วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

"เฮ้อ อะไรเนี่ย ไหนว่าจะได้กินอาหารดีๆไงเล่า "ป๊อปปี้เซ็งเมื่อมองอาหารในจานคือไข่เจียว
"ไม่ต้องบ่นเลย นายอยากเล่นแป้งทำไมล่ะ "ฟางบอก
"แหม่  พูดยังกับเธอไม่ผิดซักนิด ถ้าเธอไม่มาเล่นกับฉันมันก็คงเหลือแป้งพอที่จะทำอาหารที่ดีกว่าทำไข่เจียวซะอีก "ป๊อปปี้ต่อว่าฟาง
"นี่นาย! นายจะหาว่าเป็นความผิดของฉันงั้นสิ! "ฟางลุกขึ้นทุบโต๊ะ แล้วพูดตรงๆ
"แล้วมันไม่จริงรึ..."ป๊อปปี้จะด่าฟางต่อแต่เขาเห็นแววตาของฟางที่กลั้นน้ำตาอยู่
"ถ้านายไม่อยากกินก็ไม่ต้องกงต้องกินมันแล่ว! "ฟางทั้งโมโหทั้งเสียใจ เธอหยิบจานป๊อปปี้กับจานของตัวเอง แล้วนำข้าวไปเทใส่ถังขยะ  แล้วฟางก็เดินออกไปจากบ้านทันที
"เฮ้ย! นี่เธอ.."ป๊อปปี้อึ้งที่ฟางทำแบบนั้น  เขารีบวิ่งตามฟางไป
 
 
 
 
 
 
"ห้าววววววว "แบมนั่งหาวเพราะอาการง่วงที่นั่งบนรถบัส แบมและกั้งกำลังเดินทางไปหัวหิน
"แบมง่วงหรอ "กั้งนั่งข้างๆแบมก็ถามขึ้น
"นิดหน่อยค่ะ "แบมพูดแล้วตาจะปิด
"ถ้าง่วงก็นอนเถอะ ยังอีกไกล "กั้งพูดไม่ทันขาดคำแบมก็ล้มหัวลงนอนที่บ่าของกั้ง  
"แบม "กั้งอึ้งเขาเรียกแบมแต่แบมก็หลับแล้ว  หัวใจกั้งเต้นแรงกั้งหลุดยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
"นี่เธอ! จะไปไหน "ป๊อปปี้ที่วิ่งตามฟางมาก็ตะโกนถาม แต่ฟางก็ไม่ฟังเดินต่อไป 
 
"โอ้ย!"ฟางเดินไม่ใส่รองเท้าทำให้เผลอไปเหยียบเศษแก้วขวดเหล้าทำให้เท้าเจ็บ
"ฟาง "ป๊อปปี้รีบวิ่งมาดู
"โอ้ยยย "ฟางจับเท้าตัวเองด้วยความเจ็บ
"นี่เธอเหยียบเศษขวดแก้วหรอ"ป๊อปปี้จับเท้าฟางดู 
"นายอย่ามายุ่ง! "ฟางยังโกรธป๊อปปี้อยู่
"ฉันจะไม่ยุ่งได้ไง ฉันเป็นสามีเธอนิ"ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางอึ้งพูดอะไรไม่ออก
"ต้องรีบไปทำแผลก่อน "ป๊อปปี้พูดจบก็อุ้มฟางไปทันที
 
 
 
 
 
"โอ้ยย  ระวังๆ "ป๊อปปี้ค่อยๆวางฟางลงบนเก้าอี้
"เธอนี่จริงๆเลย "ป๊อปปี้พึมพำด้วยความเซ็ง ป๊อปปี้เดินไปหยิบกล่องยาแล้วมานั่งทำแผลให้ฟาง
 
