วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )
เขียนโดย 
Put_thida
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.00 น.
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2557 20.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
33) ยิ่งกว่าเสียใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตกดึก
"เริ่มทานได้จ้ะ "แม่ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วทุกคนก็เริ่ม่รับประทานอาหารทันที
"You เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมไม่ค่อยทานล่ะ"แครอลถาม แครอลเอื้อมมือไปวางไว้บนฝ่ามือของป๊อปปี้
"เอ่อ เปล่านิ "ป๊อปปี้ปฏิเสธแทบไม่ทัน สายตาจากทุกคนบนโต๊ะอาหารกำลังจับจ้องมาที่มือของแครอลและป๊อปปี้ที่สัมผัสกัน
"ฟาง กินนี่สิ ชอบไม่ใช่หรอ "กั้งเห็นอาการของฟางไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาจึงตักอาหารใส่จานให้ฟาง
"ขอบใจนะกั้ง "ฟางแค่นยิ้มให้กั้ง เพื่อปกปิดแววตาที่บอบช้ำ
"งั้น...แคร์ลองกินนี่ดูสิ อร่อยเหมือนกันนะ "ป๊อปปี้ตักอาหารให้แครอลเพื่อประชดฟาง
"โอ้ Thank you "แครอลพูด
"กั้ง...นี่เป็นของโปรดของกั้งสินะ ลองกินดูสิจ้ะ "ฟางประชดป๊อปปี้กลับโดยการตักอาหารให้กั้ง ป๊อปปี้แอบมองอย่างหงุดหงิด
"อื้ม ขอบใจนะ "กั้งพูด แบมเองก็แอบมองแล้วนึกเศร้าใจ
"คุณพี่ค่ะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นค่ะเนี่ย "แม่ฟางกระซิบข้างหูแม่ป๊อปปี้
"นั่นน่ะสิ ดูเหมือนว่าจะประชดกันไปประชดกันมา "แม่ป๊อปปี้กระซิบตอบ
"แม่ขอบคุณเธอมากนะ ที่คอยเป็นคนคอยรับคอยส่งลูกสาวฉัน "แม่ป๊อปปี้บอกกั้ง
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเห็นแบมเป็น...น้องสาว คนนึงครับ "เมื่อกั้งจะพูดคำว่าน้องสาวเหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้เขาไม่อยากพูดแบบนั้น
"แค่น้องสาวใช่มั๊ย "แม่ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
"ครับ "กั้งตอบ
"เอ่อ ผมคงต้องขอตัวกลับก่อน นะครับดึกแล้ว "กั้งบอกลาทุกคน
"ขับรถดีๆนะกั้ง "ฟางเดินมาบอกกั้ง
"อื้ม ไม่ต้องห่วงนะ "กั้งพูด
"งั้นเดี๋ยวแบมเดินไปส่งนะค่ะ "แบมอาสาจะเดินไปส่งกั้ง
"ไม่ต้อง! เขามาเองได้ก็กลับเองได้ "ป๊อปปี้แย้งทันทีเพราะเขาไม่ค่อยถูกกับกั้ง
"แต่..."
"ไม่เป็นไรหรอกแบม นายป๊อปปี้พูดถูก พี่มาเองได้พี่ก็กลับเองได้ แล้วอีกน้ำค้างตกแล้วแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้"กั้้งบอก
"พี่กั้ง...."แบมแอบผิดหวังที่ไม่ได้เดินไปส่ง
"งั้นผมไปก่อนนะครับ สวัสดีครับ "กั้งไหว้บอกลาผู้ใหญ่ทุกคน แล้วโบกมือบ้ายบายแบมและฟาง
"ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ "ฟางรีบเบี่ยงตัวหนีแล้วเดินขึ้นห้องไป
"งั้น ผมก็ขอตัวก่อนนะครับ "ป๊อปปี้แกะมือแครอลที่คล้องแขนเขาออก แล้วเดินตามฟางไป
"poppy!! ทำแบบนี้ได้ไง อย่าตามมั.... "แครอลโมโหที่ป๊อปปี้เดินตามฟางไป เธอพูดไม่ทันขาดคำ
