My Heart...เธอคือหัวใจ

9.9

เขียนโดย Benz_zykz

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.52 น.

  12 session
  42 วิจารณ์
  20.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 21.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โรงพยาบาล

 

 

 

“กวินฟางออกจากโรงพยาบาลวันนี้เลยได้ไหม?”

 

 

“ไม่ได้หรอกฟาง ฟางยังไม่หายดีเลยนะ”

 

 

“ฟางอยากไปหาป๊อปอะ ให้ฟางไปนะกวิน”

 

 

“ไม่ได้หรอกฟาง ฟางยังป่วยอยู่นะ”

 

 

“…”

 

 

 

ไม่มีเสียงตอบรับจากฟางเพราะด้วยความรักและคิดถึงและเขาต้องรู้เกี่ยวกับเรื่องบางอย่างที่เขาต้อง

รู้ ทำให้ฟางอยากไปหาป๊อปปี้ แต่เธอก็ทำได้แค่นั่งร้องไห้เมื่อคิดเธอคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งก่อน

มันช่างเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน และด้วยความสงสารของกวินเขาทนไม่ได้ที่จะเห็นฟางต้องเสียใจ

และร้องไห้แบบนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะพาฟางไปหาป๊อปปี้

 

 

 

“ถ้าฟางอยากไปหามัน เดี๋ยวเราพาไปเอง”

 

 

“จริงๆนะกวิน” ฟางเอ่ยด้วยน้ำเสียงดีใจ

 

 

“ฟางรีบไปแต่งตัวเถอะเดี๋ยวค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราจ่ายให้เอง”

 

 

“ไม่เป็นไรกวินฟางเกรงใจ”

 

 

“เพื่อฟางเราให้ได้ทุกอย่างแม้แต่ชีวิตเราก็ให้ได้”

 

 

“ขอบใจนะกวิน”

 

 

 

ฟางซาบซึ้งในน้ำใจที่กวินนั้นมีให้เธอมากเหลือเกินแต่ชีวิตนี้เธอคงรักใครไม่ได้อีกแล้วนอก

จาก..ป๊อปปี้

 

 

 

บ้านป๊อปปี้

 

 

 

“นิดพ่อกับแม่ฉันไปไหนล่ะ?” ป๊อปปี้เอ่ยถามสาวใช้

 

 

“คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงมีประชุมสัมมนาค่ะ แต่ท่านฝากเช็คใบนี้ไว้ให้คุณหนูด้วยนะคะ”

 

 

 

เมื่อป๊อปปี้หยิบเช็คจากมือของสาวใช้ขึ้นมาดูและจำนวนเงินในเช็คนั้นก็ทำให้ป๊อปปี้คลี่ยิ้มดีใจเพราะ

มูลค่าของมันมากมายเหลือเกิน

 

 

 

“เออนิดถ้าพ่อแม่ฉันกลับมาฝากบอกท่านด้วยนะว่าเย็นน้ำไม่ต้องรอฉันกินข้าว”

 

 

 

“ได้ค่ะคุณหนู”

 

 

 

 

ป๊อปปี้เดินออกมาจากบ้านเพื่อจะไปยังโรงจอดรถ แต่ทันใดนั้นสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นอะไร

บ้างอย่างหน้าประตูรั้ว ไม่ใช่อะไรที่ไหนแต่เป็นรถสปอร์ตราคาแพง สีขาว จอดอยู่หน้าบ้านเขา

ป๊อปปี้แปลกใจจึงเดินออกไปดูแล้วเขาก็พบกับบุคคลคนหนึ่งที่ในเวลานี้เขาอยากเจอเธอมากที่สุด

แต่เธอไม่ได้มาคนเดียวเธอมาพร้อมกับกวินเพื่อนเก่าสมัยมัธยมที่เขาผิดใจกันและไม่เคยพูดกันอีก

เลยนับตั้งแต่วันที่ฟางเลือกที่จะรักป๊อปปี้ อารมณ์และความรู้สึกต่างๆเข้ามาในหัวมากมาย ทำให้เขา

เข้าใจอะไรบางอย่างผิดเกี่ยวกับฟาง ป๊อปปี้ค่อยๆเปิดประตูรั้วออก ทันใดนั้นฟางก็กรูเข้ามากอดป๊อ

ปด้วยความคิดถึง

 

 

 

“ป๊อปฟางคิดถึงป๊อปที่สุดเลยนะ” ป๊อปปี้แกะมือฟางออกจากเอวด้วยอารมณ์โมโห

 

 

“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!!!” ป๊อปปี้ตะโกนใส่ฟาง

 

 

“ป๊อป ป๊อปพูดอะไรอะฟางไม่เข้าใจ”

 

 

“ทะเลาะกับฉันได้ไม่กี่วัน ก็มีผัวใหม่เลยนะ”

 

 

 

เมื่อฟางได้ยินคำพูดนั้นทำให้เธอจุกในอกและพูดอะไรออก ทำไมป๊อปปี้ถึงเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้

ขอบตาของเธอร้อนผ่าวเพราะมีน้ำตาใสๆอยู่ในนั้นมากมายและมันก็ไหลออกมาทักทายสองแก้มอัน

เนียนสวยของเธอ กวินซึ่งยืนดูเหตุการณ์อยู่ทนไม่ไหวจึงรีบบอกความจริงกับป๊อป

 

 

“นี่ ! ไอ้ป๊อปมันบ้าไปแล้วเหรอ ฉันไม่ใช่แฟนใหม่ฟาง ถึงแม้ว่าฉันอยากจะเป็นสักแค่ไหน ฉันก็ไม่มี

วันที่จะได้เป็น เพราะหัวใจของฟางเขาได้มอบให้แกไปหมดแล้วไอ้ป๊อป”

 

 

“แกเงียบไปเลยนะไอ้กวิน แกไม่ต้องมาแก้ตัวแทนฟาง ถ้าอยากจะรักกันก็ไปโรงแรมโน่น ไม่ต้อง

มาหาฉันเพราะฉันไม่ต้องการรู้ว่าพวกแกจะทำอะไรกันบ้าง!!”

 

ผัวะ !!!

 

 

 

กวินชกกำปั้นเข้าไปที่หน้าของป๊อปปี้อย่างแรงเพื่อเป็นการเตือนว่าอย่ามาดูถูกฟางแบบนี้อีก แต่

ป๊อปปี้หรือจะเชื่อ เขาเชื่อในความคิดของเขาเท่านั้น ไม่มีใครที่จะเปลี่ยนความคิดของเขาได้

นอกจากตัวของเขาเอง

 

 

 

“แกมันฉลาดแต่เรื่องเจ้าชู้แต่เรื่องความรักแกมันโง่นักที่ดูไม่ออกว่าใครรักแกมากที่สุด แกกลับทิ้ง

เขา ทำกับเขาเหมือนกับว่าเขาเป็นของเล่น ถ้าฟางรักฉันได้เพียงครึ่งหนึ่งของแกฉันจะไม่มีวันทำ

แบบนี้กับฟางแน่นอนฉันจะดูแลเขาให้ดีที่สุด เพราะเขาคือหัวใจของฉัน”

 

 

 

ป๊อปปี้ใช้มือปาดเลือดที่ใหลซิบๆที่ริมฝีปากของเขาแล้วหันมามองฟางสลับกับกวิน

 

 

 

“ออกไปจากบ้านของฉันได้แล้ว ไป๊ !!!!”

 

 

 

ป๊อปปี้กำลังจะเดินเข้าบ้านแต่ฟางจะไม่ยอมปล่อยให้เขาไปไหนเด็ดขาด ฟางกอดป๊อปปี้จากข้าง

หลังและอ้อนวอนขอร้องอย่าให้เขาทิ้งเธอไป

 

 

“อย่าทิ้งฟางไปนะป๊อป”

 

 

 

หลังของป๊อปปี้สัมผัสได้ถึงน้ำอุ่นๆที่เลอะเสื้อของเขาซึ่งนั้นก็คือน้ำตาของฟางนั้นเอง ป๊อปปี้ค่อยๆ

แกะมือฟางออกแต่ฟางไม่ยอมปล่อยและยังกอดป๊อปปี้แน่นกว่าเดิม

 

 

“ฟางปล่อยนะ ปล่อย บอกให้ปล่อยไง!”

 

 

 

ป๊อปปี้สะบัดฟางออกทำให้ฟางเสียหลักล้มไปกระแทกกับรถของกวินอย่างแรง

 

 

“โอ๊ย !” ฟางร้องด้วยความเจ็บปวด

 

 

“ฟางงงงงง!!” กวินรีบเขาไปหาฟาง

 

 

“กวิน ลูก ลูกฟางจะเป็นอะไรไหม ?”  ฟางพูดพร้อมกับเอามือกุมท้อง

 

 

“ทำใจดีๆไว้นะฟาง ลูกฟางจะต้องปลอดภัยเชื่อเรานะ”

 

 

“อะไรนะ…ลูก ลูกฟางเหรอ?” ป๊อปปี้ตกใจ นี้เขาทำอะไรลงไป เขากำลังทำร้ายลูกของเขางั้นเหรอ

 

“ไอ้ป๊อปแกทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหม ฟางท้องลูกของแกอยู่นะเว้ย !! ถ้าฟางกับเด็กในท้องเป็น

อะไรไปฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่”

 

 

ไรเตอร์มาอัพละนะ ขอเม้นท์ 6 คอมเม้นท์น้าาเดี๋ยวมาอัพ ถ้าไม่ถึงไม่อัพน้าา ขออนุญาตลบด้วยย

 

ไม่ค่อยมีคนติดตามเลยยย นอยส์มาก ขอบคุณค่ะ TT

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา