วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

9.7

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.00 น.

  46 ตอน
  108 วิจารณ์
  63.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2557 20.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) คืนหอ!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลายวันต่อมา

 

โห  หี้  โห  โห้  เฮ้วววว

            พิธีขันหมาก เดินมาเรื่อยๆ

 

 

 

 

เมื่อพิธีการเริ่ม

"ป๊อปสวมแหวนให้น้องสิลูก "แม่ป๊อปปี้บอก

"ครับ "ป๊อปปี้หยิบแหวนขึ้นมา แล้วจับมือฟางสวมแหวน ฟางยึกยักไม่อยากสวม

"นี่เธอ สวมๆไปเถอะน่า "ป๊อปปี้กัดฟันพูดแล้วดันแหวนใส่นิ้วนางข้างซ้ายของฟางทันที ฟางจำใจต้องยอมใส่แหวน

"ฟาง สวมแหวนให้พี่เค้าสิ "แม่ฟางบอก

"ค่ะ แม่ "ฟางหยิบแหวน แล้วสวมในนิ้วนางข้างซ้ายของป๊อปปี้ทันที    แขกในงานร่วมกันยิ้มอย่างมีความสุข 

 

"หอมแก้มน้องสิป๊อป "แม่ป๊อปปี้แซว

"คือ... "ป๊อปปี้อึกอัก 

"หอมเลยลูก "แม่ป๊อปปี้สั่งอีกรอบ

"ครับๆ "ป๊อปปี้จำใจขยับไปใกล้ๆฟาง

"นี่นาย อย่านะ "ฟางกัดฟันพูด 

"ฉันก็ไม่ได้อยากทำหรอก ฉันฝืนจะแย่ "ป๊อปปี้กัดฟันพูดเช่นกัน

"นี่นายยยย"ฟางไม่ทันปฏิเสธ ป๊อปปี้ก็หอมแก้มฟอดใหญ่

 

"เฮ้วววว "แขกต่างโห่แซว

 

 

 

 

 

คืนเข้าห้องหอ

"ก่อนอื่นแม่ต้องขอบคุณ ลูกทั้งสองคนนะ ที่ยอมแต่งงานเพื่อคำสัญญาของพ่อน่ะ "แม่ฟางเริ่มพูด

"แม่เองก็ขอบคุณ ต่อจากนี้ป๊อปปี้ต้องดูแลฟางให้ดี อย่าทำให้น้องต้องร้องไห้และเสียใจเข้าใจมั๊ย"แม่ป๊อปปี้รีบสั่งสอนทั้งคู่  จากนั้นแม่ของทั้งสองฝ่ายก็ออกจากห้องไป

 

 

"เฮ้อ! "ป๊อปปี้และฟางถอนหายใจพร้อมกัน ทั้งสองหันมามองหน้ากัน

 

"นี่นาย  ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะ ว่าที่ฉันยอมแต่งงานก็เพื่อพ่อของฉัน "ฟางรีบพูด

"ฉันก็เหมือนกันนั่นแหละ อึดอัดจะแย่อยู่แล้ว!  ยิ่งต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงอย่างเธอด้วยแล้วฉันยิ่งหนักใจ! "ป๊อปปี้ว่าฟาง

"เออ!  ผู้ชายหยาบคายแบบนายฉันก็ไม่อยากแต่งงานด้วยเหมือนกันนั่นแหละ ! "ฟางเถียงป๊อปปี้กลับ

"เธออยากจะบ่นก็บ่นไปเถอะงั้นฉันไปอาบน้ำดีกว่า "ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วเดินไปห้องน้ำ

"นี่นายหยุดนะ! " ฟางวิ่งไปดักหน้าแล้วยืนกันห้องน้ำไว้

"อะไรของเธออีก "ป๊อปปี้เอือมระอา

"ฉันอาบน้ำก่อน! ฉันร้อน "ฟางบอก

"ฉันก็ร้อน! ทั้งร้อนทั้งเหนื่อยเนี่ย  "ป๊อปปี้พูดจบก็ขยับเข้าไปใกล้ฟาง

"นี่นายจะทำอะไรห่ะ "ฟางงงๆ หน้าแดง

"ก็..."ป๊อปปี้เข้าไปใกล้อีกแล้วก็นำเหงื่อที่ไหล่ของเขาไปถูกับไหล่ของฟาง

"อี๋ออออออ  ไอโรคจิต ทำอะไรห่ะ! สกปรก เหนี่ยวก็เหนี่ยว  เหม็นก็เหม็น! "ฟางขยักแขยงรีบวิ่งออกห่างจากป๊อปปี้   ป๊อปปี้ได้จังหวะจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำก่อนทันที

 

 

 

 

 

ปัง!

 

 

 

 

 

"เฮ้ย!  นี่นาย! "ฟางวิ่งไปเคาะประตูห้องน้ำเสียงดัง

"เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ!  ฉันจะอาบก่อน!  นี่นาย! "ฟางทุบประตูอย่างอารมณ์เสีย ก่อนที่เธอต้องจำยอมรอห้องน้ำจากป๊อปปี้

 

 

จนป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จ

 

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดด

 

 

 

 

"นี่เธอ ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วนะ"ป๊อปปี้เดินออกจากห้องน้ำเห็นฟางนอนหลับอยู่  จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ

 

 

"เธอ  เธอ "ป๊อปปี้เรียกฟางที่หลับอยู่  เขามองหน้าฟางขณะหลับแล้วใจเต้นแรง  

"เฮ้ย! "ฟางลืมตาขึ้นมาเจอหน้าป๊อปปี้ก็ตกใจ  เตะป๊อปปี้ไปไกล

 

"โอ้ย!  นี่เธอทำอะไรเนี่ยห่ะ!  เตะฉันทำไม "ป๊อปปี้จับท้องตัวเองเพราะจุก

"แล้วนายมาจ้องหน้าฉันอย่างนั้นทำไมห่ะ! ฉันก็ตกใจหมดสิ "ฟางรีบเถียง

"ก็ฉันจะมาปลุกเธอให้ตื่นไปอาบน้ำ! แล้วจู่ๆเธอก็ตื่นมาเตะฉันเนี่ย! "ป๊อปปี้ยังคงจุกอยู่

"แล้วใครจะไปรู้ห่ะ! "ฟางเขินหน้าแดง 

"ก็รู้ไว้สิ"ป๊อปปี้บอก

"ฉันถามจริงๆเหอะ  นายอาบน้ำหรือว่านอนหลับในห้องน้ำห่ะ  คนอะไรอาบน้ำเป็นชั่วโมง "ฟางดุป๊อปปี้

"ก็คนมันรักสะอาด ต้องสระผม ถูสบู่ ขัดตัว แช่อ่าง ล้างหน้า อะไรอีกมากมาย เธอคงไม่ค่อยจะดูแลตัวเองสินะ ว่าทำไม...หึ"ป๊อปปี้ยังพูดไม่จบ ก็ขำซะก่อน

"ขำอะไร "ฟางสงสัย

"ปล้าววว  เธอไปอาบน้ำเถอะไป เหม็นจะแย่"ป๊อปปี้พูดจบก็เดินไปนั่งบนโซฟา แล้วดูทีวี

"ไอบ้า "ฟางพูดเบาๆ มองอย่างหมั่นไส้ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

 

"หึ "ป๊อปปี้แอบขำฟาง

 

 

 

จนฟางอาบน้ำเสร็จ

 

 

 

 

 

 

แอ๊ดดด

 

 

 

 

"นี่นาย! ขึ้นไปนอนบนเตียงได้ไงอ่ะ "ฟางเดินออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าป๊อปปี้นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง

 

"เอ้า ก็เดินขึ้นมานอนไง ถามได้ "ป๊อปปี้ไม่สนใจ

"นายจะให้ฉันนอนเตียงเดียวกับนายได้ไง! "ฟางตะคอกใส่

"แล้วใครบอกเธอว่าจะให้เธอนอนเตียงเดียวกับฉัน "ป๊อปปี้บอก

"หมายความว่าไง"

"ก็หมายความว่า เธอนอนที่โซฟาไง โน่น "ป๊อปปี้ชี้ไปที่โซฟา

"ว่าไงนะ!  นายจะให้ฉันไปนอนที่โซฟา! "ฟางโกรธ

"ใช่ เธอไปนอนที่โซฟาส่วนฉันนอนบนเตียง "ป๊ฮปปี้ยังคงไม่รู้ไม่สนอะไรทั้งนั้น

"นี่นายหัดเป็นสุภาพบุรุษบ้างได้มั๊ย ผู้ชายอะไรให้ผู้หญิงนอนโซฟาเนี่ยนะ "ฟางยังคงไม่อยากจะเชื่อ

"โทษนะ พอดีฉันไม่ใช่พระเอกในละคร เธอเพ้อเจ้อมากไปรึเปล่า "ป๊อปปี้บอก

"เออ!  ก็ได้! ฉันนอนโซฟาก็ได้  ยิ่งฉันพูดไปก็เท่านั้น ฉันพูดกับนายก็เหมือนพูดกับหมาพูดเท่าไหร่นายก็ไม่เข้าใจ! "ฟางพูดจบก็หยิบหมอนจากเตียงแล้วไปนอนที่โซฟา

"นี่เธอ! ว่าฉันเป็นหมารึไง "ป๊อปปี้ปี๊ดขึ้นมาทันที

"ว่าไงนะ  บ๊อกๆ บ๊อกๆ เอ๋ เสียงอะไรน้าาาา  ชิ "ฟางเยาะเย้ยป๊อปปี้ 

"นี่เธอออออ  "ป๊อปปี้พูดอย่างหมั่นไส้

"โถ้เว้ย "ป๊อปปี้หงุดหงิดเบาๆ  จากนั้นก็จำใจยอมนอนหลับไป

 

 

   

ทะเลาะได้ทั้งวัน  นี่มันอะไรกันเนี่ย  จะเป็นไงต่อ ติดตามกันต่อนะ  ฝากค่ะ  เม้นๆๆๆๆๆๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา