LOVE VIMPINE สะกดรักนายแวมไพร์
เขียนโดย ▪º○•●◇◇¤¤《WAWA》▪º○•●◇◇¤¤
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.55 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 15.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) ดูดเลือดครั้งนี้ เจ็บ หรือเปล่าครับ ลูกแก้ว ของผม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ห้องนอน ของ ป๊อปปี้ ใน ปราสาท แสงสว่าง
ยามเย็น ภายในปราสาท แสงสว่างแวมไพร์หนุ่มอย่าง ป๊อปปี้ค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้น
มา ก็ไม่พบ กับสาวน้อยแสนอ่อนหวาน อย่าง ลูกแก้ว ที่ เขาพึ่งดื่มเลือดเธอไปเมื่อเช้านี้
เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอน ของลูกแก้ว ที่อยู่ข้าง ๆ ห้องของเขา แต่ก็ไม่พบลูก
แก้วอีกเช่นเคย เขาเลยลองเข้าไปหาหญิงสาว ในครัว แต่ ก็พบเพียงแค่โน๊ต แปะอยู่ที่ตู้
เย็นซึ่งมีใจความว่า
ลูกแก้ว กรีดเลือดจากข้อมือของลูกแก้ว เตรียม แช่ไว้ให้พี่ป๊อปปี้ในตู้เย็น
เรียบร้อยแล้วนะคะ ลูกแก้วหวังว่ามันคงจะเพียงพอ และทำให้พี่ป๊อปของลูกแก้ว
รู้สึกอิ่มไปถึงยามเช้า ปล. ลูกแก้วขอไปเดินเล่นที่สวนหย่อมของ ปราสาทหน่อยนะคะ
ป๊อปปี้ค่อย ๆ อมยิ้มเบา ๆ ในความน่ารัก และแสนดีของลูกแก้ว เขาค่อย ๆ เปิดตู้
เย็น ดื่มเลือดขวดใหญ่ ซึ่งเป็นเลือดที่ลูกแก้ว กรีดจากข้อมือของเธอเองมาดื่มจนอิ่ม ก่อน
ที่ชายหนุ่มจะรีบเดินก้าวเท้า ไปที่สวนหย่อมของปราสาท ก็เห็นหญิงสาวในชุดเดรสสีครีม
ยาวแสนจะเรียบร้อย พร้อมมือที่พันผ้าที่ข้อมือสวยเอาไว้ ซึ่งชายหนุ่มสันนิษฐานว่า
ลูกแก้วคงจะพันห้ามเลือดที่กรีดข้อมือเตรียมเลือดใส่ขวดให้เขาไว้ ให้หยุดไหล นั่นเอง
ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ก้าวเดิน ไปโอบเอวสวยของลูกแก้วช้า ๆ ก่อนจะเอาผ้าที่พันข้อมือสวย
ของลูกแก้วออก แล้วใช้ลิ้นลิ้มเลียบาดแผลที่ข้อมือของมนุษย์สาว อย่างลูกแก้ว จนมัน
แห้งสนิท และสมานเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนที่ป๊อปปี้ จะก้มลง จูบข้อมือของลูกแก้วอย่าง
แผ่วเบา ลูกแก้วไม่กล้าสพตาป๊อปปี้ แม้แต่นิดเดียว ก่อนที่จะลุกเดินหนีไปอีกมุมหนึ่งของ
สวนหย่อมของปราสาท แต่ป๊อปปี้ก็รีบเดินจ้ำอ้าว มาโอบเอวสวยของลูกแก้วนอนราบลง
ไปที่สนามหญ้า พร้อมกันกับ ตน ก่อนที่ ป๊อปปี้จะกระซิบถามลูกแก้วว่า
ป๊อปปี้ // : เมื่อเช้าที่พี่ดื่มเลือด จากซอกคอหวานหอมของลูกแก้วไป ลูกแก้วคนดีของ
พี่เจ็บหรือเปล่าครับ ป๊อปค่อย ๆ ลิ้มเลียซอกคอสวยของลูกแก้วอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะ
