พรหมรักลวงใจ
เขียนโดย 
อโณทัย
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.44 น.
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2557 22.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โห...คุณฟางเก่งจัง"โทโมะชื่นชม เมื่อเห็นว่าหญิงสาวตอนกิ่งกุหลาบได้
คล่องแล้ว
"สนุกดีนะคะ ฟางไม่เคยทำเลย"
"อ๊ะ...คุณโทโมะ"แก้วคนงานสาวในไร่กุหลาบจิระคุณที่แอบรักโทโมะมาเห็น
โทโมะอยู่กับฟางก็ชะงักไป
"อ้าว...แก้ว"โทโมะส่งยิ้มทักทายเธอ
"นี่ ใครเหรอคะ"ฟางถาม
"แก้วค่ะ เป็นคนงานของที่นี่"แก้วบอก
"ฉัน ฟางนะคะ"ฟางยิ้ม
"อ๋อ...ค่ะ"แก้วเริ่มถูกชะตากับฟาง
"คุณฟางเขาเป็นแขกของพ่อฉันน่ะ แล้วก็ถือว่าเป็นเพื่อนของฉันด้วย"
โทโมะบอก
"ฟางฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ยังไม่คุ้นเคยเท่าไหร่"
"งั้นเดี๋ยวแก้วอาสาเป็นพี่เลี้ยงให้เองค่ะ"แก้วบอก
"คุณฟางน่ะ เขามีฉันคอยดูแลอยู่แล้ว เธอไม่ต้องมาช่วยก็ได้"
โทโมะพูด แก้วแอบเสียใจนิดๆ
"โธ่...แค่คุณโทโมะดูมันจะไปสนุกอะไร ให้แก้วเขาช่วยดูแลฟางดีกว่า"
ฟางยิ้มกว้าง
"งั้นก็ตามใจคุณฟางแล้วกันครับ"โทโมะยิ้มให้ฟาง แก้วมองรอยยิ้มนั่น
อย่างเจ็บปวดใจเป็นที่สุด
"โทโมะ"ป๊อปปี้เดินมาเรียกน้องชาย
"ประชุมเสร็จแล้วเหรอครับ พี่ป๊อป"
"อืม ว่าแต่ทำไมไม่ไปประชุมด้วยล่ะ"
"โทษที พอดีมัวแต่ดูแลคุณฟาง"โทโมะพูด
"เธอ...มานี่กับฉัน เดี๋ยวนี้"ป๊อปปี้มองฟางก่อนจะลากเธอออกไปทันที
"ปล่อยฟางนะ"ฟางโวยวายมาตลอดทาง
"เธอคิดจะทำอะไร"ป๊อปปี้ปล่อยเธอ แต่ยังไม่ละสายตาไปจากหน้าสวย
"นี่ คุณพูดอะไร ฟางไม่เข้าใจที่คุณพูด"
"โทโมะ เป็นคนดี อย่าแม้แต่จะคิด อย่ายุ่งกับน้องฉัน ฉันไม่อยากให้
มันมาแปดเปื้อนกับผู้หญิงต่ำๆแบบเธอ"ป๊อปปี้พูด
"คุณภาณุคะ ฉันกับคุณโทโมะ เราเป็นแค่เพื่อนกัน ฉันไม่มีวันคิดอะไร
กับเขา"ฟางบอก
"เหรอ ฉันจะเชื่อเธอได้เท่าไหร่เชียว"
"ที่คุณลากฉันออกมาเนี่ยเพราะเรื่องแค่นี้น่ะเหรอ"
"เลิกยุ่งกับโทโมะซะ"ป๊อปปี้สั่ง
"ไม่ คุณไม่มีสิทธิมาบงการฉัน"ฟางบอก
"เธอ!"เขาโกรธมากที่เธอขัดคำสั่ง
"ฉันขอตัวนะคะ"ฟางเดินออกไปทันที
"ยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น"ร่างสูงเดินมาคว้าตัวเธอไปกอดรัดไว้แน่น
"อะไรเนี่ย ปล่อยฟางนะ"ฟางพยายามดิ้น
"จะปล่อยก็ต่อเมื่อ เธอยอมเลิกยุ่งกับน้องชายฉัน"
"แล้วทำไมฟางก็ต้องทำตามคุณด้วย"ฟางว่า
"ก็เพราะว่าฉันเป็นเจ้าของไร่ผืนนี้ที่เธอเหยียบอยู่ และก็นะเธอก็เป็น
แค่ผู้อาศัยต้องเชื่อฟังคำสั่งฉัน"
"ปล่อยนะ คุณภาณุ"ฟางยังคงโวยวาย
"ไม่"ชายหนุ่มยังยืนยันว่าจะไม่ปล่อยเธอแน่
"อยากให้คนอื่นมาเห็นรึไงล่ะ"
"ก็ปล่อยไปสิ ใครจะมากล้าหือกับฉัน"
"เก่งให้มันตลอดนะ ฟางจะตะโกนให้ได้ยินทั้งไร่เลยว่าคุณกำลังจะขืนใจ
ฟาง"
"ยัยเด็กบ้า..."ป๊อปปี้กลัวเสียงชื่อ รีบปล่อยตัวเธอทันที
"ขอบคุณที่ชมนะคะ"ฟางยิ้ม ก่อนจะรีบวิ่งออกไปทันที เขามองตาม
อย่างขัดใจ
อัพแล้วๆๆ เม้นต์กันด้วยนร้า 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
