รักนะยัยนางแบบของผม

 ณ บ้านจิระคุณ
 
"ไอ้ป๊อปกูขอร้องละนะ ช่วยไปถ่ายแบบให้หนังสือกูหน่อยน้า"หน้าของโทโมะ กำลังขอร้องให้ชายหนุ่มช่วย
 
"กูไม่ชอบถ่ายแบบ ไอ้โมะมึงก็รู้นิ"ป๊อปกำลังตอบโตกับเพื่อนของเขา
 
"ไอ้ป๊อปมึงก็รู้ กูเคยให้มึงช่วยอะไรก็มั้ย"โมะพูดทำให้ป๊อปปี้ถึงว่าโทโมะเคยขอให้เค้าช่วยอะไรมั้ย
 
"มีมึงเคยให้กูไปขอเบอร์สาวให้มึง แล้ว มึงเคยขอให้กูเลี้ยงข้าว และ"ป๊อปปี้พูดไม่ทันจบก็โทโมะบอกให้หยุดเพราะมันมีมาก
 
"เออๆ กูยอมรับว่ากูเคยขอให้มึงช่วย แต่ครั้งนี้ขออีกครั้งนะ"โทโมะยอมรับว่าเขาเคยขอให้ป๊อปปี้ช่วยเขา
 
"เออๆก็ได้ว่ะ ที่ช่วยมึงนิกูสงสานมึงว่ะไอ้โมะ" ป๊อปปี้พูดฟร้อมทำหน้าเซ็งๆใส่โทโมะ 
 
"จริงนะเว้ย ขอบใจมึงว่ะไอ้ป๊อปเพื่อนรัก" โทโมะพูดพร้อมกับดีใจเดินเข้าไปกอดป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้พยามขัดเพราะกลัวใครเข้าใจผิด
 
"กูยอมช่วยมึง แต่กูไม่ยอมให้มึงกอดกูนะเว้ย ออกไปเลย " ป๊อปปี้พูดและอายมากกกกับเพื่อนคนนี้
 
."มึงอายหรอไอ้ป๊อป 555555 " โทโมะพูดแล้วหัวเราะ ป๊อปปี้ทำหน้าอายๆใส่เค้า
 
"อายอะไรมึงห่ะ"ป๊อปปี้พูด
 
"เออนั้นกูกลับก่อนะเว้ยเจอบกันที่ผับนะเว้ย เพื่อน เออแล้วถ่ายแบบวันพรุ่งนี้บริษัสกูนะเว้ยเพื่อน"โทโมะพูดแล้วโบกมือบายบายเพื่อน
 
"เออ"ป๊อปปี้ตอบเพื่อนกลับ