าวนั้น...

พรึ่บ! ไฟดับทั้งงานค่ะ

“ฟาง เฟย์ อยู่ไหนกันน่ะ?”   ฉันควานหาตัวเพื่อนเพราะมันมองไม่ค่อยเห็น

“อยู่นี่ๆ อยู่เฉยๆกันก่อนแล้วกัน”   เสียงเฟย์บอก ซักพักทุกอย่างก็เงียบลง เมื่อบนเวทีมีการฉายโปรเจ็กเตอร์รูปของฉัน เฟย์ และฟาง...ตอนนี้เกิดอาการงงไปชั่วขณะค่ะ ก็ฉันไม่ได้เป็นคนจัดอะไรพวกนี้นี่นา…