เสน่หา กลลวง
9.7
เขียนโดย คับเค้ก
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.06 น.
4 บท
9 วิจารณ์
9,378 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 21.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผมจะไม่มีวันแต่งกับผู้หญิ้งคนนั้นแน่นอน
ภาณุประกาศเสียงดังต่อหน้าบุพการทั้งสอง ชีวิตหนุ่มเพลย์บอยอย่างเขาไม่มีวันยอมให้ใครมาจับมาใส่ถุงคลุมแล้วเอาไปชนกับชีวิตของใครแน่โดยเฉพาะยายหน้าจืดไร้รสชาติแบบนั้น เขายิ่งไม่มีวันยอมเด็ดขาดดดด.......
ภาณุจำได้ดีว่าเมื่อหลายปีก่อนครั้งที่บุพการีของเขาพาเขาไปเที่ยวบ้านอดีตเพื่อนรัก
ออกไปเล่นกับน้องข้างนอนไป ภาณุ
เด็กหนุ่มวัยสิบห้าปีพาเด็กสาววัยแปดปีออกไปด้านนอกด้วยกันใบหน้าบูดบึ้ง เขาไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะที่พอผู้ใหญ่เจอกันก็ไลให้ออกมาเล่นข้างนอก
พี่ป๊อป น้องฟางอยากกินไอติม
พี่ป๊อป น้องฟางอยากเล่นขายของเล่น
แล้วอีกหลายคำร้องขอที่ออกจากริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพู่ของเด็กสาว ที่ยิ่งฟังเขาก็ยิ่งหงุดหงิดรำคาญแต่ไม่สามารถขัดใจได้ ก็จะให้เขาขัดใจได้อย่างไร ในเมื่อเขาบอกว่าไม่ เด็กน้อยก็เริ่มหน้าเบ้แลพแหกปากเสียงลั่น จนผู้ใหญ่ในบ้ายออกมา และก็เป็นไปตามระเบียบคือเขาผิดเสอม นับจากนั้นมา ชายหนุ่มก็ไม่คิดอยากจะไปวุ่นวายกันบ้านเพื่อนพ่อของเขาอีกเลย และพานเกลียดหน้าจืดขี้แงนั่นไปด้วย
สิบปีที่เขาจากแผ่นดินเกิดไปใช้ชีวิตกับลูกพี่ลูกน้องอังกฤษคือเขื่อนกับแก้ว เขาไม่แม้แต่จะคิดกลับมาบ้านด้วยซ้ำ หากไม่ได้ยินประกาศิตที่จะตัดเขาออกจากกองมรดก ชาตินี้ก็อย่าหวังว่าเขาจะจะกลับมาแต่ตอนนี้เรื่องที่ทำให้เขาต้องมานั่งกุมขมับไม่ใช่เรื่องนั้นอีกแล้ว เพราะเมืองไทยก็มีอะไรที่ทำให้เขากระชุ่มกระชวยไม่ต่างจากแดนเลย จนกระทั้งคำสั่งใหม่จากผู้ให้กำเนิดทั้งสองลงมานั่นแหละที่ทำให้เขาถึงกับเส้นเลือดในสมองแทบแตกตายเสียตรงนั้น หมดกันชีวิตหนุ่งเพลย์บอยของเขา เพราะยายหน้าจืดขี้แงนั่นคนเดียว
นี่ข้อมลูที่แกให้ฉันไปหามาให้
byคับเค้ก
ภาณุประกาศเสียงดังต่อหน้าบุพการทั้งสอง ชีวิตหนุ่มเพลย์บอยอย่างเขาไม่มีวันยอมให้ใครมาจับมาใส่ถุงคลุมแล้วเอาไปชนกับชีวิตของใครแน่โดยเฉพาะยายหน้าจืดไร้รสชาติแบบนั้น เขายิ่งไม่มีวันยอมเด็ดขาดดดด.......
ภาณุจำได้ดีว่าเมื่อหลายปีก่อนครั้งที่บุพการีของเขาพาเขาไปเที่ยวบ้านอดีตเพื่อนรัก
ออกไปเล่นกับน้องข้างนอนไป ภาณุ
เด็กหนุ่มวัยสิบห้าปีพาเด็กสาววัยแปดปีออกไปด้านนอกด้วยกันใบหน้าบูดบึ้ง เขาไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะที่พอผู้ใหญ่เจอกันก็ไลให้ออกมาเล่นข้างนอก
พี่ป๊อป น้องฟางอยากกินไอติม
พี่ป๊อป น้องฟางอยากเล่นขายของเล่น
แล้วอีกหลายคำร้องขอที่ออกจากริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพู่ของเด็กสาว ที่ยิ่งฟังเขาก็ยิ่งหงุดหงิดรำคาญแต่ไม่สามารถขัดใจได้ ก็จะให้เขาขัดใจได้อย่างไร ในเมื่อเขาบอกว่าไม่ เด็กน้อยก็เริ่มหน้าเบ้แลพแหกปากเสียงลั่น จนผู้ใหญ่ในบ้ายออกมา และก็เป็นไปตามระเบียบคือเขาผิดเสอม นับจากนั้นมา ชายหนุ่มก็ไม่คิดอยากจะไปวุ่นวายกันบ้านเพื่อนพ่อของเขาอีกเลย และพานเกลียดหน้าจืดขี้แงนั่นไปด้วย
สิบปีที่เขาจากแผ่นดินเกิดไปใช้ชีวิตกับลูกพี่ลูกน้องอังกฤษคือเขื่อนกับแก้ว เขาไม่แม้แต่จะคิดกลับมาบ้านด้วยซ้ำ หากไม่ได้ยินประกาศิตที่จะตัดเขาออกจากกองมรดก ชาตินี้ก็อย่าหวังว่าเขาจะจะกลับมาแต่ตอนนี้เรื่องที่ทำให้เขาต้องมานั่งกุมขมับไม่ใช่เรื่องนั้นอีกแล้ว เพราะเมืองไทยก็มีอะไรที่ทำให้เขากระชุ่มกระชวยไม่ต่างจากแดนเลย จนกระทั้งคำสั่งใหม่จากผู้ให้กำเนิดทั้งสองลงมานั่นแหละที่ทำให้เขาถึงกับเส้นเลือดในสมองแทบแตกตายเสียตรงนั้น หมดกันชีวิตหนุ่งเพลย์บอยของเขา เพราะยายหน้าจืดขี้แงนั่นคนเดียว
นี่ข้อมลูที่แกให้ฉันไปหามาให้
byคับเค้ก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