LOVE VIMPINE สะกดรักนายแวมไพร์

 
 
ห้องนอน ของ ป๊อปปี้ ใน ปราสาท แสงสว่าง
 
          
          ยามเย็น ภายในปราสาท แสงสว่างแวมไพร์หนุ่มอย่าง ป๊อปปี้ค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้น
 
มา ก็ไม่พบ กับสาวน้อยแสนอ่อนหวาน อย่าง ลูกแก้ว ที่ เขาพึ่งดื่มเลือดเธอไปเมื่อเช้านี้ 
 
เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอน ของลูกแก้ว ที่อยู่ข้าง ๆ ห้องของเขา แต่ก็ไม่พบลูก
 
แก้วอีกเช่นเคย เขาเลยลองเข้าไปหาหญิงสาว ในครัว แต่ ก็พบเพียงแค่โน๊ต แปะอยู่ที่ตู้
 
เย็นซึ่งมีใจความว่า
 
 
ลูกแก้ว กรีดเลือดจากข้อมือของลูกแก้ว เตรียม แช่ไว้ให้พี่ป๊อปปี้ในตู้เย็น 
 
เรียบร้อยแล้วนะคะ ลูกแก้วหวังว่ามันคงจะเพียงพอ และทำให้พี่ป๊อปของลูกแก้ว
 
รู้สึกอิ่มไปถึงยามเช้า ปล. ลูกแก้วขอไปเดินเล่นที่สวนหย่อมของ ปราสาทหน่อยนะคะ
 
 
 
          ป๊อปปี้ค่อย ๆ อมยิ้มเบา ๆ ในความน่ารัก และแสนดีของลูกแก้ว เขาค่อย ๆ เปิดตู้
 
เย็น ดื่มเลือดขวดใหญ่ ซึ่งเป็นเลือดที่ลูกแก้ว กรีดจากข้อมือของเธอเองมาดื่มจนอิ่ม ก่อน
 
ที่ชายหนุ่มจะรีบเดินก้าวเท้า ไปที่สวนหย่อมของปราสาท ก็เห็นหญิงสาวในชุดเดรสสีครีม
 
ยาวแสนจะเรียบร้อย พร้อมมือที่พันผ้าที่ข้อมือสวยเอาไว้ ซึ่งชายหนุ่มสันนิษฐานว่า
 
ลูกแก้วคงจะพันห้ามเลือดที่กรีดข้อมือเตรียมเลือดใส่ขวดให้เขาไว้ ให้หยุดไหล นั่นเอง
 
ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ก้าวเดิน ไปโอบเอวสวยของลูกแก้วช้า ๆ ก่อนจะเอาผ้าที่พันข้อมือสวย
 
ของลูกแก้วออก แล้วใช้ลิ้นลิ้มเลียบาดแผลที่ข้อมือของมนุษย์สาว อย่างลูกแก้ว จนมัน
 
แห้งสนิท และสมานเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนที่ป๊อปปี้ จะก้มลง จูบข้อมือของลูกแก้วอย่าง
 
แผ่วเบา ลูกแก้วไม่กล้าสพตาป๊อปปี้ แม้แต่นิดเดียว ก่อนที่จะลุกเดินหนีไปอีกมุมหนึ่งของ
 
สวนหย่อมของปราสาท แต่ป๊อปปี้ก็รีบเดินจ้ำอ้าว มาโอบเอวสวยของลูกแก้วนอนราบลง
 
ไปที่สนามหญ้า พร้อมกันกับ ตน ก่อนที่ ป๊อปปี้จะกระซิบถามลูกแก้วว่า
 
 
ป๊อปปี้ // :  เมื่อเช้าที่พี่ดื่มเลือด จากซอกคอหวานหอมของลูกแก้วไป ลูกแก้วคนดีของ
 
พี่เจ็บหรือเปล่าครับ ป๊อปค่อย ๆ ลิ้มเลียซอกคอสวยของลูกแก้วอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะ
 
ปล่อยให้ร่างอันอ่อนหวาน และบอบบางของลูกแก้ว เป็นอิสระ ก้มลงมากระซิบข้างหู
 
ใบหู ชายหนุ่มตามความสัจจริง ว่า
 
 
ลูกแก้ว // :  พี่ป๊อปปี้ กัดซอกคอของลูกแก้ว เจ็บมากมายคะ ลูกแก้วเลยกลัวว่าเย็นนี้ พี่
 
ป๊อปปี้จะกัดซอกคอของลูกแก้วซ้ำอีก และลูกแก้วก็กลัวว่า พี่ป๊อปปี้จะหิวอาหารยามเย็น
 
