My Heart...เธอคือหัวใจ
9.9
เขียนโดย 
Benz_zykz
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.52 น.
12 session
42 วิจารณ์
20.90K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 21.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโรงแรมแห่งหนึ่งใจกลางเมื่อกรุงเทพ
ภายในห้องที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สุดหรูหราแนววินเทจ ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งที่บัดนี้
กำลังบรรเลงเพลงรักที่แสนจะร้อนแรงและเร้าใจ
“อืม…อ๊าส์ อือ ป๊อปเบาๆสิคะฟางเจ็บนะ”
“อีกนิดเดียวนะฟาง”
แต่แล้วบทเพลงรักบทเตียงของทั้งสองก็ได้หยุดลงเมื่อมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
~ ~ ~ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป ~ ~ ~
“โธ่เว้ย ! ใครมันโทรมาตอนนี้วะ”
และทันทีที่เขานั้นเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่ในจอ เขาก็แทบอยากจะหยุดหายใจเมื่อปลายสายนั้นเป็น
คนที่เขาต้องระแวงมากที่สุด ป๊อปปี้รีบนุ่งผ้าขนหนูแล้วออกมารับโทรศัพท์ของจินนี่ที่ระเบียงของ
โรงแรม
“ฮะ ฮัลโหลจินนี่” เขาพูดอยากยากลำบากด้วยอาการตกใจจนแทบพูดไม่ออก
“ฮัลโหลป๊อปอยู่ไหนคะ ? จินมารอที่บ้านคุณตั้งนานแล้วนะคะเมื่อไรคุณจะกลับซะที จินซื้อของมา
ฝากคุณพ่อคุณแม่เยอะแยะเลยค่ะรอป๊อปอยู่คนเดียว รีบมานะคะคุณคนหิวแล้ว”
“เอ่อ…คือ จินนี่ตอนนี้ป๊อปไม่ว่างอะทำงานอยู่คงจะกลับดึกอะ ถ้าหิวก็ให้ทุกคนกินก่อนเลยนะ”
“น่าเสียดายจัง แต่ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวจินนี่ซื้อไปให้คุณที่ทำงานเองก็ได้”
“ไม่ต้อง !!!” ป๊อปปี้รีบปฏิเสธ
“ทำไมต้องตะโกนใส่จินนี่ด้วยละคะ?”
“เอ่อ…ป๊อปไม่อยากรบกวนจินนี่อะ ไม่เป็นไรไว้พรุ่งนี้ผมขอแก้ตัวนะ”
“แต่ว่า…”
“นะจ้ะที่รัก เชื่อผมนะ รักนะครับจุ้บจุ้บ” ป๊อปปี้รีบตัดสายจินนี่ทิ้งแล้วรีบเดินเข้ามาหาฟาง
“ใครโทรมาเหรอคะ” ฟางถาม
“อ๋อ !! ที่ทำงานนะจ้ะ พอดีงานจากต่างประเทศเข้ามานิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยเคลียร์พรุ่งนี้
แต่ตอนนี้เรามาสนุกกันต่อดีกว่า”
ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากแล้วรีบถลาตัวเข้าไปหาฟางพร้อมกับบดริมฝีปากลงไปอย่างแรงทำให้ปากของ
เธอบอบช้ำจากแรงดูดและปากของเขาก็เริ่มไล่จากปากลงมาที่คอให้ขาวสวยของเธอและประคบ
รอยจูบลงอย่างไม่บันยะบันยัง ต่อจากนั้นริมฝีปากของเขาก็ได้เลื่อนลงยังเนินยกอันอวบอิ่มน่ากิน
ของเธอพร้อมกับใช้ปากค่อยเล้าโลมและไร้จนมาถึงปลายถันของเธอ
“อย่าค่ะป๊อป พอได้แล้ว”
“ทำไมล่ะฟาง ผมกำลังได้อารมณ์เลย”
“ฟางต้องกลับบ้านแล้วค่ะเดี๋ยวแม่สงสัยว่าทำไมกลับดึก คือฟางลอกแม่ว่ามาทำรายงานกับเพื่อนน่ะ
ค่ะ”
“ขอต่ออีกครึ่งชั่วโมงไม่ได้เหรอฮึคนดี” ไม่พูดเปล่าป๊อปปี้ยังหอมแก้มเธอเสียฟอดใหญ่เพื่อเป็นการ
อ้อนวอนเธอขอให้อยู่ต่อ
“ไม่ได้หรอกคะป๊อปนี้มันก็จะสามทุ่มแล้ว พรุ่งนี้ป๊อปมีเรียนฟางก็มีเรียน เดี๋ยวไปเรียนไม่ไว้นะคะ”
“อืมมม…งั้นก็ได้แต่ครั้งหน้าคุณต้องตอบแทนเวลาที่ผมเสียไปให้เต็มที่นะ ไม่งั้นผมไม่ยอมแน่”
“ค่ะ ฟางสัญญา”
“โอเค แล้วฟางกลับยังไงอะ?”
“อ๋อ! เดี๋ยวฟางนั่งแท็กซี่กลับอะ ป๊อปฟางไปก่อนนะพรุ่งนี้เจอกัน”
“จ้ะที่รัก”
ฟางรีบแต่งตัวและจัดการผมเผ้าและรีบออกจากโรงแรมเพื่อกลับบ้านเพราะเกรงว่าแม่จะสงสัย
แต่ความลับเรื่องเธอกับป๊อปปี้จะเก็บไปได้นานสักเท่าไรในเมื่อปัญญากำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้…
มาตามสัญญาแล้วน้าาา ไรเตอร์กลับมาแล้วว เย้ย้ มาพร้อมกับฟิคชั่นเรื่องใหม่ ^^ ตอนแรก NC
นิดๆน้าา 555 (ไรเตอร์หื่นนิดหน่อย -0- ) เม้นท์ + โหวต ให้ด้วย #กราบงามๆ 3 เม้นท์แล้วจะ
มาอัพน้าาา จุ้บจุ้บบ
ภายในห้องที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สุดหรูหราแนววินเทจ ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งที่บัดนี้
กำลังบรรเลงเพลงรักที่แสนจะร้อนแรงและเร้าใจ
“อืม…อ๊าส์ อือ ป๊อปเบาๆสิคะฟางเจ็บนะ”
“อีกนิดเดียวนะฟาง”
แต่แล้วบทเพลงรักบทเตียงของทั้งสองก็ได้หยุดลงเมื่อมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
~ ~ ~ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป ~ ~ ~
“โธ่เว้ย ! ใครมันโทรมาตอนนี้วะ”
และทันทีที่เขานั้นเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่ในจอ เขาก็แทบอยากจะหยุดหายใจเมื่อปลายสายนั้นเป็น
คนที่เขาต้องระแวงมากที่สุด ป๊อปปี้รีบนุ่งผ้าขนหนูแล้วออกมารับโทรศัพท์ของจินนี่ที่ระเบียงของ
โรงแรม
“ฮะ ฮัลโหลจินนี่” เขาพูดอยากยากลำบากด้วยอาการตกใจจนแทบพูดไม่ออก
“ฮัลโหลป๊อปอยู่ไหนคะ ? จินมารอที่บ้านคุณตั้งนานแล้วนะคะเมื่อไรคุณจะกลับซะที จินซื้อของมา
ฝากคุณพ่อคุณแม่เยอะแยะเลยค่ะรอป๊อปอยู่คนเดียว รีบมานะคะคุณคนหิวแล้ว”
“เอ่อ…คือ จินนี่ตอนนี้ป๊อปไม่ว่างอะทำงานอยู่คงจะกลับดึกอะ ถ้าหิวก็ให้ทุกคนกินก่อนเลยนะ”
“น่าเสียดายจัง แต่ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวจินนี่ซื้อไปให้คุณที่ทำงานเองก็ได้”
“ไม่ต้อง !!!” ป๊อปปี้รีบปฏิเสธ
“ทำไมต้องตะโกนใส่จินนี่ด้วยละคะ?”