"พี่แครอล! พอสักทีเถอะค่ะ! แบมผิดหวังกับพี่เต็มทีแล้วนะ เลิกทำให้พี่ป๊อปกับพี่ฟางทะเลาะกันสักทีเถอะค่ะ!! "แบมปล่อยอารมณ์ต่างๆออกมา แครอลอึ้งทำตัวไม่ถูก จากนั้นแบมก็เดินแยกตัวออกไป
"กรี๊ดดดดดดดดด! What!! why!! "แครอลกรี๊ดลั่นบ้าน ทุกคนต่างแยกย้ายไปคนละทางอย่างไม่สนใจแครอลสักคน
แอ๊ดดดดดดดดดดดด
ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องแล้วพบว่าฟางนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้อง ป๊อปปี้เดินไปที่เตียงแล้วหยิบ หมอน ผ้าห่มต่างๆ
"อะไรของนายห่ะ! "ฟางตะคอกใส่ป๊อปปี้ เมื่อป๊อปปี้โยนหมอนผ้าห่มใส่ฟาง
"เธอก็นอนที่โซฟาไง "ป๊อปปี้บอก
"นายพูดแบบนี้หมายความว่าไง "ฟางอึ้ง ไม่เข้าใจป๊อปปี้
"ฉันว่าฉันพูดชัดเจนแล้วนะ ว่าฉันให้เธอนอนโซฟา ส่วนฉันนอนเตียง "
"เห็นแก่ตัว! "ฟางด่าป๊อปปี้
"ฉันเนี่ยนะเห็นแก่ตัว! เธอต่างหากที่เห็นแก่ตัว นึกถึงแต่ตัวเองไม่เคยนึกถึงจิตใจฉันบ้าง "ป๊อปปี้นึกย้อนไปถึงตอนบนโต๊ะอาหารเมื่อครู่
"แล้วทีนายอ่ะ นึกถึงจิตใจฉันตรงไหน มันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก "ฟางเถียงกลับ
"เธอกล้าพูดแบบนี้เลยหรอ ! "ป๊อปปี้หึงไม่เข้าท่า เขาเดินไปหาฟางแล้วบีบข้อมือของเธอ
"นี่นายป๊อปปี้! ฉันเจ็บนะ! "ฟางบอก เธอเริ่มน้ำตาคลอ
"คนอย่างเธอ เจ็บเป็นด้วยหรอ! "ป๊อปปี้พูดจบ เขาก็สะบัดฟางทิ้ง
"โอ้ย! "ฟางโดนซัดลงบนโซฟา แต่เเรงของป๊อปปี้เยอะทำให้เธอเจ็บเล็กน้อย
"นี่นายจะทำอะไรอ่ะ! "ฟางถาม เธอเริ่่มตัวสั่นด้วยความกลัว เมื่อป๊อปปี้นั่งค่อมเธอไว้
"เธอชอบแบบนี้ไม่ใช่หรอ "ป๊อปปี้ลวนลามฟาง เขาซุกไซร้คอของฟาง
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ! นี่นาย! ฮือๆๆ หยุด! "ฟางพยายามดิ้น ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
"ฮือๆๆ "ฟางนอนนิ่งได้แต่เสียใจที่ป๊อปปี้ทำแบบนี้
"ฟาง..."เมื่อป๊อปปี้ได้สติ เขาก็หยุด แล้วมองหน้าฟางที่กำลังร้องไห้
เพี๊ยะ!!
"ออกไป!! ออกห่างจากฉันเดี๋ยวนี้!! "ฟางผลักป๊อปปี้ออกห่างจากตัว แล้วเอามือปกปิดร่างกายตัวเองที่เริ่มโป๊
"ฉัน...."ป๊อปปี้อยากขอโทษ
"ออกไป! ฉันไม่คิดเลยว่านายจะเป็นคนแบบนี้! แล้วจากนี้ไม่ต้องเข้าใกล้ฉันอีก!! "ฟางร้องไห้ด้วยความผิดหวัง เธอนั่งลงบนโซฟาแล้วร้องไห้
"ฟาง..."ป๊อปปี้พูดด้วยเสียงแผ่วเบา ป๊อปปี้จำใจต้องเดินไปที่เตียงนอนแล้วอยู่ห่างจากฟางให้มากที่สุด
"ทางสะดวกแล้วสิเรา "แครอลแอบฟังป๊อปปี้และฟางทะเลาะกันจากนอกห้อง ทำให้เธอรู้ว่าไม่มีศัตรูรักอีกแล้ว
ฟางนอนลงบนโซฟา เธอยังไม่ยอมหยุดร้องไห้ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาเป็นชั่วโมงเธอก็ไม่อาจหยุดร้องไห้ได้
เช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่ถึงจะอาบน้ำเรียบร้อย นอนลงบนเตียงเรียบร้อย แต่ความเจ็บช้ำที่ทำกับฟางก็ยังไม่หายไปไหน น้ำตาลูกผู้ชายก็ร่วงไหลออกมา บาดแผลที่ทำให้ฟางเจ็บยังไม่หายไป ถึงแม้อยากพูดขอโทษแต่เขาก็ไม่มีความกล้าพอ
