รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

“พะ พี่ป๊อป o_O “
 
“ขอโทษนะที่พี่ทำตัวไม่ดี”พี่ป๊อปค่อยๆเดินมาหาฉันพร้อมดอกกุหลาบหนึ่งช่อในมือ
 
“เอ่อ คือ” จะพูดอะไรออกไปดีนะ
 
“ดีกันนะ ต่อไปพี่จะไม่ทำให้ฟางเสียใจอีกแล้ว พี่สัญญา”พี่ป๊อปค่อยๆคุกเข่าลงแล้วยื่นช่อดอกไม้มาให้ ฉันจะไม่รับ
เด็ดขาดแต่เอ๊ะ!ทำไมมือฉันถึงเอามือไปรับดอกไม้นั่นล่ะ
 
“รับดอกไม้ไปแล้วพี่ถือว่าเราดีกันแล้วนะ”พี่ป๊อปพูด
 
“คะ ค่ะ” ก็ได้ว่ะรับก็รับ
 
“เย้~~ สำเร็จแล้วโว๊ยยย “ พี่ป๊อปตะโกนออกมาดังๆ
 
ฟุบ!!!
 
เฮือก!!
 
พี่ป๊อปกอดฉันแน่นด้วยความดีใจโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว ทำเอาฉันสะดุ้ง
 
ตึกตักๆ ตึกตักๆ
 
“หึหึ”พี่ป๊อปหัวเราะออกมา
 
“นายหัวเราะอะไร”ฉันผลักพี่ป๊อปออกแล้วถาม
 
“ก็…เสียงหัวใจของฟางอ่ะ เต้นแรงดีนะ”พี่ป๊อปพูด
 
"(>///<)”
 
“เอ๊ะ!เมื่อกี้ฟางไม่ได้เรียกพี่ว่า พี่ป๊อป นิ งั้นฟางต้องโดนลงโทษ”พี่ป๊อปพูดแล้งค่อยเดนเข้ามาหาฉันทีล่ะนิด
 
“ฟะ ฟาง ขอโทษ” ก็คนมันลืมตัวนี่หว่า
 
“หึ ยังไงก็ต้องโดนลงโทษ”พี่ป๊อปค่อยๆเดินมาเรื่อยๆจนฉันจนมุม ตอนนี้แผ่นหลังของฉันชนกับผนังแล้วอ่ะ
 
“พะ พี่ป๊อป ฟางขอโทษน๊า” พี่ป๊อปเข้ามาเรื่อยๆจนฉันติดผนัง พอฉันขยับซ้ายพี่ป๊อปก็เอาแขนมาดักไว้ พอขยับขวาพี่ป๊อป
ก็เอาแขนมาดักไว้อีก เท่ากับว่าฉันไม่มีทางหนีแล้ว
 
“ทำผิดก็ต้องโดนลงโทษสิ”เสียงพี่ป๊อปกระซิบที่ข้างๆหูทำเอาฉันขนลุกซู่
 
“ฟะ ฟาง ขะ อุ๊ปส์!!!”เสียงของฉันขาดหายไปเพราะถูกปิดปาก ด้วยปาก!!!
 

ขอโทษน๊าาาาที่หายไปนาน