"โอ้ย  เบาๆหน่อยได้มั๊ยห่ะ "ฟางบอก
"แปลกเนอะ เวลาเธอโกรธฉันทีไร ต้องเกิดเรื่องกับเธอทุกที  วันหลังเธอก็ไม่ต้องมาโกรธฉันอีกจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว "ป๊อปปี้พึมพำขณะนั่งทำแผลให้ฟาง
"นายไม่รู้หรอกว่าฉันเสียใจไม่น้อยที่ต้องมาทำไข่เจียวแทนกุ้งชุบแป้งทอดที่ฉันอยากทำให้นายกินเป็นคนแรก! " ฟางหลุดปากออกมาด้วยความโกรธ
"เธอ..ว่าไงนะ "ป๊อปปี้อึ้ง
"เอ่อ..เปล่า! "ฟางรีบปิดปากตัวเองด้วยความเขิน
"ฮั้นแน่ ที่เธอโกรธก็เพราะไม่ได้ทำกุ้งชุบแป้งทอดให้ฉันกินใช้มั๊ยยยย "ป๊อปปี้แซวฟาง
"ไม่ใช่ซักหน่อย! หลงตัวเอง! "ฟางรีบปฏิเสธ
"แหม่  เธอชอบฉันก็บอกมาตรงๆดิ ไม่เห็นต้องปิดเลย "ป๊อปปี้พูดขณะทำแผลให้ฟาง
"นายนี่ยังไงห่ะ  บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่ดิ "ฟางทำหน้าไม่ถูก
"แต่ฉันชอบเธอ "ป๊อปปี้พูดออกมาตรงๆทำสีหน้าจริงจัง 
"นาย..ว่าไงนะ "ฟางอึ้ง ทำสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที  ป๊อปปี้มองหน้าฟางด้วยสายตาที่จริงใจ
"ฉัน....ล้อเล่น! "ป๊อปปี้ยังไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าฟางคิดยังไง เขาจริงพูดว่าล้อเล่นแทน
"ไอบ้า! เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง "ฟางกลับรู้สึกอึดอัด ไม่ได้รู้สึกโล่งใจเลยแม้แต่นิด
"ฮ่าๆ เอาละ ฉันทำแผลให้แล้ว "ป๊อปปี้บอก เขาวางเท้าฟางลงเบาๆ
"ขอบใจ "ฟางพูด ทั้งสองจ้องตากันอย่างไม่เข้าใจความรู้สึกของแต่ละคน
"เอ่อ..."ฟางสบตาป๊อปปี้เหมือนอยากรู้ความจริงในใจ
"เธอ! "ป๊อปปี้แกล้งทำให้ฟางตกใจ
"อุ้ย! "ฟางสะดุ้ง หลุดจากห้วงเวลาของการสบตา
"ทำไม อยากรู้หรอว่าใครอยู่ไหนสายตาฉันบ้าง "ป๊อปปี้รีบหยอกฟาง
"จะบ้าหรอ ฉันจะอยากรู้ไปทำไม ไม่ใช่เรื่องของฉันสักหน่อย "ฟางรีบหลบสายตาจากป๊อปปี้
 
 
 
 
 
แก๊รกกกกกก
 
 
 
"นี่เธอท้องร้องหรอ "ป๊อปปี้ถามเมื่อได้ยินเสียงร้องจากท้องของฟาง
"คือ..."ฟางไม่กล้าบอกว่าใช่
"หิวละสิ หึ เป็นไงล่ะ โกรธแล้วหาเรื่องให้ตัวเองจริงๆ "ป๊อปปี้บ่น 
"ชิ ก็นายอยากจะโทษฉันทำไมเล่า "ฟางเถียง
"ช่างเหอะ ฉันว่าเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า "ป๊อปปี้ลุกขึ้นยืนเป็นคนแรกแล้วยื่นมือให้ฟางจับ
"เอ่อ.."ฟางลังเล เธอสบตาป๊อปปี้แล้วเธอก็ยิ้มออกมา
"ก็ได้ "ฟางยอมหายโกรธป๊อปปี้เพราะเธอเองก็ไม่อยากให้ป๊อปปี้ต้องมาเหนื่อยเพราะเธออีก ฟางจึงยอมจับมือกับป๊อปปี้ 
"ค่อยๆเดินล่ะ "ป๊อปปี้ค่อยๆพาฟางเดิน ทั้งสองเดินจับมือกันไป
 
 
 
 
 
 
"วันนี้เราจะมากินส้มตำกัน "ป๊อปปี้พูด ทั้งสองนั่งทานส้มตำด้วยกัน
"จะกินส้มตำตั้งแต่เช้าเนี่ยนะ "ฟางถาม
"ก็ใช่นะสิ  เอาเลยเชิญรับประทานได้ครับคุณผู้หญิง "ป๊อปปี้บอก
"อืมๆ ก็ได้ "ฟางจึงตัดสินใจกินส้มตำกับป๊อปปี้
"เป็นไง? อร่อยมั๊ย "ป๊อปปี้ถาม
"อื้อออ  อร่อยมากอ่ะ "ฟางยิ้มหวานให้ป๊อปปี้  
"เห็นมั๊ย ฉันบอกแล้ว กินตั้งแต่เช้าเนี่ยแหละ "ป๊อปปี้โม้ต่อ  จากนั้นทั้งคู้ก็กินส้มตำด้วยกันอย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
เวลาผ่านไป 15 นาที
 
"โห นี่เธอกินหมดอีกแล้วหรอ "ฟางกินส้มตำปูปลาร้าจนหมดไปสามจาน 
"เธอชอบขนาดนี้เลยหรอ "ป๊อปปี้อึ้ง ตาค้าง
"แน่นอน  ฉันพึ่งจะเคยกินวันนี้เป็นครั้งแรกนิ "ฟางบอกแต่ปากยังกิน
"ฉันว่าเธอได้ ท้องเสียแหงๆอ่ะ"ป๊อปปี้นั่งมองอย่างอึ้งๆ
"อุ้ย! "ฟางรู้สึกท้องอืดขึ้นมาทันที
"นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ "ป๊อปปี้พึมพำ
"นาย  ฉันไม่ไหวแล้วววว โอ้ยยย  "ฟางรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
"หึ  ยัยบ๊อง "ป๊อปปี้แอบยิ้มกับการกระทำของฟาง 
 
 
  
 เม้นๆๆๆๆๆ   ไปก่อนนะ  ฝากด้วยค่ะ  เม้นนนนนนนนนนน พอดีฝนตกต้องรีบปิดคอม  บายยย