Dangerous!!! รักอันตรายนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ

9.3

เขียนโดย pang_feliz

วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 06.05 น.

  24 บท
  31 วิจารณ์
  39.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) ไปเสม็ด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

วันนี้เป็นวันที่ต้องออกเดินทางไปถ่ายโฆษณาโปรเจ็กต์สำคัญ เป็นเวลา 5 วัน โดยสถานที่ถ่ายทำที่ได้เลือกกันก็คือ ‘เกาะเสม็ด’ และถือโอกาสไปเที่ยวด้วยเลย พี่ป๊อปเลือกที่จะเอารถส่วนตัวไป เพราะกะจะรับฟางไปด้วย ฉันจึงสนับสนุนเต็มที่เลยค่ะ ^_^ ส่วนฉันกำลังจะออกจากบ้าน ว่าจะเอารถตัวเองไปเหมือนกัน พอเดินมาหน้าบ้าน ก็ต้องหยุดชะงักซะก่อน เพราะมีรถของคนบางคนที่แสนคุ้นตาเคลื่อนมาจอดอยู่ตรงหน้า
            “มาทำไม? ฉันไม่ว่างนะ ต้องเดินทางแล้ว”   ฉันบอกโทโมะ หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น เขาก็มานอนที่คอนโดฉันเกือบทุกคืน แต่ฉันไม่ยอมให้เขาทำอะไรไปมากกว่าจูบนี่สิ หมอนี่ก็บ่นเป็นต่อยหอยเลย -o-
            “เชิญขึ้นรถเลยครับที่รัก ^^”   โทโมะพูดพร้อมเปิดประตูรถรอ
            “ก็บอกแล้วไงว่ารีบ ไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ”
            “อ้าว! ก็จะไปเสม็ดไม่ใช่หรือไง? ขึ้นรถได้แล้ว เดี๋ยวก็ถึงเย็นกันพอดี”
            “อะไรของนาย?”   ฉันงงกับสิ่งที่เขาพูด อย่าบอกนะว่า...
            “ที่เธอคิดถูกต้องแล้วครับ เพราะผมจะไปด้วยนะที่รัก ^^”   ว่าจบก็เดินมาขนสัมภาระฉันขึ้นรถเขา แล้วลากฉันไปขึ้นรถ
            “ว่างมากหรอฮะ? ไม่มีงานทำหรือไง ตามฉันไปทำไม?”
            “ใช่ครับ ฉันเคลียร์งานทุกอย่างเรียบร้อย พอเสร็จแล้วก็รีบเตรียมตัวเลยนะเนี่ย เพราะฉันไม่ให้เมียฉันไปคนเดียวหรอก ^^”   เขาพูดพร้อมออกรถ
            “ไปคนเดียวที่ไหนพี่ป๊อป ยัยฟาง ไหนจะทีมงานอีก เอ๊ะ! แล้วนี่ใครเมียนายยะ!”
            “แหม แค่นี้ลืมแล้วหรอครับที่รัก ไม่เป็นไร เดี๋ยวถึงเสม็ดแล้วจะทบทวนให้อย่างหนัก ไปเสม็ด...เสร็จฉันแน่ ^_^”
            “ไอ้บ้า ทะลึ่ง! ขับรถไปเลยย่ะ”
            “คร้าบๆ ที่รักของโมะ ^^”
            “ค่ะ ที่รักของแก้ว ><”
            “ฮะ? อะไรนะ พูดอีกทีซิ”
            “หมดเวลาเล่นแล้วค่ะ ขับรถไปเลย >///<”   ฉันเห็นเขายิ้มมุมปากด้วย ตาบ้านี่! จะว่าไปตั้งแต่วันที่ฉันได้รับของจากพิมก็ไม่ค่อยเจออะไรแปลกๆนะ คงจะเป็นแค่คำขู่ล่ะมั้ง...
 
