รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย
10.0
เขียนโดย natnicha_thumthuam
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.48 น.
29 ตอน
147 วิจารณ์
47.34K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 20.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) แฟน!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“พวกเธอเป็นใคร”ยัยหน้าจืดที่นั่งอยู่ข้างๆป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกฉันห้าคนเดินมาหยุดที่โต๊ะที่พวกหล่อนั่งอยู่
“ซวยแล้วไง (T_T)”เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟย์ยืนจ้องอยู่
“ผู้หญิงพวกนี้เป็นใครหรือค่ะป๊อป”ฉันถามเสียงหวาน
“เอ่อ ฟางนี่แบม เพื่อนของป๊อปเอง”ป๊อปปี้ตอบกลับมาพร้อมกับพยายามผลักยัยแบมให้ออกห่าง
“ตอนนี้อาจจะเป็นแค่เพื่อนแต่ต่อไปอ่ะ ไม่แน่ ใช่มั้ยค่ะป๊อป” ยัยนี่นิ ไม่รู้ฤทธิ์ของฉันซะแล้ว
“เธอเป็นแค่เพื่อนของป๊อปเองเหรอ ป๊อปค่ะบอกเขาไปสิค่ะว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน”ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งบนตักของป๊อป
“เอ่อ แบม นี่ฟางเป็นแฟนป๊อปเอง”ป๊อปพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์
“เธอได้ยินแล้วใช่มั้ย ทีนี่ก็เลิกยุ่งกับผู้ชายของฉันได้แล้ว”ฉันพูดแล้วทำหน้าเยาะเย้ย
“กรี๊ดด นี่เธอยัยฟาง ฉันจะสั่งสอนแกที่มาแย่งป๊อปไปจากฉัน เนยแจม จับมันไว้”ยัยแบมสั่งให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่กับโทโมะแ
ละเขื่อนลุกขึ้นและจะมาจับแขนฉันไว้
“แบม สั่งให้เนย แจม ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ตะคอกยัยแบมเสียงดัง
“ไม่ แบมจะสั่งสอนให้มันรู้ว่ามันยังรู้จักแบมน้อยเกินไป อย่าคิดจะมาต่อกรกับฉัน”
เพี๊ยยย!! เสียงฝ่ามือปะทะกับใบหน้าฉันอย่างจัง
“ฟาง !!! ”
“หึ นี่น่ะเหรอที่เธออยากให้ฉันรู้จัก เธออยากให้ฉันรู้จักเธอแต่…หึหึ”ฉันเชิดหน้าสู้กับยัยแบม
“เธอหัวเราะอะไร” ยัยแบมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
“หัวเราะที่เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอน่ะสิ”พอฉันพูดจบยัยแก้วกับยัยเฟย์ก็มาลากยัยเนยกับยัยแจม
ออกไปทันที
เพี๊ยยย!! เสียงยัยแก้วตบหน้ายัยเนย
“สำหรับที่ฉันให้เพื่อนฉันเจ็บตัว”
เพี๊ยยย!!
“นี่สำหรับที่เธอมายุ่งกับโมะน้อยของฉัน
ด้านเฟย์กับยัยแจม
เพี๊ยยย!!
“สำหรับฟาง”
เพี๊ยยย!!
“สำหรับที่เธอบังอาจมายุ่งกับผู้ชายของฉัน”
เพี๊ยยย!!
“ครั้งที่สามสำหรับอะไรเหรอเฟย์”เขื่อนถาม
“หมั่นไส้”ยัยเฟย์พูด
ด้านพิมกับจินนี่
“นี่ยัยมะม่วงแรด ถอยออกมาจากเคนตะเดี๋ยวนี้นะ”ยัยพิมพูดพร้อมกระชากยัยมีนออกมาให้ลุกขึ้นจากตักของเคนตะ
“อร๊ายยยย ยัยบ้าแกด่าใครย๊ะ”ยัยมีนพูดแล้วก็ถลาจะเข้าไปตบหน้ายัยพิม แต่ยัยพิมที่ไวกว่าหลบได้ทันทำให้ยัยมีนลงไป
กองอยู่กับพื้นอย่างสวยงาม
“นี่เธอ ทำเพื่อนฉันเหรอ”ยัยแนนนี่พูดแล้วเข้าไปตบยัยพิมทันที
เพี๊ยยย!!
