Dangerous!!! รักอันตรายนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ

-Suwannabhum Airport @Thailand -

ผู้คนมากมาย หลากหลายเชื้อชาติ กำลังเดินสวนกันไปมาในที่แห่งนี้ ทั้งผู้โดยสารขาเข้าและขาออก ก็หลั่งไหลกันมาไม่ขาดสาย

ฉันก็เป็นหนึ่งในผู้ที่กลับมาเยือนที่นี่...ประเทศไทย

“คุณหนูครับ รถมาถึงแล้วครับ” บอดี้การ์ดชุดสูทสีดำหน้านิ่งเป็นหุ่นกระบอก (?) เดินมาบอกกับฉัน ฉันพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินไปทีรถ

คนที่เหลือก็รับหน้าที่ขนสัมภาระของฉันขึ้นรถ แล้วออกรถออกไป ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างรถที่แล่นไปเรื่อยๆ แสงสีระยิบระยับจากสถานที่ต่างๆในยามค่ำคืน

ที่เมืองแห่งนี้ที่ไม่หลับไม่นอน ฉันมาถึงบ้านก็ประมาณจะสามทุ่มได้...บ้านฉันเอง

“กรี๊ด~! ลูกแก้วที่รักของมามี๊ มาถึงแล้วหรอลูก >o<” หญิงวัยสี่สิบห้า ใบหน้าแต้มด้วยรอยยิ้ม ตรงมาหาฉันแล้วกอดด้วยความคิดถึง...

ดีนะที่แม่ไม่ไปรับที่สนามบิน -_-

“ค่ะแม่ แก้วก็คิดถึงคุณแม่มากๆเลย＾_＾” ฉันกอดตอบแม่ด้วยความคิดถึง เพราะไม่ได้เจอกันมากว่า 4 ปี เนื่องจากที่ฉันไปเรียนแฟชันดีไซน์ที่ฝรั่งเศส

ในระดับมหาวิทยาลัย และตอนนี้ก็เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้วล่ะ

“สวยขึ้นเยอะเลยนะลูกสาวแม่ คุณปะป๊ากับพี่ชายเราเขารออยู่ในห้องรับแขกน่ะ” ฉันและแม่จึงเดินไปหาพ่อและพี่ชาย

“คิดถึงคุณพ่อจังเลยค่ะ :)” ฉันพูดพร้อมเข้าไปกอดแล้วหอมแก้มท่าน

“เชอะ! คิดถึงแต่พ่อกับแม่” พี่ชายแท้ๆของฉันพูดขึ้น

“แหม...แก้วก็คิดถึงพี่ ‘ป๊อปปี้’ เหมือนกันนะ” ว่าแล้วก็หันไปกอดพี่ชาย ฉันกับพี่ป๊อปปี้เราอายุุห่างกันแค่ปีเดียว เลยทำให้สนิทกันมาก เป็นทั้งพี่และเพื่อนเลยก็ว่าได้

“นี่ๆ มีของฝากมาให้ด้วย ^ ^” ฉันพูดพร้อมหยิบกล่องใบหนึ่งออกมา ข้างในกล่องบรรจุด้วยโมเดลรถมอเตอร์ไซค์ 6 คัน

พี่ชายของฉันน่ะชอบแต่งรถมอเตอร์ไซค์เอามากๆ และยังสะสมโมเดลรถจนรกห้องนอนเขาเอง แถมยังสร้างห้องบรรจุสมบัติรถของเขาไว้โดยเฉพาะ -_-

“เฮ้ย! เจ๋งอ่ะ คอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุด โคตรแพงเลยนะเนี่ย! รักน้องสาวจัง ฮ่าๆๆ ^o^”  รักน้องขึ้นมาทันทีเลยนะพี่ - -#

จากนั้นฉันก็เอาของฝากให้พ่อและแม่ แล้วก็พวกแม่บ้าน คนงาน รวมไปถึงพวกบอดี้การ์ดหุ่นกระบอกของพ่อด้วย

วันนี้ฉันเหนื่อยกับการเดินทางมามาก จึงขอตัวไปอาบน้ำ นอน...