wish u.. หวังว่าเธอจะอยู่กับฉัน
7.0
เขียนโดย zlpme
วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.07 น.
11 ตอน
23 วิจารณ์
17.39K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 01.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) ไม่เข้าใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"วันนี้เราว่าง" หลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นป๊อปปี้นั่งอยู่ที่เตียง
"แล้วยังไง ?" ฉันถาม แล้วยืนกอดอกมองหน้าเค้า
"ไปเที่ยวกันไหม ?" - - ไปเที่ยว ? เหอะ! ฉันคงหูฝาดละ
"ตลกละ ดูท่านายจะว่างมากเลยนะ ไปชวนคนดีของนายซะซิ" ฉันตอบไป
"คนดีก็ส่วนคนดีซิ! เราชวนฟางนะ เอ๊ะ ! หรือว่า... หึงเรากับคนดีละ ?" เออหึง หึงเว้ยยยย หึงมากกกก แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก เพราะตอนนี้เค้าคือคนของนาย
"ใครบอกยะ ? หลงตัวเองมากเกินไปละ" ฉันหันหลังให้เค้าเพราะไม่อยากให้เค้ารู้เลยว่าฉันกำลังโกหก
"งั้นก็ไปเที่ยวกัน" ทันทีที่ป๊อปปี้พูดเสร็จก็กระชากข้อมือฉันให้เดินตามเค้าไปทันที
"นี่!นายจะพาฉันไปไหน?" ตั้งแต่นั่งรถออกมาจากบ้านเค้า เราก็ไม่มีคำพูดคำจาอะไรต่อกันเลย นี่ก็ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ - -
"ไม่รู้ อยากไปไหนเป็นพิเศษหรือเปล่าละ" เค้าพูดตอบกลับมา
"ไอ่บ้า อยู่ๆก็ลากฉันมาแต่ไม่รู้จะพาไปไหนเนี่ยนะ ประสาท!" คำหลังนี่ฉันแทบจะพูดในคอนะ - -
"ก็แค่อยากอยู่ด้วยกัน.... สองคน" สองคน? ฉันหันไปมองหน้าเค้า
"นายพูดบ้าอะไรเนี่ย" ใช่นายพูดบ้าอะไรของนายเนี่ย? แต่ฉันคิดนะ...
"ฟางว่า เราสองคนมีอะไรต้องคุยกันไหม?" มีสิ่ฉันอยากคุยกับนาย...มากๆ
ฉันเลือกที่จะไม่ตอบเค้า ฉันเลือกที่จะเงียบ เค้าเองก็เช่นกัน เมื่อเห็นฉันเงียบ เค้าก็เลยเงียบตามไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากเราสองคนอีกเลย ระหว่างเรามันคงไม่มีแล้วจริงๆ ในเมื่อวันนี้เค้ามีคนดีอยู่แล้ว ระหว่างเราคงไม่มีอะไรต้องพูดแล้วล่ะ
"ฟาง ฟาง ฟาง ถ้าไม่ตื่นเราจะปล้ำแล้วนะ" ทีแรกก็งัวเงียไม่อยากตื่นหรอกนะ พอจะจับฉันปล้ำนี่ฉันสะดุ้งเลย
"ลองดูซิ ฉันเตะน้องนายแน่" ฉันรีบทำท่าจะต่อยเค้า อยู่ๆเค้าก็ยิ้มออกมา
"เราน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ ก็รู้ๆอยู่ว่านิสัยเราเป็นไง" รู้สิ่! นายชอบทำร้ายจิตใจฉัน
"ชั่งเถอะ! นี่นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย ?" ฉันหันไปมองรอบๆก็มีแต่ทะเล ทะเล แล้วก็ทะเล
"พัทยา" เค้าตอบแค่นั้นแล้วก็เดินลงจากรถไป ฉันก็เลยตามออกไป
"มาทำไม จะกลับตอนไหน ฉันไม่ว่างขนาดนั้นหรอกนะ"
"มาพักผ่อน จะกลับวันพรุ่งนี้ แล้วก็รู้ด้วยว่าอาทิตย์นี้เธอว่างทั้งอาทิตย์" ไอ่บ้าาา! นายรู้เวลาว่างฉันได้ยังไง
"บ้าหรอ ? ไม่มีเสื้อผ้ามาเนี่ยนะ นายมันบ้าที่สุด" ฉันชี้หน้าเค้าแล้วก็โวยวายที่เค้าทำตามใจตัวเองแบบนี้
"ก็ค่อยซื้อซิ ไม่ยากไม่ลำบากด้วยซ้ำ" เค้าตอบแบบไม่ซีเรียสอะไร
"แต่ฉันจะกลับบ้าน" เค้ากอดอกมองหน้าฉัน
"ก็จะไม่ให้กลับทำไมละ ? รีบกลับไปหาใคร!!!"