ปล่อยให้ร่างอันอ่อนหวาน และบอบบางของลูกแก้ว เป็นอิสระ ก้มลงมากระซิบข้างหู
ใบหู ชายหนุ่มตามความสัจจริง ว่า
ลูกแก้ว // : พี่ป๊อปปี้ กัดซอกคอของลูกแก้ว เจ็บมากมายคะ ลูกแก้วเลยกลัวว่าเย็นนี้ พี่
ป๊อปปี้จะกัดซอกคอของลูกแก้วซ้ำอีก และลูกแก้วก็กลัวว่า พี่ป๊อปปี้จะหิวอาหารยามเย็น
เลยตัดสินใจ ยอมที่จะเจ็บข้อมือนิดหน่อย และยอมเป็นแผล กรีดเลือดจากข้อมือสวย รอง
ใส่ขวดแก้วใบใหญ่ไว้ให้พี่ป๊อป ทานคะ ลูกแก้วบอกตามตรงนะคะ พี่ป๊อปอย่าโกรธลูกแก้ว
นะคะคนดี ละ ลูกแก้วกลัวการกัดซอกคอคะ ลูกแก้วหลบสายตาป๊อปปี้ อย่างรู้สึกผิดก่อน
ที่ชายหนุ่มจะกุมมือทั้งสองข้างของลูกแก้วมาจุฟเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า
ป๊อปปี้ // : พี่อยากให้ลูกแก้วรู้ไว้นะครับ คนดีของพี่ พี่ไม่อยากให้ลูกแก้ว ฝืนกรีดข้อมือ
ตัวเองซ้ำ ๆ แบบนี้ เพราะสภาพร่างกายของลูกแก้วตอนนี้ยังคงเป็นมนุษย์ และถึงยังไง !!
พี่ก็ต้อง กัดซอกคอของลูกแก้ว เพื่อมอบความเป็นอมตะ และความเป็นแวมไพร์สายเลือด
บริสุทธิ์ หรือว่าที่ชายาในอนาคตของพี่อยู่แล้ว พี่สัญญานะครับ ว่าจะละมุนละม่อม ในการ
กัดซอกคอ ของ ลูกแก้ว ให้มากที่สุด เชื่อใจพี่นะครับ คนดี ป๊อปปี้ก้มลงไปจูบหน้าผาก
กลมมณของลูกแก้วช้า ๆ ก่อนที่ลูกแก้วจะก้มลงหอมหน้าผากชายหนุ่มเช่นเดียวกัน พร้อม
พูดว่า
ลูกแก้ว // : คะ ในเมื่อพี่ป๊อปไม่ต้องการให้ลูกแก้วกรีดข้อมือของตัวเอง ลูกแก้วก็จะไม่
ทำ แต่ถึงยังไง ลูกแก้วก็ยังคงกลัวที่จะโดนพี่ป๊อปปี้กัดซอกคออยู่ดี ถึงแม้จะเป็นตอน
ที่พี่ป๊อปปี้ดื่มเลือดแก้ว เป็นอาหารเช้า หรือเพื่อมอบความเป็นอมตะให้ ละ ลูกแก้ว อยาก
ให้พี่ป๊อป ชะ ช่วยใช้มนตร์ตรา สะกดจิตใจของลูกแก้วไว้จะได้ไหมคะ ลูกแก้วอ้อนวอน
ขอร้องป๊อปปี้ ว่าเวลาที่เขาจะกัดซอกคอของเธอ ให้ใช้มนตร์ตราสะกดจิตใจของเธอเอา
ไว้ ไม่ให้รับรู้ ว่ากำลังโดนชายหนุ่มดูดเลือดอยู่ ชายหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ เป็นการตอบรับ
คำขอของลูกแก้ว ก่อนจะช้อนเรือนร่างของลูกแก้ว อุ้มขึ้นพาดบ่าแกร่ง กลับเข้าไปภายใน
ปราสาทแห่งแสงสว่าง แต่ระหว่างที่กลับไปยังปราสาท ป๊อปปี้สัมผัสได้ถึงลม และ พลัง
ของแวมไพร์แห่งความมืดอย่างโทโมะ ที่มาผลักเรือนร่างของเขาออกไปไกลลิว ส่วนเรือน
ร่างของ ลูกแก้วก็โดนฟางอุ้มมาวางไว้ที่อ้อมอกของพี่ชาย ส่วนแก้วใจ ก็ค่อย ๆ ใช้มือ
จับต้นคอสวยของลูกแก้ว แต่ทั้งหมดก็ต้องกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง เมื่อเอามือ
