My Angle ภารกิจรักร้ายของยัยนางฟ้าตัวแสบ

 

“สวัสดีนักเรียน” อาจารย์วัยสาว(ระยะสุดท้าย) เดินเข้ามาในห้อง เล่นเอาทุกคนเงียบกริบทันที

 

 

 

“สวัสดีค่ะ/ครับ อาจารย์”

 

 

 

“ก่อนจะเริ่มเรียนกัน ครูมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบ” อาจารย์คนนั้นพูด เมื่อเห็นว่าทุกคนเริ่มหันมาสนใจแล้วจึงพูดต่อ “วันนี้จะมีนักศึกษาใหม่มาเรียนกับเราเพิ่มสามคน” ทันทีที่จบประโยคก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้นในห้องทันที ไม่เว้นแม้แต่สามพี่น้องที่หันมามองหน้ากันด้วยความแปลกใจ

 

 

 

“พี่ป๊อป พี่โมะ” เขื่อนส่งเสียงเรียกพี่ชายที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ ถึงแม้ห้องนี้จะจัดโต๊ะเป็นคู่ๆ แต่ที่นั่งข้างๆของสามพี่น้องตัวแสบกลับไม่มีใครนั่ง เพราะไม่มีความกล้ามากพอ โดยเฉพาะพี่คนโตอย่างโทโมะที่นอกจากจะชอบอยู่เงียบๆแล้วยังมีโลกส่วนตัวสูงมากอีกด้วย ไม่เคยมีใครสามารถทนนั่งข้างๆชายหนุ่มได้เกิดหนึ่งชั่วโมงนอกจากน้องชายทั้งสอง ไม่ว่าจะชวนคุยยังไง คำตอบที่ได้กลับก็มีแค่ความเงียบ เงียบ แล้วก็เงียบ

 

 

 

“อะไร” ทั้งป๊อปปี้และโทโมะหันมาถามพร้อมกัน ก่อนจะมองหน้าน้องชายด้วยความสงสัย

 

 

 

“ตาขวากระตุกตั้งแต่ออกจากบ้านแล้วอ่ะ สงสัยวันนี้ต้องซวยทั้งวันแหงๆ” เขื่อนพูด

 

 

 

“ใช่ ซวยตั้งแต่เจอยัยสามคนนั่นที่บ้านล่ะ” ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“เฮ้ยพี่ป๊อป! อย่าพูดงี้สิ เดี๋ยวยัยพวกนั้นก็ตามมาหรอก”

 

 

 

“นี่พวกแกสองคน” โทโมะขัดขึ้นก่อนที่ป๊อปปี้กับเขื่อนจะได้เถียงกันต่อ “เลิกเว่อร์กันได้แล้ว ยัยสามคนนั่นจะมาที่นี่ได้ไง พวกแกคิดมากไปเองต่างหาก”

 

 

 

“เอาล่ะทุกๆคน เงียบๆกันหน่อยนะ เดี๋ยวครูจะให้พวกเราได้รู้จักเพื่อนใหม่” อาจารย์พูดแทรกขึ้น ทำให้ทั้งสามพี่น้องต้องหันไปมอง “เธอสามคน เข้ามาสิ”

 

 

 

แล้วก็มีนักศึกษาหญิงสามคนเดินเข้ามาในห้อง สามพี่น้องมองแล้วถึงกับตาค้างเมื่อเห็นสามสาวส่งสายตามาให้อย่างเยาะๆ

 

 

 

“เฮ้ย! พวกเธอ!!!” สามหนุ่มอุทานเสียงดังลั่นเมื่อเห็นหน้าว่าเพื่อนใหม่เป็นใคร

 

 

 

“มีอะไรกันเหรอ วิศว ภาณุ ภัทรดนัย” อาจารย์ถามอย่างสงสัย

 

 

 

“เอ่อ... เปล่าครับ ขอโทษทีครับที่ส่งเสียงดังไปหน่อย” ป๊อปปี้รีบขอโทษก่อนจะดึงให้ทั้งพี่และน้องชายนั่งลง

 

 

 

“งั้นทั้งสามคนแนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักหน่อยสิ” อาจารย์หันมาบอกสามสาวที่ยืนอยู่หน้าชั้น

 

 

 

“สวัสดีค่ะ ชื่อธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ ชื่อเล่นฟางค่ะ”

 

 

 

“สวัสดีค่ะ ชื่อพรปวีณ์ นีระสิงห์ ชื่อเล่นเฟย์ค่ะ”

 

 

 

“สวัสดีค่ะ ชื่อจริญญา ศิริมงคลสกุล ชื่อเล่นแก้วค่ะ” ทันทีที่สามสาวแนะนำตัวจบก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้นลั่นห้องอีกครั้งโดยเฉพาะนักเรียนผู้ชาย

 

 

 

“โอ้โห สวยอย่างนี้นางฟ้าเดินดินชัดๆ มีแฟนรึยังครับสาวๆ” ผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา แล้วก็มีเสียงโห่สนับสนุนดังขึ้นอีกรอบ

 

 

 

“เหอะ พวกมนุษย์ผู้ชายเนี่ยหน้าตาหื่นๆกันทั้งนั้นเลยเนอะพี่ฟางเนอะ” เฟย์กระซิบกับพี่สาวเบาๆ

 

 

 

“นั่นดิ เห็นแบบนี้แล้วอยากจะจับสาปให้หมด” แก้วพูดบ้าง

 

 

 

“ใจเย็นก่อนเฟย์แก้ว ยังไม่ใช่เวลานี้” ฟางปรามเพื่อนและน้องสาวเบาๆ

 

 

 

“เอาล่ะทั้งสามคน ไปนั่งที่ได้เลย ที่ว่าตรงไหนก็นั่งตรงนั้นได้ตามสบาย” อาจารย์เอ่ยบอก

 

 

 

“ขอบคุณค่ะอาจารย์” ฟางหันมาขอบคุณอาจารย์ก่อนจะหันไปพูดกับเพื่อนและน้องสาวอีกครั้ง

 

 

 

“แก้ว เดี๋ยวเธอไปนั่งกับโทโมะนะ ส่วนเฟย์ไปนั่งกับนายเขื่อน เดี๋ยวพี่ไปนั่งกับไอ้หมีนั่นเอง” ทั้งสองรับคำก่อนจะเดินไปที่โต๊ะเป้าหมาย

 

 

 

“คนสวย ถ้าไม่มีที่นั่งก็มานั่งกับผมก็ได้นะ” ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นขณะที่ฟางเดินผ่าน แถมไม่พูดเปล่ายังเอื้อมมือมาจับแขนของหญิงสาวไว้ซะด้วย

 

 

 

“เอ่อ ขอบใจมากนะ แต่ไม่เป็นไรดีกว่า เรามีที่นั่งแล้วล่ะ” ฟางเอ่ยบอกอย่างสุภาพ พร้อมกับปลดมือของอีกฝ่ายออกอย่างนุ่มนวล ทั้งที่ในใจก็กำลังเดือดปุดๆ ไอ้พวกมนุษย์บ้ากาม คอยดูนะถ้าเผลอเมื่อไหร่แม่จะจับสาปให้เป็นขันทีให้หมด

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

ขอบอกว่าตอนนี้เจ๊แอบโหด ใครไม่อยากเป็นขันทีอย่าเข้าใกล้เจ๊นะจ๊ะ เพราะเจ๊จุดเดือดต่ำ 555+ ว่าแต่ตอนนี้มันสั้นไปรึเปล่าเน้อ ใครอยากให้อัพอีกตอน เม้นท์เยอะๆน้า เจอกันตอนต่อไปค่ะ