"ใช่!ฉันจะรีบกลับไปหาธาม จบป่ะ? ถ้าจบก็พาไปส่งบ้านได้แล้ว" ฉันยิ่งโวยวายกว่าเค้า ทำไมต้องเอาคนอื่นเข้ามายุ่งด้วย
"ไม่จบ ! ไม่ต้องกลัวหรอกนะว่าเด็กเธอจะเป็นห่วงเธอน่ะ ฉันบอกให้แล้วละ :)" เค้าพูดเสร็จก็หยิบไอโฟนขึ้นมาแล้วยื่นให้ฉัน แต่นี่ไอโฟนฉันนี่ไปเอามาตอนไหนน !?
"นี่นาย! มีสิทธฺ์อะไรมาค้นโทรศัพท์ฉัน" เค้าทำตัวมากเกินไปแล้วนะ
"ทำไมละ ทีเมื่อก่อนไม่หวงตอนนี้หวงจัง ...ของดีอยู่ในไลน์นะที่รัก" เค้าพูดเสร็จก็เดินนำไปที่ชายหาด
ฉันไม่ได้เดินตามเค้าไป ตอนนี้ฉันสนใจข้อความในไลน์มากกว่า เมื่อเปิดดูก็เห็นธามส่งสติ๊กเกอร์รูปโมโหมามากมาย ฉันรีบเลื่อนขึ้นไปดูทันทีว่านายป๊อปทำอะไรเอาไว้
Fang N. : อย่าเสียเวลานั่งรอเลย ละอ่อน ตอนนี้ฟางไม่ว่าง
Timethai : แกเป็นใครถึงเอาโทรศัพท์พี่ฟางมาได้
Fang N. : คนพิเศษของหัวใจน่ะนะ ตอนนี้ฟางอยู่กับฉันอย่ามารบกวน แล้วก็ไม่ต้องรออยู่ที่บ้าน ฟางไม่กลับบ้าน เลิกตามเมียฉันสักที!!!
Timethai : แกเป็นใครวะ ? ฉันไม่เชื่อแกหรอก ไปเอาพี่ฟางมาเดี๋ยวนี้!!!
Fang N. : (ส่งรูปที่ฉันกำลังหลับ และมีนายป๊อปปี้ยิ้มให้กล้องอยู่) เข้าใจนะ คนนี้คนของฉัน ให้เวลาเราสองคนยู่ด้วยกัน แล้วนายก็ไสหัวไปไกลๆ ออกไปจากบ้านฟางได้ละ ไม่ต้องนั่งรอเสียเวลา ฟางไม่กลับไป !
Timethai : ไอ่รุ่นพี่หน้าหมี!!! เป็นใครมาสั่งให้เลิกยุ่ง ฉันจะเลิกยุ่งก็ต่อเมื่อพี่ฟางเป็นคนบอกฉันเอง !!