 
- Tomo’s talk -
            ตอนนี้ยัยตัวแสบหลับไปแล้วครับ เฮ้อ~ ผมมีความสุขจัง เธอเหมือนเด็กน้อยเลย แถมยังน่ารักมากๆด้วย ^^ เพราะอย่างนี้ไง ผมถึงไม่ปล่อยให้เธอมาคนเดียวหรอก ถ้าไม่ได้เจอเธอ 5 วัน ผมคงกระอักเลือดตาย ผมรักยัยนี่มากสุดๆไปเลย แต่เธอน่ะแสบมาก ไม่ยอมให้ผมทำอะไรไปมากกว่าจูบเลย ผมจะคลั่งตายอยู่แล้ว -o- ทีนี้ล่ะ ไปเสม็ดคราวนี้ ผมไม่ปล่อยให้เธอรอดไปหรอก หึๆๆ ^^ (หื่นมากเลยพระเอก : ไรเตอร์)
            และแล้วก็มาถึงเสม็ดเป็นที่เรียบร้อย เป็นเวลาบ่ายสามกว่าๆ ต่างคนต่างนำสัมภาระไปเก็บที่รีสอร์ท โดยงานนี้ผมและไอ้ป๊อปวางแผนกันไว้เรียบร้อยแล้ว หึๆ เดี๋ยวอีกซักพักเขื่อนกับเฟย์ก็คงจะถึง เพราะถือโอกาสตามมาเที่ยวด้วยกันเลย ^o^
            ส่วนเรื่องการถ่ายทำ แก้วบอกกับทีมงานว่าจะเริ่มกันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้ทุกคนเดินทางกันมาก็เหนื่อยแล้ว จึงให้พักผ่อนกันก่อน และแล้วแผมของผมกับไอ้ป๊อปก็เริ่มขึ้น
            “อ้าว! แกไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับฉันหรอแก้ว”   ฟางถามแก้วหลังจากที่เก็บสัมภาระไว้ในห้องเธอแล้ว
            “เอ๊ะ! แต่ฉันให้พนักงานจัดให้อยู่ห้องเดียวกับแกนะ มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า?”
            “น้องฟาง หิวมั้ยครับ ไปกินไอศกรีมกัน ^^”   ป๊อปปี้เดินเข้ามาชวนฟางออกไป เพื่อขัดจังหวะน้องสาว เพราะเดี๋ยวแผนพวกเขาจะพังหมด
            “เอ่อ ค่ะ ฟางชอบไอศกรีม ^^”   ฟางเดินออกไป ทิ้งแก้วยืนอยู่
            “พี่ชายฉันนี่ไวจริงๆ ^^”   แก้วพึมพำ แล้วนำของเข้าไปเก็บที่ห้องของเธอ ซึ่งไม่ใช่ห้องเดียวกับฟางแน่นอน
            ขณะที่แก้วกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อจะไปเล่นน้ำ ก็ได้ยินเสียงประตูเปิดและปิดลง สงสัยจะเป็นยัยฟางล่ะมั้ง พนักงานคงจะจัดห้องผิด หรือคีย์การ์ดอาจสลับกับคนอื่น แก้วคิดในใจ
            แก้วที่กำลังจะสวมเสื้อ จู่ๆก็มีคนเข้ามากอดจากด้านหลัง
            “ว้าย! >_<”   เธอร้องเสียงหลง
            “ตกใจทำไมครับที่รัก แหม จะยั่วกันหรอเนี่ย ตัวหอมจังเลย ^^”   โทโมะจูบไหล่แก้ว แล้วเลื่อนขึ้นมาหอมแก้มฟอดใหญ่ แก้วนี่สิ เขินจนหน้าแดงหมดแล้ว เพราะตอนนี้เธอใส่แค่กางเกงขาสั้นกับบราตัวเดียว เธอจะใส่เสื้อ โทโมะก็เข้ามาพอดี เขาเลื่อนมากอดเธอด้านหน้า แต่สายตานี่สิจ้องอยู่ที่หน้าอกของเธออย่างเดียว
            “ไอ้บ้า ปล่อยนะ จะใส่เสื้อ >o<”
            “ไม่ต้องใส่หรอก ถอดออกสวยกว่า มา เดี๋ยวโมะช่วยถอดให้ ^^”   โทโมะเลื่อนมือมาตรงแผ่นหลังเพื่อจะปลดตะขอบราของเธอ แต่แก้วไวกว่า เหยียบเท้าเค้าอย่างแรงแล้วรีบใส่เสื้อทันที
            “โอ๊ย! ที่รัก ถ้าฉันเดินไม่ได้ เธอต้องดูแลฉันไปตลอดชีวิตนะ”   โทโมะโวยวาย
            “เว่อร์ย่ะ! สมน้ำหน้า คิกๆ ^^”
            “แล้วแต่งตัวจะไปไหน?”   โทโมะเลิกแกล้งคนตัวเล็กแล้วถาม
            “อยากไปเดินเล่น แล้วจะเล่นน้ำด้วย ไปเล่นน้ำกันมั้ย?”
            “ไม่เอาอ่ะ อยากเล่นกับแก้วในห้อง ไม่ต้องออกไปเล่นน้ำหรอก -_-”   เขาทำหน้างอ
            “มาทะเลทั้งที อยากเล่น้ำอ่ะ นะๆๆ ไปเล่นน้ำกันนะ ถ้านายไม่ไป ฉันไปเล่นกับคนอื่นก็ได้”   แก้วพูดแกล้งร่างสูง เท่านั้นล่ะ เขารีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเลย
            “ไม่เอา ไปเล่นกับแก้วก็ได้ โมะเล่นกับแก้วได้แค่คนเดียว ถ้าใครหน้าไหนกล้ามายุ่งกับเมียฉันนะ ไม่ตายดีแน่! -o-”   โทโมะพูดทำหน้าโหด
            “รักโทโมะนะ >///<”   แก้วพูดเขินๆ
            “พูดแบบนี้ให้โมะฟังบ่อยๆนะ โมะชอบให้แก้วพูด โมะก็รักแก้วมากนะครับ ^_^”   โทโมะพูด สรรพนามที่เขาและเธอใช้เรียกกันก็เริ่มเปลี่ยนไป สนิทกันมากขึ้น...
            “ไปเล่นน้ำได้แล้ว แก้วคิดถึงทะเลมากเลยโมะ ^o^”   แก้วพูด แล้วจูงมือโทโมะออกไปเล่นน้ำ เขายิ้มออกมาด้วยท่าทางแบบนั้นของเธอ ^^
            ทั้งสองเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ถ้าเป็นใครเห็นก็ต้องมองด้วยความอิจฉาและชื่นชมในความน่ารักของทั้งคู่ แต่มีสายตาคู่หนึ่งที่มันแตกต่างไปจากคนอื่น จ้องมองพวกเขาอยู่...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา