วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )
เขียนโดย Put_thida
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.00 น.
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2557 20.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) 6 เดือน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ไม่! "ป๊อปปี้และฟางยืนยันพร้อมกัน
"ผมไม่ยอมแต่งกับ...ผู้หญิง...เตี้ยๆแบบนี้หรอกครับแม่ "ป๊อปปี้สำรวจรูปลักษณ์ฟางแล้ววิจารย์
"คิดว่าฉันอยากแต่งกับ...ผู้ชาย...หยาบคายแบบนายนักรึไง! "ฟางบอก แม่ทั้งสองคนอึ้งๆ
"นี่ป๊อปไปพูดแบบนั้นกับหนูฟางได้ไง "แม่ป๊อปปี้ปราม
"ฟางก็เหมือนกัน ไปพูดอย่างนั้นกับพี่เค้าได้ไงกัน "แม่ฟางก็ปราม
"ถึงยังไงหนูก็ไม่ยอมแต่งค่ะ! "ฟางพูดจบก็เดินออกไป
"ฟาง "แม่ฟางเหนื่อยใจ
"ผมก็ไม่แต่งครับแม่ ! "ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย เดินออกไปเช่นกัน
"ป๊อปปี้ "แม่ป๊อปปี้ก็เหนื่อยใจไม่แพ้กัน
ณ บ้านฟาง
"คุณพี่ค่ะ ฉันคงทำตามคำขอของคุณพี่ไม่ได้ ฉันขอโทษนะค่ะ ฮือๆ "แม่ฟางมองรูปสามีของตนที่เสียชีวิต แล้วร้องไห้เพราะหนักใจ ฟางแอบดูอยู่ก็เห็นแล้วนึกสงสาร
"แม่ค่ะ "ฟางเดินเข้าไปหาแม่ของเธอที่นั่งอยู่
"ฟาง..มีอะไรลูก "แม่ฟางถาม
"คือ..แม่ช่วยบอกสาเหตุที่ฟางต้องแต่งงานกับนายนั่นหน่อยได้มั๊ยค่ะ "ฟางถาม
"พ่อของลูกกับพ่อของป๊อปปี้น่ะ เป็นเพื่อนสนิทกัน ก่อนที่พ่อของลูกจะเสียท่านได้บอกแม่ว่าเมื่อลูกอายุ24 ป๊อปปี้อายุ25 ให้ลูกแต่งงานกับป๊อปปี้ เพราะป๊อปปี้เป็นคนดีและสามารถพึ่งได้ แต่ในคำมั่นสัญญานั้นบอกว่า ลูกสามารถหย่าได้ แต่ขอแค่ให้ทั้งสองได้แต่งงานกัน ถ้าหย่ากันห้ามหย่ากันก่อนหกเดือนแรก"แม่ฟางเล่าให้ฟางฟัง
ณ บ้านป๊อปปี้
"เข้าใจแม่แล้วยังละ "แม่ป๊อปปี้เล่าสัญญาให้ป๊อปปี้ฟัง
"ป๊อปช่วยทำเพื่อพ่อได้รึเปล่า ไหนๆ พ่อของลูกก็ไปสบายแล้ว อย่าให้พ่อเค้าผิดหวังเลยนะ "แม่ป๊อปปี้ขอร้องแล้วน้ำตาก็ไหล
"แม่..."ป๊อปปี้อึ้งเมื่อเห็นน้ำตาของแม่
ณ บ้านฟาง
"ห้ามหย่ากันก่อนหกเดือนหรอค่ะ "ฟางถามซ้ำ
"ใช่ ฟางแม่ขอได้มั๊ย มันเป็นสัญญาลูกผู้ชายและมิตรภาพ ฟางทำให้พ่อได้รึเปล่า "แม่ฟางขอร้องแล้วน้ำตาไหล
"แม่ ร้องไห้ทำไมค่ะ "ฟางตกใจรีบเช็ดน้ำตาให้แม่
"แม่ผิดเองที่บอกฟางช้าไป ฟางไม่อยากแต่งก็ไม่เป็นไรนะ แม่เข้าใจ "แม่ฟางยิ่งพูดยิ่งน้ำตาไหล
"แม่...คือ..."ฟางยังไม่กล้าตอบ
บ้านป๊อปปี้
"แม่...คือป๊อป..."ป๊อปปี้ยังไม่กล้าตัดสินใจ
"ป๊อปทำเพื่อพ่อสักครั้งได้มั๊ย "แม่ป๊อปปี้ถามทั้งๆร้องไห้
"คือ..."
"ป๊อปว่าไง "แม่ป๊อปปี้ลุ้น
"ครับ ก็ได้ ผมแต่งงานก็ได้ "ป๊อปปี้ตัดสินใจยอมแต่งงาน
"จริงหรอป๊อป!"แม่ป๊อปปี้ดีใจ
"จริงครับ "ป๊อปปี้ตอบ
"แม่ขอบคุณป๊อปมากนะ "แม่ป๊อปปี้กอดป๊อปปี้อย่างซึ้งใจ
ณ บ้านฟาง
"แม่...คือ..."
"ฟางว่าไงลูก ถ้าไม่อยากแต่งก็ไม่เป็นไรนะ "แม่ฟางลุ้น
"คือ...ก็ได้ค่ะ ฟางแต่งก็แต่ง "ฟางตัดสินใจเด็ดขาด
"ฟางลูกพูดจริงหรอ "แม่ฟางดีใจ
"ค่ะ "ฟางตอบ
"แม่ขอบคุณลูกมากนะ ที่เห็นแก่พ่อน่ะ "แม่ฟางกอดฟางด้วยความซึ้งใจ
"ฟางเรียกกั้งมา มีอะไรรึเปล่า "กั้งที่เป็นแฟนฟางก็ถาม
"คือฟาง..."ฟางไม่กล้าบอกกั้งว่าต้องแต่งงาน
"ว่าไงละ "กั้งรอคำตอบจากฟาง
"คือ...ฟางต้องแต่งงาน "ฟางยอมเปิดปากบอกออกไป
"แต่งงาน! "กั้งอึ้ง
"คือ...เป็นคำมั่นสัญญาของพ่อฟางกับพ่อเค้าน่ะ ฟางก็เลยต้องแต่งงานเพื่อศักศรีของพ่อ"ฟางบอก เธอทำหน้าเศร้าๆ
"นี่เป็นเรื่องจริงหรอฟาง "กั้งไม่อยากจะเชื่อ
"ฟาง..ขอโทษ "ฟางร้องไห้ออกมา
"ฟาง ร้องทำไม "กั้งดึงฟางเข้ามากอด
"ฟางขอโทษ กั้งอย่าโกรธฟางนะ "ฟางขอร้องกั้ง
"กั้ง...คือ..."กั้งไม่รู้จะพูดยังไงเพราะใจจริงกั้งก็รู้สึกเสียใจและผิดหวังไม่น้อย
"ถึงฟางจะแต่งงาน แต่ฟางก็ไม่ลืมกั้งแน่นอน "ฟางบอกทั้งน้ำตา
"ฟาง.. กั้งก็จะไม่ลืมฟางเหมือนกัน " กั้งบอกแล้วลูบหัวฟางอย่างเอ็นดู
"กั้ง ฮือๆๆ "ฟางกอดกั้งแน่น
"กั้งรักฟางนะ "กั้งบอกแล้วกอดฟางแน่น
"นี่เป็นเรื่องจริงหรอค่ะ พี่ป๊อปกำลังจะแต่งงาน! "แบมเป็นน้องสาวป๊อปปี้ก็ตะโกนลั่นบ้าน
"อืม "ป๊อปปี้ตอบ
"ว้าวววว!! ข่าวดีจังเลยค่ะ แล้วผู้หญิงคนนั้นคือใครหรอค่ะ "แบมถาม
"เค้าเป็นใครน่ะหรอ เค้าก็เป็นผู้หญิงเตี้ยๆ ปากจัด ไม่มีความสวย ไม่ตรงสเปค "ป๊อปปี้ตอบ
"เอ้า ไหงเป็นงั้นอ่ะพี่ป๊อป "
"พี่ถูกบังคับ หัดเข้าใจบ้างสิแบม "ป๊อปปี้ตอบอย่างอารมณ์เสีย
"ชั่งเหอะถึงยังไง แบมก็ได้พี่สะไภ้เเล้ว โชคดีนะพี่ป๊อป! "แบมกระโดดกอดป๊อปปี้
"คร้าาาบบบบ คุณน้องรัก "ป๊อปปี้ลูบหัวแบมเบาๆ ถึงแม้ว่าเขาจะหนักใจไม่น้อย
นี่มันอะไรกันเนี่ย หวังว่าทุกคนคงเดาเรื่องออกแล้ว อย่าลืมติดตามกันนะค่ะ เม้นๆๆ อย่าลืมน้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