เลยตัดสินใจ ยอมที่จะเจ็บข้อมือนิดหน่อย และยอมเป็นแผล กรีดเลือดจากข้อมือสวย รอง
 
ใส่ขวดแก้วใบใหญ่ไว้ให้พี่ป๊อป ทานคะ ลูกแก้วบอกตามตรงนะคะ พี่ป๊อปอย่าโกรธลูกแก้ว
 
นะคะคนดี ละ ลูกแก้วกลัวการกัดซอกคอคะ ลูกแก้วหลบสายตาป๊อปปี้ อย่างรู้สึกผิดก่อน
 
ที่ชายหนุ่มจะกุมมือทั้งสองข้างของลูกแก้วมาจุฟเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า 
 
 
ป๊อปปี้ // :  พี่อยากให้ลูกแก้วรู้ไว้นะครับ คนดีของพี่ พี่ไม่อยากให้ลูกแก้ว ฝืนกรีดข้อมือ
 
ตัวเองซ้ำ ๆ แบบนี้ เพราะสภาพร่างกายของลูกแก้วตอนนี้ยังคงเป็นมนุษย์ และถึงยังไง !! 
 
พี่ก็ต้อง กัดซอกคอของลูกแก้ว เพื่อมอบความเป็นอมตะ และความเป็นแวมไพร์สายเลือด
 
บริสุทธิ์ หรือว่าที่ชายาในอนาคตของพี่อยู่แล้ว พี่สัญญานะครับ ว่าจะละมุนละม่อม ในการ
 
กัดซอกคอ ของ ลูกแก้ว ให้มากที่สุด เชื่อใจพี่นะครับ คนดี ป๊อปปี้ก้มลงไปจูบหน้าผาก
 
กลมมณของลูกแก้วช้า ๆ ก่อนที่ลูกแก้วจะก้มลงหอมหน้าผากชายหนุ่มเช่นเดียวกัน พร้อม
 
พูดว่า
 
 
ลูกแก้ว // :  คะ ในเมื่อพี่ป๊อปไม่ต้องการให้ลูกแก้วกรีดข้อมือของตัวเอง ลูกแก้วก็จะไม่
 
ทำ แต่ถึงยังไง ลูกแก้วก็ยังคงกลัวที่จะโดนพี่ป๊อปปี้กัดซอกคออยู่ดี ถึงแม้จะเป็นตอน
 
ที่พี่ป๊อปปี้ดื่มเลือดแก้ว เป็นอาหารเช้า หรือเพื่อมอบความเป็นอมตะให้ ละ ลูกแก้ว อยาก
 
ให้พี่ป๊อป ชะ ช่วยใช้มนตร์ตรา สะกดจิตใจของลูกแก้วไว้จะได้ไหมคะ ลูกแก้วอ้อนวอน
 
ขอร้องป๊อปปี้ ว่าเวลาที่เขาจะกัดซอกคอของเธอ ให้ใช้มนตร์ตราสะกดจิตใจของเธอเอา
 
ไว้ ไม่ให้รับรู้ ว่ากำลังโดนชายหนุ่มดูดเลือดอยู่ ชายหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ เป็นการตอบรับ
 
คำขอของลูกแก้ว ก่อนจะช้อนเรือนร่างของลูกแก้ว อุ้มขึ้นพาดบ่าแกร่ง กลับเข้าไปภายใน
 
ปราสาทแห่งแสงสว่าง แต่ระหว่างที่กลับไปยังปราสาท ป๊อปปี้สัมผัสได้ถึงลม และ พลัง
 
ของแวมไพร์แห่งความมืดอย่างโทโมะ ที่มาผลักเรือนร่างของเขาออกไปไกลลิว ส่วนเรือน
 
ร่างของ ลูกแก้วก็โดนฟางอุ้มมาวางไว้ที่อ้อมอกของพี่ชาย ส่วนแก้วใจ ก็ค่อย ๆ ใช้มือ
 
จับต้นคอสวยของลูกแก้ว แต่ทั้งหมดก็ต้องกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง เมื่อเอามือ
 
ไปแตะทีแผ่นหลังสวยของลูกแก้ว ก่อนที่โทโมะจะพูดว่า
 
 
โทโมะ // :  นางผู้นี้ คือว่าที่ชายา ของแวมไพร์หนุ่มบริสุทธิ์นามว่า ไอ้ ป๊อปปี้  และ มัน
 
กัดซอกคอเธอไปแล้ว แต่ยังไม่ได้มอบความเป็นอมตะให้กับนาง !! แต่มันมอบตรา
 
สัญลักษณ์แทนใจไว้ที่แผ่นหลังสวยของนังลูกแก้วนี่เรียบร้อยแล้ว ฉะนั้น ฟาง แก้วใจ
 
อย่าแตะหลังนังนี่ ทางที่ดีกัดซอกคอมันเสียให้ขาดใจตายไปตรงหน้าคนรักของมัน แก้ว
 
และฟาง ค่อยๆ กัดซอกคอของลูกแก้ว ที่กรีดร้องและกระตุกตัว อย่างหนักก่อนที่แก้ว
 
และฟางจะโยนร่างที่อ่อนแอของลูกแก้วไปไว้ตรงหน้าป๊อปปี้ และกัดทุกสัดส่วนของ
 
ลูกแก้ว จนเธอบาดเจ็บสาหัส และกระตุกกายสวยอย่างหนักหน่วง ป๊อปปี้ เองหลับตาลง
 
ช้า ไ และใช้พลังแห่งแสงสว่าท รวมกัน กับ แคท และ เขื่อน ทำให้ โทโมะ แก้วใจ และ
 
ฟาง กระเด็นกระดอนกลับไปยังปราสาทมืด ป๊อปปี้รีบช้อนตัวของลูกแก้วมาไว้ในอ้อม
 
แขน ก่อนที่แคท และเขื่อน จะเดินมาตรวจชีพจรของลูกแก้ว แล้วพูดว่า
 
 
 
เขื่อน - แคท // :  ลูกแก้ว กำลังจะตาย จากเราไป มีเพียงทางเดียวเท่านั้น ที่จะช่วยรักษา
 
ร่างกายที่บอบช้ำของลูกแก้ว ได้ ทั้งสองคนมอบสพตากันช้า ๆ ก่อนจะหันมามองป๊อปปี้
 
ที่ลั่นน้ำตา กอดร่างของลูกแก้วที่ชักกระตุกเอาไว้อย่างแนบแน่น ตอนนี้วิธีใดที่รักษา
 
ลูกแก้วเอาไว้ให้อยู่เคียงคู่กับเขาได้เขายินดีทำทั้งสิ้น เขารีบถามพี่สาว และพ่อทันทีว่า
 
 
ป๊อปปี้ // :  วิธีไหนครับ ที่จะช่วยลูกแก้วได้ ผมยินดีทำทั้งนั้น เพื่อลูกแก้วจะมีชีวิตรอดอยู่
 
กับผมต่อไป เพื่อเธอจะได้อยู่ให้ผมรัก และ ดูแล วิธีไหน เสี่ยงเท่าใด ต่อให้ต้องแลกด้วย
 
ชีวิตของผม ผมยอม รีบ ๆ บอกผมมาเถอะครับ พ่อ พี่แคท ผมไม่อยากเสียลูกแก้วไป ชาย
 
หนุ่มลั่นน้ำตาให้คนในอ้อมอกของเขาอย่างหนัก พ่อและ แคทจึงรีบเอ๋ยออกไปว่า
 
 
แคท - เขื่อน  // :  ป๊อปปี้ต้องมอบความเป็นอมตะให้กับลูกแก้ว นอกจากนั้น ป๊อปปี้ ยังจะ
 
ต้องกัดทุก ๆ ส่วนของร่างกายลูกแก้ว และครอบครองความบริสุทธิ์ผุดผ่องของลูกแก้ว
 
ก่อนที่ดวงตะวันจะขึ้นทอแสงของอีกวันหนึ่ง มิฉะนั้น ลูกแก้วจะสิ้นใจตายทันที ป๊อปปี้
 
รีบช้อนเรือนร่างของลูกแก้วอุ้มขึ้นพาดบ่าแกร่งกำยำ กลับไปที่ห้องนอนของเขา แล้ววาง
 
เรือนร่างลูกแก้วที่กระตุกอย่างหนักนอนราบบนเตียงนุ่มทันที
 

 
 
ตอนหน้า มาลุ้นกันว่า ป๊อปปี้จะมอบความเป็นอมตะให้ลูกแก้วสำเร็จไหม แล้วป๊อปปี้จะยอม
 
กัดทุกสัดส่วนของร่างกายสวยของลูกแก้วหรือไม่ และเขาจะยอมครอบครองความบริสุทธิ์
 
ของลูกแก้วหรือเปล่า อยากอ่าน NC คู่แรก เม้นโหวต ฉับ ฉับ ฉับ !!!!