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ฮัลโหลกั้ง โอเคเดี๋ยวฟางตามไปร้านเดิมนะ จ้ะแค่นี้นะ "เมื่อฟางวางสายโทรศัพท์จากกั้งเธอก็เดินลงไปข้างล่าง
"Hi! Poppy "แครอลเดินเข้ามาทักทายป๊อปปี้
"เอ้า แครอล "ป๊อปปี้ทักตอบ
"You เป็นอะไรรึเปล่า ขอบตาคล้ำๆนะ ไม่ได้นอนรึเปล่า ""แครอลแกล้งถาม
"ก็ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับน่ะ "ป๊อปปี้บอก แต่ความจริงคือป๊อปปี้ไม่นอนเลยก็ว่าได้
"อ๋อ งั้น เราไปทานข้าวกันดีมั๊ย "แครอลเดินไปควงแขนป๊อปปี้
"เอ่อ..." ป๊อปปี้อยากปฏิเสธ แต่เขาเห็น ฟางเดินลงมาจากบันไดแล้วพบป๊อปปี้และแครอลพอดี
"ได้สิ I ไปกับYou แน่นอน "ป๊อปปี้จับมือแครอลที่กำลังควงแขนป๊อปปี้อยู่ เพื่อเยาะเย้ยฟาง
ฟางเจ็บแค่ไหนก็ต้องเก็บอาการทำเป็นไม่สนใจ ฟางรีบเดินเพื่อไม่อยากเห็นป๊อปปี้และแครอล
"เธอจะไปไหน! "ป๊อปปี้รีบพูดขึ้น เขาเเอบเป็นห่วง
ฟางหยุดชะงัก แล้วบอกป๊อปปี้
"ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับนาย "ฟางทำเมินไม่ยอมมองหน้าป๊อปปี้ แล้วเธอก็รีบเดินออกไปทันที ป๊อปปี้มองฟางจากข้างหลังไม่กล้าที่จะถามต่อ
ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"เอ้าฟาง มาแล้วหรอ "กั้งเห็นฟางเดินมาที่โต๊ะ เขาลุกขึ้นแล้วเลื่อนเก้าอี้ให้ฟางนั่ง
"ขอบใจนะ "ฟางบอก กั้งยิ้มให้ตามมารยาทแล้วเขาก็กลับไปนั่งที่เดิม
"เอ่อ กั้งมานานแล้วยังอ่ะ "ฟางถาม
"ก็ไม่นานหรอก ว่าแต่ป๊อปปี้เขาไม่ว่าอะไรหรอที่ฟางมาทานข้าวกับกั้ง "
"เอ่อ....อย่าไปพูดถึงเขาเลย ฟางไม่อยากพูดถึง "ฟางพูด เธอหน้าหงอยทันทีเมื่อพูดถึงป๊อปปี้
"นี่ฟาง ทะเลาะกับป๊อปปี้หรอ "กั้งถาม
"ไม่มีอะไรหรอก ไร้สาระอ่ะ "
"ฟางอยากระบายก็ระบายกับกั้งได้นะ ถึงยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน "กั้งมีความรู้สึกว่าพูดคำว่าเพื่อนคล่องปากขึ้น
"ขอบคุณนะกั้ง แต่ฟางไม่เป็นไรจริงๆ "ฟางเก็บอาการทุกอย่างไม่อยากให้กั้งเป็นห่วง
"I ว่าเอาร้านนี้ดีกว่า "ป๊อปปี้ขับรถพาแครอลมุ่งหน้ามาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"งั้น ก็โอเค "ป๊อปปี้ตอบตกลง แล้วทั้งคู่ก็ลงจากรถทันที
"อาหารมาแล้วครับ "อาหารที่กั้งสั่งก็พร้อมมาเสริฟ
"ว้าวววว นี่มันอาหารที่ฟางและกั้งชอบทานใช่มั๊ยมั๊ย "ฟางถาม
"ใช่ คือ จริงๆวันนี้กั้งมีเรื่องอยากคุยกับฟางด้วยน่ะ "กั้งบอก
"เรื่องอะไรหรอ "ฟางถาม
"ยินดีต้อนรับค่ะ "พนักงานหน้าร้านเปิดประตูต้อนรับป๊อปปี้และแครอล
"ป๊อปปี้...."ฟางอึ้งเมื่อพบป๊อปปี้และแครอลเดินเข้ามาในร้าน
"อะไรหรอฟาง "กั้ง งง เขาหันหลังไปดูก็พบว่าเป็นป๊อปปี้ กั้งรู้ทันทีว่าเดี๋ยวต้องมีปัญหาเข้าใจผิดกันแน่
"โอ๊ะ นั่นมันฟางนิ "แครอลสังเกตเห็นก็พูดขึ้น
"ฟาง...."ป๊อปปี้หันไปดูก็พบฟางจริงๆ ป๊อปปี้อึ้งเมื่อรู้ว่าฟางมาทานข้าวกับกั้ง
การเผชิญหน้าเริ่มขึ้น ป๊อปปี้และฟางจะทำยังไงต่อ อย่าลืมติดตามนะ เม้นๆๆๆๆๆ ถ้าเม้นแล้วจะอัพให้จ้ะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