ไปแตะทีแผ่นหลังสวยของลูกแก้ว ก่อนที่โทโมะจะพูดว่า
โทโมะ // : นางผู้นี้ คือว่าที่ชายา ของแวมไพร์หนุ่มบริสุทธิ์นามว่า ไอ้ ป๊อปปี้ และ มัน
กัดซอกคอเธอไปแล้ว แต่ยังไม่ได้มอบความเป็นอมตะให้กับนาง !! แต่มันมอบตรา
สัญลักษณ์แทนใจไว้ที่แผ่นหลังสวยของนังลูกแก้วนี่เรียบร้อยแล้ว ฉะนั้น ฟาง แก้วใจ
อย่าแตะหลังนังนี่ ทางที่ดีกัดซอกคอมันเสียให้ขาดใจตายไปตรงหน้าคนรักของมัน แก้ว
และฟาง ค่อยๆ กัดซอกคอของลูกแก้ว ที่กรีดร้องและกระตุกตัว อย่างหนักก่อนที่แก้ว
และฟางจะโยนร่างที่อ่อนแอของลูกแก้วไปไว้ตรงหน้าป๊อปปี้ และกัดทุกสัดส่วนของ
ลูกแก้ว จนเธอบาดเจ็บสาหัส และกระตุกกายสวยอย่างหนักหน่วง ป๊อปปี้ เองหลับตาลง
ช้า ไ และใช้พลังแห่งแสงสว่าท รวมกัน กับ แคท และ เขื่อน ทำให้ โทโมะ แก้วใจ และ
ฟาง กระเด็นกระดอนกลับไปยังปราสาทมืด ป๊อปปี้รีบช้อนตัวของลูกแก้วมาไว้ในอ้อม
แขน ก่อนที่แคท และเขื่อน จะเดินมาตรวจชีพจรของลูกแก้ว แล้วพูดว่า
เขื่อน - แคท // : ลูกแก้ว กำลังจะตาย จากเราไป มีเพียงทางเดียวเท่านั้น ที่จะช่วยรักษา
ร่างกายที่บอบช้ำของลูกแก้ว ได้ ทั้งสองคนมอบสพตากันช้า ๆ ก่อนจะหันมามองป๊อปปี้
ที่ลั่นน้ำตา กอดร่างของลูกแก้วที่ชักกระตุกเอาไว้อย่างแนบแน่น ตอนนี้วิธีใดที่รักษา
ลูกแก้วเอาไว้ให้อยู่เคียงคู่กับเขาได้เขายินดีทำทั้งสิ้น เขารีบถามพี่สาว และพ่อทันทีว่า
ป๊อปปี้ // : วิธีไหนครับ ที่จะช่วยลูกแก้วได้ ผมยินดีทำทั้งนั้น เพื่อลูกแก้วจะมีชีวิตรอดอยู่
กับผมต่อไป เพื่อเธอจะได้อยู่ให้ผมรัก และ ดูแล วิธีไหน เสี่ยงเท่าใด ต่อให้ต้องแลกด้วย
ชีวิตของผม ผมยอม รีบ ๆ บอกผมมาเถอะครับ พ่อ พี่แคท ผมไม่อยากเสียลูกแก้วไป ชาย
หนุ่มลั่นน้ำตาให้คนในอ้อมอกของเขาอย่างหนัก พ่อและ แคทจึงรีบเอ๋ยออกไปว่า
แคท - เขื่อน // : ป๊อปปี้ต้องมอบความเป็นอมตะให้กับลูกแก้ว นอกจากนั้น ป๊อปปี้ ยังจะ
ต้องกัดทุก ๆ ส่วนของร่างกายลูกแก้ว และครอบครองความบริสุทธิ์ผุดผ่องของลูกแก้ว
ก่อนที่ดวงตะวันจะขึ้นทอแสงของอีกวันหนึ่ง มิฉะนั้น ลูกแก้วจะสิ้นใจตายทันที ป๊อปปี้
รีบช้อนเรือนร่างของลูกแก้วอุ้มขึ้นพาดบ่าแกร่งกำยำ กลับไปที่ห้องนอนของเขา แล้ววาง
เรือนร่างลูกแก้วที่กระตุกอย่างหนักนอนราบบนเตียงนุ่มทันที
ตอนหน้า มาลุ้นกันว่า ป๊อปปี้จะมอบความเป็นอมตะให้ลูกแก้วสำเร็จไหม แล้วป๊อปปี้จะยอม
กัดทุกสัดส่วนของร่างกายสวยของลูกแก้วหรือไม่ และเขาจะยอมครอบครองความบริสุทธิ์
ของลูกแก้วหรือเปล่า อยากอ่าน NC คู่แรก เม้นโหวต ฉับ ฉับ ฉับ !!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