“พิม!!”เคนตะรีบเข้าไปประคองพิมที่เซๆจากแรงตบ
“สำหรับที่เธอทำเพื่อนฉันเจ็บ และเธอก็จะไม่เจ็บแค่นี้ด้วย”ยัยแนนนี่พูดแล้วเข้ามาจะตบยัยพิมต่อ
“นี่!!มันจะมากไปแล้วนะ หึ อย่างเธอต้องเจอกับฉัน”ยัยจินนี่มาขว้างแนนนี่ไว้ (นี่กับนี่มาเจอกันแล้ว)
เพี๊ยยย!!!
“สำหรับยัยพิม”
เพี๊ยยย!!
“ส่วนนี่ สำหรับที่เธอมายุ่งกับจองเบ”
เอาล่ะไปดูคนอื่นมามากล่ะมาดูที่ฉันบ้างดีกว่า
“เป็นไงอ่ะ”ฉันถามยัยแบม อยากจะพูดมากกว่านี้อ่ะนะแต่เจ็บปากอ่ะ
“ป๊อปค่ะ ดูยัยนี่ทำกับพวกเราสิค่ะ ร้ายกาจ!! เรื่องนี้แบมไม่ผิดนะค่ะป๊อป”ยัยแบมพูดแล้วกับไปออเซาะใส่ป๊อปปี้ไม่ผิด
เหรอแล้วที่หล่อนตบฉันเมื่อกี้คืออะไรย่ะ อย่างนี้มันยอมไม่ได้
“ป๊อปค่ะ ฟางเจ็บปากจังเลยอ่ะค่ะ ฟางจะทำยังไงดีค่ะพี่ป๊อป”ฉันพูดแล้วส่งตาหวานให้ ป๊อปปี้เดินมาหาฉันแล้วใช่นิ้วเรียว
ยาวเกลียที่ริมฝีปากของฉันเบาๆ
“ก็ทำอย่างนี้ไงครับ”ป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วประกบริมฝีปากมาทันที ฉันเกือบจะผลักเขาออกไปแต่ก็คิดได้ว่าถ้ายัยแบม
เห็นภาพนี้คงจะเดือดไม่น้อยฉันก็เลยตามน้ำไป
“กรี๊ดด แก!!!แกแย่งป๊อปไปจากฉัน!!”ยัยแบมกรี๊ดแล้วกระชากฉันอย่างแรง
เพี๊ยยย!! เสียงยัยแบมตบฉันจนหน้าชาไปครึ่งแถบ
“แบม หยุดทำร้ายฟางเดี๋ยวนี้!!” ป๊อปปี้ตวาดยัยแบม
“ป๊อป ป๊อปเข้าข้างยัยนี่เหรอ”ยัยแบมโกรธเลือดขึ้นหน้า
“แบม เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะ เลิกยุ่งกับผมซะที”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฉันออกมาข้างนอกทันที
ลานจอดรถ
“นี่เราหึงพี่ขนาดนั้นเลยเหรอ ”ป๊อปปี้พูดด้วยเสียงที่อ่อนลงพร้อมลูบที่แก้มของฉันเบาๆ
“ฉันไม่ได้หึงสักหน่อย”ฉันพูดแล้วกุมแก้มข้างที่เจ็บไว้
“ฟางพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า ระวังโดนทำโทษน๊า”
“ฉันไม่เห็นจะพูดผิดตรงไหนเลย OxO “ คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปเพราะ เพราะป๊อปปี้จูบฉันน่ะสิ
“นี่คือบทลงโทษที่ไม่เรียกฉันว่า พี่” ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อถอนจูบออกไป
“>///<“ฉันก้มหน้างุดๆเพราะความเขิน ปานนี้หน้าฉันคงแดงไปหมดแล้ว
ฟางนี่ร้ายใช่เล่นเลยนะเนี่ยยยยย
ตอนหน้าป๊อป ฟาง หวานน้ำตาลหยดแน่ๆจ๊าาาา
“ซวยแล้วไง (T_T)”เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟย์ยืนจ้องอยู่
