รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

“พวกเธอเป็นใคร”ยัยหน้าจืดที่นั่งอยู่ข้างๆป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกฉันห้าคนเดินมาหยุดที่โต๊ะที่พวกหล่อนั่งอยู่

 

“ซวยแล้วไง (T_T)”เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟย์ยืนจ้องอยู่

 

“ผู้หญิงพวกนี้เป็นใครหรือค่ะป๊อป”ฉันถามเสียงหวาน

 

“เอ่อ ฟางนี่แบม เพื่อนของป๊อปเอง”ป๊อปปี้ตอบกลับมาพร้อมกับพยายามผลักยัยแบมให้ออกห่าง

 

“ตอนนี้อาจจะเป็นแค่เพื่อนแต่ต่อไปอ่ะ ไม่แน่ ใช่มั้ยค่ะป๊อป” ยัยนี่นิ ไม่รู้ฤทธิ์ของฉันซะแล้ว

 

“เธอเป็นแค่เพื่อนของป๊อปเองเหรอ ป๊อปค่ะบอกเขาไปสิค่ะว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน”ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งบนตักของป๊อป

 

“เอ่อ แบม นี่ฟางเป็นแฟนป๊อปเอง”ป๊อปพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์

 

“เธอได้ยินแล้วใช่มั้ย ทีนี่ก็เลิกยุ่งกับผู้ชายของฉันได้แล้ว”ฉันพูดแล้วทำหน้าเยาะเย้ย

 

“กรี๊ดด นี่เธอยัยฟาง ฉันจะสั่งสอนแกที่มาแย่งป๊อปไปจากฉัน เนยแจม จับมันไว้”ยัยแบมสั่งให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่กับโทโมะแ

ละเขื่อนลุกขึ้นและจะมาจับแขนฉันไว้

 

“แบม สั่งให้เนย แจม ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ตะคอกยัยแบมเสียงดัง

 

“ไม่ แบมจะสั่งสอนให้มันรู้ว่ามันยังรู้จักแบมน้อยเกินไป อย่าคิดจะมาต่อกรกับฉัน”

 

เพี๊ยยย!! เสียงฝ่ามือปะทะกับใบหน้าฉันอย่างจัง

 

“ฟาง !!! ”

 

“หึ นี่น่ะเหรอที่เธออยากให้ฉันรู้จัก เธออยากให้ฉันรู้จักเธอแต่…หึหึ”ฉันเชิดหน้าสู้กับยัยแบม

 

“เธอหัวเราะอะไร” ยัยแบมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า

 

“หัวเราะที่เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอน่ะสิ”พอฉันพูดจบยัยแก้วกับยัยเฟย์ก็มาลากยัยเนยกับยัยแจม

ออกไปทันที

 

เพี๊ยยย!! เสียงยัยแก้วตบหน้ายัยเนย

 

“สำหรับที่ฉันให้เพื่อนฉันเจ็บตัว”

 

เพี๊ยยย!!

 

“นี่สำหรับที่เธอมายุ่งกับโมะน้อยของฉัน

 

ด้านเฟย์กับยัยแจม

                                              

เพี๊ยยย!!

 

“สำหรับฟาง”

 

เพี๊ยยย!!

 

“สำหรับที่เธอบังอาจมายุ่งกับผู้ชายของฉัน”

 

เพี๊ยยย!!

 

“ครั้งที่สามสำหรับอะไรเหรอเฟย์”เขื่อนถาม

“หมั่นไส้”ยัยเฟย์พูด

 

ด้านพิมกับจินนี่

 

“นี่ยัยมะม่วงแรด ถอยออกมาจากเคนตะเดี๋ยวนี้นะ”ยัยพิมพูดพร้อมกระชากยัยมีนออกมาให้ลุกขึ้นจากตักของเคนตะ

 

“อร๊ายยยย ยัยบ้าแกด่าใครย๊ะ”ยัยมีนพูดแล้วก็ถลาจะเข้าไปตบหน้ายัยพิม แต่ยัยพิมที่ไวกว่าหลบได้ทันทำให้ยัยมีนลงไป

กองอยู่กับพื้นอย่างสวยงาม

 

“นี่เธอ ทำเพื่อนฉันเหรอ”ยัยแนนนี่พูดแล้วเข้าไปตบยัยพิมทันที

 

เพี๊ยยย!!

 

“พิม!!”เคนตะรีบเข้าไปประคองพิมที่เซๆจากแรงตบ

 

“สำหรับที่เธอทำเพื่อนฉันเจ็บ และเธอก็จะไม่เจ็บแค่นี้ด้วย”ยัยแนนนี่พูดแล้วเข้ามาจะตบยัยพิมต่อ

 

“นี่!!มันจะมากไปแล้วนะ หึ อย่างเธอต้องเจอกับฉัน”ยัยจินนี่มาขว้างแนนนี่ไว้ (นี่กับนี่มาเจอกันแล้ว)

 

เพี๊ยยย!!!

 

“สำหรับยัยพิม”

 

เพี๊ยยย!!

 

“ส่วนนี่ สำหรับที่เธอมายุ่งกับจองเบ”

 

เอาล่ะไปดูคนอื่นมามากล่ะมาดูที่ฉันบ้างดีกว่า

 

“เป็นไงอ่ะ”ฉันถามยัยแบม อยากจะพูดมากกว่านี้อ่ะนะแต่เจ็บปากอ่ะ

 

“ป๊อปค่ะ ดูยัยนี่ทำกับพวกเราสิค่ะ ร้ายกาจ!! เรื่องนี้แบมไม่ผิดนะค่ะป๊อป”ยัยแบมพูดแล้วกับไปออเซาะใส่ป๊อปปี้ไม่ผิด

เหรอแล้วที่หล่อนตบฉันเมื่อกี้คืออะไรย่ะ อย่างนี้มันยอมไม่ได้

 

“ป๊อปค่ะ ฟางเจ็บปากจังเลยอ่ะค่ะ ฟางจะทำยังไงดีค่ะพี่ป๊อป”ฉันพูดแล้วส่งตาหวานให้ ป๊อปปี้เดินมาหาฉันแล้วใช่นิ้วเรียว

ยาวเกลียที่ริมฝีปากของฉันเบาๆ

 

“ก็ทำอย่างนี้ไงครับ”ป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วประกบริมฝีปากมาทันที ฉันเกือบจะผลักเขาออกไปแต่ก็คิดได้ว่าถ้ายัยแบม

เห็นภาพนี้คงจะเดือดไม่น้อยฉันก็เลยตามน้ำไป

 

“กรี๊ดด แก!!!แกแย่งป๊อปไปจากฉัน!!”ยัยแบมกรี๊ดแล้วกระชากฉันอย่างแรง

 

เพี๊ยยย!! เสียงยัยแบมตบฉันจนหน้าชาไปครึ่งแถบ

 

“แบม หยุดทำร้ายฟางเดี๋ยวนี้!!” ป๊อปปี้ตวาดยัยแบม

 

“ป๊อป ป๊อปเข้าข้างยัยนี่เหรอ”ยัยแบมโกรธเลือดขึ้นหน้า

 

“แบม เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะ เลิกยุ่งกับผมซะที”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฉันออกมาข้างนอกทันที

 

ลานจอดรถ

 

“นี่เราหึงพี่ขนาดนั้นเลยเหรอ ”ป๊อปปี้พูดด้วยเสียงที่อ่อนลงพร้อมลูบที่แก้มของฉันเบาๆ

“ฉันไม่ได้หึงสักหน่อย”ฉันพูดแล้วกุมแก้มข้างที่เจ็บไว้

 

“ฟางพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า ระวังโดนทำโทษน๊า”

 

“ฉันไม่เห็นจะพูดผิดตรงไหนเลย OxO “ คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปเพราะ เพราะป๊อปปี้จูบฉันน่ะสิ

 

“นี่คือบทลงโทษที่ไม่เรียกฉันว่า พี่” ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อถอนจูบออกไป

 

“>///<“ฉันก้มหน้างุดๆเพราะความเขิน ปานนี้หน้าฉันคงแดงไปหมดแล้ว

 

---

ฟางนี่ร้ายใช่เล่นเลยนะเนี่ยยยยย

ตอนหน้าป๊อป ฟาง หวานน้ำตาลหยดแน่ๆจ๊าาาา