พรหมรักลวงใจ

"สวัสดีค่ะ"ฟางไหว้แม่ของจินนี่
 
"แม่หนูคนนี้น่ารักจัง ใครน่ะตาป๊อป"
 
"ฟางครับ เขาเป็นคนรักของผม"
 
"รักกันนานๆนะ"
 
"ขอบคุณค่ะ เอ่อ...แล้วนี่คุณจินนี่อยู่ไหนล่ะคะ"ฟางถาม
 
"เฮ้อ...นอนร้องไห้อยู่ข้างบนน่ะ"
 
"ผมขอตัวไปดูแม่ก่อนนะครับ ฟางเธออยู่คุยกับยายฉันไปก่อนนะ"
ป๊อปปี้เดินขึ้นข้างบนไป
 
"ฮึก...ฮือ..."เสียงร้องไห้ดังออกมา ป๊อปปี้ค่อยๆเปิดประตูห้องเข้าไป
 
"แม่ครับ"จินนี่เงยหน้ามามอง
 
"ป๊อปปี้"เธอเข้าไปกอดลูกชายทันที
 
"กลับบ้านนะครับแม่"
 
"ไม่มีใครอยากให้แม่กลับไปหรอกลูก"
 
"แม่ครับ อย่าเอาพ่อมาเป็นตัวตั้งทำให้พวกเราแตกแยกกันเลยนะครับ"
ป๊อปปี้บอก
 
"แม่ไม่อยากเสียใจอีกแล้ว"จินนี่ว่า
 
"ผมจะไปคุยกับพ่อให้เอง แม่สบายใจเถอะนะครับ"
 
"แม่ขออยู่ที่นี่สักพักก็ล่ะกัน"จินนี่บอก
 
"ก็ได้ครับ งั้นถ้าแม่จะกลับโทรบอกผมนะครับ"
 
"จ้ะ"สองแม่ลูกกอดกันอีกครั้ง ก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินลงมาพร้อมจินนี่
 
"คุณจินนี่"ฟางยิ้มให้เมื่อเห็นจินนี่เดินลงมา
 
"ฟาง"จินนี่เข้าไปกอดลูกสาว
 
"คุณจิน เป็นยังไงบ้างคะ แล้วคุณหนีออกมาทำไม"
 
"อย่าไปเค้นถามความจริงอะไรเลย"ป๊อปปี้บอกฟางเบาๆ
 
"ฟางขอโทษนะคะ"ฟางรีบบอก
 
"เดี๋ยวฟางกับป๊อปก็พักกันที่นี่ก่อนก็ได้นะ"
 
"ก็ดีนะครับ นี่มันเย็นมากแล้ว"ป๊อปปี้ว่า
 
"เอางั้นก็ได้ค่ะ"ฟางยอมตกลง เพราะเห็นว่าเย็นแล้วเช่นกัน
 
"งั้นเดี๋ยวฉันไปเตรียมห้องให้ล่ะกัน"จินนี่เดินออกไป
 
"คุณจินนี่ดูซึมๆแปลกๆนะคะ"ฟางเอ่ยขึ้น
 
"อืม...."ป๊อปปี้มองตามอย่างสงสารผู้เป็นแม่
 
 
"นอนไม่หลับเหรอคะ"ฟางออกมายืนข้างๆป๊อปปี้ที่กำลังมองดูท้องฟ้ายาม
ค่ำคืน
 
"เมื่อไหร่พ่อจะเลิกทำให้แม่เสียใจสักที"
 
"อย่าไปคิดอะไรมากเลยค่ะ"ฟางแตะบ่าเบาๆ
 
"มันเป็นเพราะน้องสาวเธอ ถึงทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้"
 
"คุณภาณุ อยากให้พิมออกไปเหรอคะ"ฟางถาม
 
"ถ้าพิมออก ฉันรู้ว่าเธอก็ต้องออกตาม"
 
"ฟางจะคุยกับพิมให้เองค่ะ"ฟางบอก
 
"ขอบใจนะ"ป๊อปปี้ยิ้มให้เธอ
 
 
อัพเท่านี้ก่อน  ขอทำงานบ้างล่ะ