“ผู้หญิงพวกนี้เป็นใครหรือค่ะป๊อป”ฉันถามเสียงหวาน
“เอ่อ ฟางนี่แบม เพื่อนของป๊อปเอง”ป๊อปปี้ตอบกลับมาพร้อมกับพยายามผลักยัยแบมให้ออกห่าง
“ตอนนี้อาจจะเป็นแค่เพื่อนแต่ต่อไปอ่ะ ไม่แน่ ใช่มั้ยค่ะป๊อป” ยัยนี่นิ ไม่รู้ฤทธิ์ของฉันซะแล้ว
“เธอเป็นแค่เพื่อนของป๊อปเองเหรอ ป๊อปค่ะบอกเขาไปสิค่ะว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน”ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งบนตักของป๊อป
“เอ่อ แบม นี่ฟางเป็นแฟนป๊อปเอง”ป๊อปพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์
“เธอได้ยินแล้วใช่มั้ย ทีนี่ก็เลิกยุ่งกับผู้ชายของฉันได้แล้ว”ฉันพูดแล้วทำหน้าเยาะเย้ย
“กรี๊ดด นี่เธอยัยฟาง ฉันจะสั่งสอนแกที่มาแย่งป๊อปไปจากฉัน เนยแจม จับมันไว้”ยัยแบมสั่งให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่กับโทโมะแ
ละเขื่อนลุกขึ้นและจะมาจับแขนฉันไว้
“แบม สั่งให้เนย แจม ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ตะคอกยัยแบมเสียงดัง
“ไม่ แบมจะสั่งสอนให้มันรู้ว่ามันยังรู้จักแบมน้อยเกินไป อย่าคิดจะมาต่อกรกับฉัน”
เพี๊ยยย!! เสียงฝ่ามือปะทะกับใบหน้าฉันอย่างจัง
“ฟาง !!! ”
“หึ นี่น่ะเหรอที่เธออยากให้ฉันรู้จัก เธออยากให้ฉันรู้จักเธอแต่…หึหึ”ฉันเชิดหน้าสู้กับยัยแบม
“เธอหัวเราะอะไร” ยัยแบมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
“หัวเราะที่เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอน่ะสิ”พอฉันพูดจบยัยแก้วกับยัยเฟย์ก็มาลากยัยเนยกับยัยแจม
ออกไปทันที
เพี๊ยยย!! เสียงยัยแก้วตบหน้ายัยเนย
“สำหรับที่ฉันให้เพื่อนฉันเจ็บตัว”
เพี๊ยยย!!
“นี่สำหรับที่เธอมายุ่งกับโมะน้อยของฉัน
ด้านเฟย์กับยัยแจม
เพี๊ยยย!!
“สำหรับฟาง”
เพี๊ยยย!!
“สำหรับที่เธอบังอาจมายุ่งกับผู้ชายของฉัน”
เพี๊ยยย!!
“ครั้งที่สามสำหรับอะไรเหรอเฟย์”เขื่อนถาม
“หมั่นไส้”ยัยเฟย์พูด
ด้านพิมกับจินนี่
“นี่ยัยมะม่วงแรด ถอยออกมาจากเคนตะเดี๋ยวนี้นะ”ยัยพิมพูดพร้อมกระชากยัยมีนออกมาให้ลุกขึ้นจากตักของเคนตะ
“อร๊ายยยย ยัยบ้าแกด่าใครย๊ะ”ยัยมีนพูดแล้วก็ถลาจะเข้าไปตบหน้ายัยพิม แต่ยัยพิมที่ไวกว่าหลบได้ทันทำให้ยัยมีนลงไป
กองอยู่กับพื้นอย่างสวยงาม
“นี่เธอ ทำเพื่อนฉันเหรอ”ยัยแนนนี่พูดแล้วเข้าไปตบยัยพิมทันที
เพี๊ยยย!!