แล้วดูเหมือนว่านายป๊อปปี้ก็ไม่ได้ส่งอะไรกลับไปอีกเลย ปล่อยให้ธามไทอาละวาดอยู่คนเดียว นายป๊อปปี้ก็ทำมากไป ฉันกับเค้าเราไม่มีอะไรต่อกันแล้ว ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ ฉันไม่เข้าใจ! เค้าเองก็มีคนของเค้า ทำไมจะต้องมายุ่งกับชีวิตฉันอีก ฉันไม่เข้าใจ
เนื่องจากไรเตอร์หายไปนาน ไหนจะซัมเมอร์นอนรร. ไหนจะไม่สบาย ขอโทษด้วยนะที่ไม่ค่อยมาอัพเลย วันนี้อาจจะมาสั้นหน่อย แต่ก็มาแล้วแหละ คริคริ
รอบหน้าจะมี NC ของสองคนนี้นะ อะจรึ้ยยยยย ><
"แล้วยังไง ?" ฉันถาม แล้วยืนกอดอกมองหน้าเค้า
"ไปเที่ยวกันไหม ?" - - ไปเที่ยว ? เหอะ! ฉันคงหูฝาดละ
"ตลกละ ดูท่านายจะว่างมากเลยนะ ไปชวนคนดีของนายซะซิ" ฉันตอบไป
"คนดีก็ส่วนคนดีซิ! เราชวนฟางนะ เอ๊ะ ! หรือว่า... หึงเรากับคนดีละ ?" เออหึง หึงเว้ยยยย หึงมากกกก แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก เพราะตอนนี้เค้าคือคนของนาย
"ใครบอกยะ ? หลงตัวเองมากเกินไปละ" ฉันหันหลังให้เค้าเพราะไม่อยากให้เค้ารู้เลยว่าฉันกำลังโกหก
"งั้นก็ไปเที่ยวกัน" ทันทีที่ป๊อปปี้พูดเสร็จก็กระชากข้อมือฉันให้เดินตามเค้าไปทันที
"นี่!นายจะพาฉันไปไหน?" ตั้งแต่นั่งรถออกมาจากบ้านเค้า เราก็ไม่มีคำพูดคำจาอะไรต่อกันเลย นี่ก็ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ - -
"ไม่รู้ อยากไปไหนเป็นพิเศษหรือเปล่าละ" เค้าพูดตอบกลับมา
"ไอ่บ้า อยู่ๆก็ลากฉันมาแต่ไม่รู้จะพาไปไหนเนี่ยนะ ประสาท!" คำหลังนี่ฉันแทบจะพูดในคอนะ - -
"ก็แค่อยากอยู่ด้วยกัน.... สองคน" สองคน? ฉันหันไปมองหน้าเค้า
"นายพูดบ้าอะไรเนี่ย" ใช่นายพูดบ้าอะไรของนายเนี่ย? แต่ฉันคิดนะ...
"ฟางว่า เราสองคนมีอะไรต้องคุยกันไหม?" มีสิ่ฉันอยากคุยกับนาย...มากๆ
ฉันเลือกที่จะไม่ตอบเค้า ฉันเลือกที่จะเงียบ เค้าเองก็เช่นกัน เมื่อเห็นฉันเงียบ เค้าก็เลยเงียบตามไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากเราสองคนอีกเลย ระหว่างเรามันคงไม่มีแล้วจริงๆ ในเมื่อวันนี้เค้ามีคนดีอยู่แล้ว ระหว่างเราคงไม่มีอะไรต้องพูดแล้วล่ะ
"ฟาง ฟาง ฟาง ถ้าไม่ตื่นเราจะปล้ำแล้วนะ" ทีแรกก็งัวเงียไม่อยากตื่นหรอกนะ พอจะจับฉันปล้ำนี่ฉันสะดุ้งเลย
"ลองดูซิ ฉันเตะน้องนายแน่" ฉันรีบทำท่าจะต่อยเค้า อยู่ๆเค้าก็ยิ้มออกมา
"เราน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ ก็รู้ๆอยู่ว่านิสัยเราเป็นไง" รู้สิ่! นายชอบทำร้ายจิตใจฉัน
"ชั่งเถอะ! นี่นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย ?" ฉันหันไปมองรอบๆก็มีแต่ทะเล ทะเล แล้วก็ทะเล
"พัทยา" เค้าตอบแค่นั้นแล้วก็เดินลงจากรถไป ฉันก็เลยตามออกไป
"มาทำไม จะกลับตอนไหน ฉันไม่ว่างขนาดนั้นหรอกนะ"
"มาพักผ่อน จะกลับวันพรุ่งนี้ แล้วก็รู้ด้วยว่าอาทิตย์นี้เธอว่างทั้งอาทิตย์" ไอ่บ้าาา! นายรู้เวลาว่างฉันได้ยังไง
"บ้าหรอ ? ไม่มีเสื้อผ้ามาเนี่ยนะ นายมันบ้าที่สุด" ฉันชี้หน้าเค้าแล้วก็โวยวายที่เค้าทำตามใจตัวเองแบบนี้
"ก็ค่อยซื้อซิ ไม่ยากไม่ลำบากด้วยซ้ำ" เค้าตอบแบบไม่ซีเรียสอะไร
"แต่ฉันจะกลับบ้าน" เค้ากอดอกมองหน้าฉัน
"ก็จะไม่ให้กลับทำไมละ ? รีบกลับไปหาใคร!!!"