“เอ่อ…ป๊อปไม่อยากรบกวนจินนี่อะ ไม่เป็นไรไว้พรุ่งนี้ผมขอแก้ตัวนะ”
“แต่ว่า…”
“นะจ้ะที่รัก เชื่อผมนะ รักนะครับจุ้บจุ้บ” ป๊อปปี้รีบตัดสายจินนี่ทิ้งแล้วรีบเดินเข้ามาหาฟาง
“ใครโทรมาเหรอคะ” ฟางถาม
“อ๋อ !! ที่ทำงานนะจ้ะ พอดีงานจากต่างประเทศเข้ามานิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยเคลียร์พรุ่งนี้
แต่ตอนนี้เรามาสนุกกันต่อดีกว่า”
ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากแล้วรีบถลาตัวเข้าไปหาฟางพร้อมกับบดริมฝีปากลงไปอย่างแรงทำให้ปากของ
เธอบอบช้ำจากแรงดูดและปากของเขาก็เริ่มไล่จากปากลงมาที่คอให้ขาวสวยของเธอและประคบ
รอยจูบลงอย่างไม่บันยะบันยัง ต่อจากนั้นริมฝีปากของเขาก็ได้เลื่อนลงยังเนินยกอันอวบอิ่มน่ากิน
ของเธอพร้อมกับใช้ปากค่อยเล้าโลมและไร้จนมาถึงปลายถันของเธอ
“อย่าค่ะป๊อป พอได้แล้ว”
“ทำไมล่ะฟาง ผมกำลังได้อารมณ์เลย”
“ฟางต้องกลับบ้านแล้วค่ะเดี๋ยวแม่สงสัยว่าทำไมกลับดึก คือฟางลอกแม่ว่ามาทำรายงานกับเพื่อนน่ะ
ค่ะ”
“ขอต่ออีกครึ่งชั่วโมงไม่ได้เหรอฮึคนดี” ไม่พูดเปล่าป๊อปปี้ยังหอมแก้มเธอเสียฟอดใหญ่เพื่อเป็นการ
อ้อนวอนเธอขอให้อยู่ต่อ
“ไม่ได้หรอกคะป๊อปนี้มันก็จะสามทุ่มแล้ว พรุ่งนี้ป๊อปมีเรียนฟางก็มีเรียน เดี๋ยวไปเรียนไม่ไว้นะคะ”
“อืมมม…งั้นก็ได้แต่ครั้งหน้าคุณต้องตอบแทนเวลาที่ผมเสียไปให้เต็มที่นะ ไม่งั้นผมไม่ยอมแน่”
“ค่ะ ฟางสัญญา”
“โอเค แล้วฟางกลับยังไงอะ?”
“อ๋อ! เดี๋ยวฟางนั่งแท็กซี่กลับอะ ป๊อปฟางไปก่อนนะพรุ่งนี้เจอกัน”
“จ้ะที่รัก”
ฟางรีบแต่งตัวและจัดการผมเผ้าและรีบออกจากโรงแรมเพื่อกลับบ้านเพราะเกรงว่าแม่จะสงสัย
แต่ความลับเรื่องเธอกับป๊อปปี้จะเก็บไปได้นานสักเท่าไรในเมื่อปัญญากำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้…
มาตามสัญญาแล้วน้าาา ไรเตอร์กลับมาแล้วว เย้ย้ มาพร้อมกับฟิคชั่นเรื่องใหม่ ^^ ตอนแรก NC
นิดๆน้าา 555 (ไรเตอร์หื่นนิดหน่อย -0- ) เม้นท์ + โหวต ให้ด้วย #กราบงามๆ 3 เม้นท์แล้วจะ
มาอัพน้าาา จุ้บจุ้บบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