“พิม!!”เคนตะรีบเข้าไปประคองพิมที่เซๆจากแรงตบ
“สำหรับที่เธอทำเพื่อนฉันเจ็บ และเธอก็จะไม่เจ็บแค่นี้ด้วย”ยัยแนนนี่พูดแล้วเข้ามาจะตบยัยพิมต่อ
“นี่!!มันจะมากไปแล้วนะ หึ อย่างเธอต้องเจอกับฉัน”ยัยจินนี่มาขว้างแนนนี่ไว้ (นี่กับนี่มาเจอกันแล้ว)
เพี๊ยยย!!!
“สำหรับยัยพิม”
เพี๊ยยย!!
“ส่วนนี่ สำหรับที่เธอมายุ่งกับจองเบ”
เอาล่ะไปดูคนอื่นมามากล่ะมาดูที่ฉันบ้างดีกว่า
“เป็นไงอ่ะ”ฉันถามยัยแบม อยากจะพูดมากกว่านี้อ่ะนะแต่เจ็บปากอ่ะ
“ป๊อปค่ะ ดูยัยนี่ทำกับพวกเราสิค่ะ ร้ายกาจ!! เรื่องนี้แบมไม่ผิดนะค่ะป๊อป”ยัยแบมพูดแล้วกับไปออเซาะใส่ป๊อปปี้ไม่ผิด
เหรอแล้วที่หล่อนตบฉันเมื่อกี้คืออะไรย่ะ อย่างนี้มันยอมไม่ได้
“ป๊อปค่ะ ฟางเจ็บปากจังเลยอ่ะค่ะ ฟางจะทำยังไงดีค่ะพี่ป๊อป”ฉันพูดแล้วส่งตาหวานให้ ป๊อปปี้เดินมาหาฉันแล้วใช่นิ้วเรียว
ยาวเกลียที่ริมฝีปากของฉันเบาๆ
“ก็ทำอย่างนี้ไงครับ”ป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วประกบริมฝีปากมาทันที ฉันเกือบจะผลักเขาออกไปแต่ก็คิดได้ว่าถ้ายัยแบม
เห็นภาพนี้คงจะเดือดไม่น้อยฉันก็เลยตามน้ำไป
“กรี๊ดด แก!!!แกแย่งป๊อปไปจากฉัน!!”ยัยแบมกรี๊ดแล้วกระชากฉันอย่างแรง
เพี๊ยยย!! เสียงยัยแบมตบฉันจนหน้าชาไปครึ่งแถบ
“แบม หยุดทำร้ายฟางเดี๋ยวนี้!!” ป๊อปปี้ตวาดยัยแบม
“ป๊อป ป๊อปเข้าข้างยัยนี่เหรอ”ยัยแบมโกรธเลือดขึ้นหน้า
“แบม เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะ เลิกยุ่งกับผมซะที”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฉันออกมาข้างนอกทันที
ลานจอดรถ
“นี่เราหึงพี่ขนาดนั้นเลยเหรอ ”ป๊อปปี้พูดด้วยเสียงที่อ่อนลงพร้อมลูบที่แก้มของฉันเบาๆ
“ฉันไม่ได้หึงสักหน่อย”ฉันพูดแล้วกุมแก้มข้างที่เจ็บไว้
“ฟางพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า ระวังโดนทำโทษน๊า”
“ฉันไม่เห็นจะพูดผิดตรงไหนเลย OxO “ คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปเพราะ เพราะป๊อปปี้จูบฉันน่ะสิ
“นี่คือบทลงโทษที่ไม่เรียกฉันว่า พี่” ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อถอนจูบออกไป
“>///<“ฉันก้มหน้างุดๆเพราะความเขิน ปานนี้หน้าฉันคงแดงไปหมดแล้ว
ฟางนี่ร้ายใช่เล่นเลยนะเนี่ยยยยย
ตอนหน้าป๊อป ฟาง หวานน้ำตาลหยดแน่ๆจ๊าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