"ใช่!ฉันจะรีบกลับไปหาธาม จบป่ะ? ถ้าจบก็พาไปส่งบ้านได้แล้ว" ฉันยิ่งโวยวายกว่าเค้า ทำไมต้องเอาคนอื่นเข้ามายุ่งด้วย
"ไม่จบ ! ไม่ต้องกลัวหรอกนะว่าเด็กเธอจะเป็นห่วงเธอน่ะ ฉันบอกให้แล้วละ :)" เค้าพูดเสร็จก็หยิบไอโฟนขึ้นมาแล้วยื่นให้ฉัน แต่นี่ไอโฟนฉันนี่ไปเอามาตอนไหนน !?
"นี่นาย! มีสิทธฺ์อะไรมาค้นโทรศัพท์ฉัน" เค้าทำตัวมากเกินไปแล้วนะ
"ทำไมละ ทีเมื่อก่อนไม่หวงตอนนี้หวงจัง ...ของดีอยู่ในไลน์นะที่รัก" เค้าพูดเสร็จก็เดินนำไปที่ชายหาด
ฉันไม่ได้เดินตามเค้าไป ตอนนี้ฉันสนใจข้อความในไลน์มากกว่า เมื่อเปิดดูก็เห็นธามส่งสติ๊กเกอร์รูปโมโหมามากมาย ฉันรีบเลื่อนขึ้นไปดูทันทีว่านายป๊อปทำอะไรเอาไว้
Fang N. : อย่าเสียเวลานั่งรอเลย ละอ่อน ตอนนี้ฟางไม่ว่าง
Timethai : แกเป็นใครถึงเอาโทรศัพท์พี่ฟางมาได้
Fang N. : คนพิเศษของหัวใจน่ะนะ ตอนนี้ฟางอยู่กับฉันอย่ามารบกวน แล้วก็ไม่ต้องรออยู่ที่บ้าน ฟางไม่กลับบ้าน เลิกตามเมียฉันสักที!!!
Timethai : แกเป็นใครวะ ? ฉันไม่เชื่อแกหรอก ไปเอาพี่ฟางมาเดี๋ยวนี้!!!
Fang N. : (ส่งรูปที่ฉันกำลังหลับ และมีนายป๊อปปี้ยิ้มให้กล้องอยู่) เข้าใจนะ คนนี้คนของฉัน ให้เวลาเราสองคนยู่ด้วยกัน แล้วนายก็ไสหัวไปไกลๆ ออกไปจากบ้านฟางได้ละ ไม่ต้องนั่งรอเสียเวลา ฟางไม่กลับไป !
Timethai : ไอ่รุ่นพี่หน้าหมี!!! เป็นใครมาสั่งให้เลิกยุ่ง ฉันจะเลิกยุ่งก็ต่อเมื่อพี่ฟางเป็นคนบอกฉันเอง !!
แล้วดูเหมือนว่านายป๊อปปี้ก็ไม่ได้ส่งอะไรกลับไปอีกเลย ปล่อยให้ธามไทอาละวาดอยู่คนเดียว นายป๊อปปี้ก็ทำมากไป ฉันกับเค้าเราไม่มีอะไรต่อกันแล้ว ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ ฉันไม่เข้าใจ! เค้าเองก็มีคนของเค้า ทำไมจะต้องมายุ่งกับชีวิตฉันอีก ฉันไม่เข้าใจ
เนื่องจากไรเตอร์หายไปนาน ไหนจะซัมเมอร์นอนรร. ไหนจะไม่สบาย ขอโทษด้วยนะที่ไม่ค่อยมาอัพเลย วันนี้อาจจะมาสั้นหน่อย แต่ก็มาแล้วแหละ คริคริ
รอบหน้าจะมี NC ของสองคนนี้นะ อะจรึ้ยยยยย ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