Fic [kaido] - Shy

                                                                     1
             ผมแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนหนึ่งครับ เค้าจริงใจ ใจดี และน่ารัก....................แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่ทำให้ผมชอบพี่เขาหรอกครับ... แต่ว่าเพราะอะไรผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน         คงเพราะผมไม่เคยใจเต้นแรงผิดจังหว่ะกับใครแบบนี้มาก่อนก็เป็นได้          
         ผมยังจำได้ดี   วันที่ผมได้เจอเค้า   วันนั้นเป็นวันรับน้อง พี่เค้าอยู่ปี 2 ส่วนผมอยู่ปี 1 ตอนนั้นผมรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะไปพิธีรับน้องวันแรกสาย ผมวิ่งสุดชีวิตเพื่อจะไปเข้าพิธีให้ได้ทันเวลา แต่มันดันเกิด Accident ขึ้นซะก่อน
             ..................................................................................................
พลัก!
“โอ๊ย!” เวรล่ะ ! วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือเลยจริงจริ๊งงงงงง จงอินเอ๊ย!
“เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ?” เค้าจะเป็นอะไรรึเปล่านะ? ยิ่งตัวเล็กๆอยู่ด้วยสิ
“ ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ” คนล้มเอ่ยบอก   ผมเอื้อมมือไปช่วยพยุงคนตรงหน้า พร้อมกับบอกขอโทษอีกครั้งที่ทำให้ต้องเจ็บตัว   “ผมขอโทษจริงๆครับ คือไม่ได้ตั้งใจจริงๆครับ”
“ ไม่เป็นไรจริงๆครับ” เสียงหวานบอก ก่อนจะส่งรอยยิ้มน่ารักมาให้ บอกเป็นในว่าไม่เป็นอะไรจริงๆ แต่ทำไมหัวใจของผมมันถึงได้เต้นแรงขนาดนี้หล่ะ??(นีขนาดเพิ่งเจอนะ!)
แค่รอยยิ้มที่คนตรงหน้าส่งมา มันทำให้ผมไม่สามารถละสายตาจากรอยยิ้มนั้นได้
นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมเผลอมองรอยยิ้มหน้าอยู่นาน จนคนถูกมองสะกิดผมน่ะแหละผมถึงรู้ตัวว่าเสียมารยาท
“ขอโทษจริงๆครับคือผม..”
“ ไม่เป็นไรหรอก พี่ไม่ได้เป็นอะไรมากซะหน่อย ... แล้ว นายชื่อไรอ่ะ? ไคใช่มั้ย?? ” ผมยังพูดไม่ทันจบพี่เค้าก็สวนขึ้นมาซะก่อน แถมตามด้วยการถามชื่อผมเป็นการทักทายก่อนจะส่งยิ้มสดใสมาให้ผมอีกด้วย มันเป็นยิ้มที่สามารถทำให้หัวใจของผมเต้นแรงแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมยกมือเกาท้ายทอยแก้เก้อ ^/////^              แหมก็มันเขิน^///^
“ ครับผมชื่อไค แต่จะเรียกว่าจงอินก็ได้ครับ”
เอ เมี่อกี้พี่เค้าแทนตัวเองว่ารุ่นพี่ใช่ไหม?? พี่หรอ? เป็นรุ่นพี่หรอเนี่ย? หน้าเด็กจัง คิดว่ารุ่นเดียวกันซะอีก
ยิ่งบอกก็ยิ่งเขิน นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย? ทำไมรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองขนาดนี้นะ?
เป็นอาร๊ายยยยยยยยยยคร้าบบบบบบ!!!!????
“ พี่ชื่อ คยองซู นะ ปี 2 คณะอักษรศาสตร์ ” ^_^ ชื่อเพราะจัง น่ารักด้วยอ่ะ ยิ่งมองยิ่งใจสั่น WoW
“ ไม่รีบไปเข้าพิธีรับน้องหรอ?? นี่เลยเวลามา 10นาที แล้วนะเดี๋ยวไปไม่ทันโดนทำโทษไม่รู้ด้วยนะ ” เสียงหวานเอ่ยอย่างติดตลก แต่ผมนี่สิที่ตลกไม่ออก 10 นาทีเราะ?  ฮะ??!! OoO!!!!!???!!!!
“ อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!สายแล้ว!!!!!!!!!! ” เมื่อผมก็รีบวิ่งไปที่คณะแทบจะทันที แต่พอดี....
“ แล้วเจอกันใหม่นะ” เสียงหวานเอ่ยตามหลังผมที่กำลังจะวิ่ง ทำให้ผมต้องหันไปส่งยิ้มให้ทันใด *คนอารายยิ้มสวยชะมัด* ^_^-----------------
“ ครับ!” ผมก้มลงดูนาฬิกาอีกครั้ง....        
โอ้ มาย กอดดดดดดดดดด!!!!!   พระเจ้าช่วยกล้วยทอด!!!!!!!   oOo!!!!!!!!!    
                                        สายแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
                            ...................................................
                                   .................................
                                                  ....
                                                   ..
 
      เรื่องนี้เป็นฟิคเรื่องแรกของไรด์ค่ะ  (ไรด์ เอามารีเพลใหม่อีกรอบ)
                          อาจจะมีติดขัดบ้างไรบ้าง ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
                     ฝากเม้นให้กำลังใจ และให้คำแนะนำด้วยค่ะ