รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย
10.0
เขียนโดย natnicha_thumthuam
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.48 น.
29 ตอน
147 วิจารณ์
47.36K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 20.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
29) แก้ว โมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความKeaw part
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
เสียงของโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ฉันต้องวางนิตยสารเพื่อความงามทันที
::โทโมะ::
“ฮัลโล” ฉันกรอกเสียงลงไป
(อาบน้ำแต่งตัวซะ เดี๋ยวจะพาไปเที่ยว)
“จะพูดให้มันดีดีหน่อยไม่ได้หรือไง แล้วทำไมฉันต้องไปกับนายด้วย ฉันโกรธนายอยู่นะ” ฉันพูดเสียงเย็นชาใส่
(ก็ได้ เธอไม่ไปก็ได้ งั้นแค่นี้นะ ตู๊ด!!)
“ดะ เดี๋ยวสิ อ้าว วางซะงั้น น้อยใจหรือไงย๊ะ!! ชิส์” ฉันพูดกับโทรศัพท์ (?)
5 นาทีผ่านไป!!!
ก๊อกๆๆ
“คุณแก้วค่ะ คุณแก้ว เปิดประตูให้นมหน่อยสิค่ะ นมมีเรื่องอยากจะคุยด้วยยน่ะค่ะ” เสียงของนมแจ่ม แม่นมของฉันดัง
ขึ้นมาจากข้างนอก
“ค่ะ ค่ะ แป๊ปนึงนะค่ะ “ ฉันตอบกลับไป
คลิ๊ก (เสียงลูกบิดประตู)
“ว่าไงค่ะนม ทะ โทโมะ O_o ”ทะ โทโมะมาที่นี่ได้ไงเนี่ย แล้วนมแจ่มล่ะ นมแจ่มหายไปไหน
ป๊อก!!
“คิดอะไรกับนมฉันเนี่ย”อร๊ายยย นายโทโมะดีดหน้าผากฉันอ่ะ
“โอ๊ย นายมันเจ็บนะ แล้วนายมาที่นี่ทำไมเนี่ย กลับไปเลยนะ ”ฉันพูดพร้อมกับปิดประตู แต่โทโมะก็เอาแขนมาดักไว้ แล้ว
เอาแขนอีกข้างผลักฉันเข้าไปในห้องพร้อมกันตัวเองที่ปิดล็อกประตูเรียบร้อย
“นายจะทำอะไรน่ะ” ฉันพูดเมื่อเห็นว่าโทโมะไล่ต้อนฉันมาจนติดกับผนัง
“ลงโทษคนสอนไม่จำน่ะ และนี่คือบทลงโทษที่เธอไม่เรียกฉันว่าพี่”
“ลงโทษอะระ อุปส์!!”
เอาแก้ว โมะมาหวานกันบ้างเดี๋ยวเค้าจะน้อยใจ
เม้นๆ โหวตๆกันเยอะๆน๊าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