รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

 
“พี่ป๊อปนะพี่ป๊อบ ทำกันได้”ฉันพูดเมื่อเห็นรอยคิสมาร์กที่บริเวณต้นคอของฉัน
 
“บ่นอะไรห๊ะ ยัยตัวแสบ”พี่ป๊อปตะโกนเข้ามาหาฉันที่อยู่ในห้องน้ำ
 
“ก็พี่นั่นแหละ ทำรอยบ้าๆนี่ไว้ทำไมเล่า”ฉันตะโกนกลับไป
 
“ก็เราซนเองไม่ใช่เหรอไง”พี่ป๊อปตะโกนกลับมา
 
“ชิส์” ฉันก็อาบน้ำต่อไปจนเสร็จ อ๊ะๆ อย่าเข้าใจผิดไปนะว่าฉัน…กับพี่ป๊อปแล้วนะ พี่ป๊อปก็แค่ทำแผลที่เท้าให้แล้วก็ทำ
 
รอยคิสมาร์กไว้บนคอฉันนี่แหละ แบบนี่ฉันก็ท่องราตรีไม่ได้นะสิ
 
 
ตอนบ่ายย
 
“ฟาง เก็บของเสร็จหรือยัง” พี่ป๊อปถามฉันเมื่อเดินเข้ามาในห้อง
 
“เสร็จแล้วค่ะ แล้วพี่ป๊อปล่ะค่ะ”ฉันตอบโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นมาจากการมองโทรศัพท์ในมือ
 
“เสร็จแล้ว แล้วฟางทำอะไรอยู่”พี่ป๊อปถาม
 
“ซักผ้ามั้งค่ะ”ฉันตอบแบบกวนๆไปทำให้พี่ป๊อปขมวดคิ้วเข้าหากันทันที
 
“กวนนะเรา เดี๋ยวก็ลงโทษซะหรอก”พี่ป๊อปพูดแล้วโน้มหน้าเข้ามา
 
“หยุดเลยนะพี่ป๊อป ถ้าพี่ทำอีกฟางโกรธพี่แน่ๆ”ฉันพูดพร้อมเอามือดันแผกอกแข็งแกร่งนั้นไม่ให้เข้าใกล้กว่าเดิม
 
“ก็ได้ๆ งั้นไปเดินเล่นกัน”พี่ป๊อปพูดแล้วยืนขึ้น
 
“โอเค ค่ะ งั้นเดี๋ยวฟางไปหยิบหมวกก่อนนะค่ะ แดดมันแรง”ฉันพูดแล้ววิ่งเข้าไปเอาหมวกที่ห้องแต่งตัว
 
 
 
The and Fang part
 
 
 
วันกลับ
 
Keaw part
 

น.

“โทโมะนายเร็วหน่อยสิ ทุกคนรอนายอยู่คนเดียวนะ”ฉันพูดเมื่อเห็นว่าทุกคนรอนายหน้าหวานอยู่คนเดียว เพราะอะไรน่ะ
เหรอ ก็วันนี้เป็นวันกลับนะสิ
 
“จะรีบไปไหนกัน ไม่เห็นต้องรีบเลย บ้านไม่หายไปไหนหรอกน่า”โมะพูดพลางติดกระดุมเสื้อเชิ้ตช้าๆ
 
“งั้นฉันไปกับยัยเฟย์ล่ะกัน นายค่อยตามไปนะ” ฉันปล่อยไม้เด็ดเมื่อเห็นว่าเขายังแต่งตัวอย่างเนิบนาบ
 
“ห๊ะ ได้ไงอ่ะ โอเคๆรีบล่ะ 5 นาทีเสร็จ”โมะพูดแล้วรีบแต่งตัว
 

 
ป๊อปปี้เริ่มออกลายแล้ว
ตอนหน้ามาดูกันว่าแม่กระต่ายน้อยจะรู้หรือเปล่าว่าพี่ป๊อปหนีเที่ยวว
#อัพช้าหน่อยนะ เม้น โหวตกันมั้งน๊าาาาาา