ที่เดิมตรงนั้น

 แอ๊ดดดดดดดดดดดด

 

" หลับอีกแล้วน่ะ " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในห้องก็วางอาหารต่างๆๆที่เป็นของโปรดของร่างบางไว้ที่โต๊ะ ส่วนเจ้าตัวก็เดินมาเพื่อที่จะเรียกร่างแต่ต้องชะงักที่เห็นร่างบางนอนหลับตาพลิ้มพร้อมกับในอ้อมกอดที่เป็นหมีพูห์ตัวโปรดของเขา 

 

 

 

 

" ฟาง ฟาง ตื่นเถอะ " ป๊อปปี้ค่อยๆๆ ปลุกฟาง แต่เจ้าตัวนั้นหลับสนิทไม่ยอมตื่นเลย ป๊อปปี้ค่อยๆๆขยับหน้าลงไปช้าๆๆ ตอนนี้หน้าของร่างสูงอยู่ใกล้กับร่างบางเหลือเกิน ใกล้จนเกือบจะชิดกันแต่แล้ว   เสียงโทรศัพท์ของร่างบางก็ดังขึ้น ทำเอาร่างบางถึงกับสะดุ้งตื่นนน 

 

 

 

 

" เอ่อ ป๊อป" ฟางที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็ต้องสบตากับป๊อปปี้ที่ตอนนี้หน้าอยู่ใกล้กันเหลือเกิน ทั้ง2 คนเหมือนอยู่ภวังค์ แต่เสียงโทรศัพท์ดังอีกครั้งเรียกสติให้ทัก2  กลับมา ป๊อปปี้ค่อยๆๆลุกขึ้นส่วนฟางก็รีบเดินไปรับโทรศัพท์แก้เขินทันที 

 

 

 

 

" ฮัลโล ว่าไงพิชชี่ หืม ??? ของขวัญหรอ อ๊ะ อ๊ะ ฟางจำได้แล้ว นี่อย่างอนน่ะ 555 จร้าาขอบคุณมากเลยน่ะ เอ่อออ.... ยังไม่ได้แกะเลยอ่ะพิช อ้าวไม่ให้แกะจะให้มาทำไมละพิช ฟางอยากรู้ น่ะขอแกะน่ะ " เสียงสนทนาระหว่างคนสองคนซึ่งเหมือนว่าในโลกนี้มีแค่เขา2 คน มันทำให้อีกคนที่อยู่ตรงนั้น นิ่งไปชั่วขณะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนร่างบางคงจะอยู่ในอ้อมกอดของเขาเวลาคุยโทรศัพท์โดยเฉพาะกับผู้ชาย แต่ตอนนี้เขาทำแบบนั้นไม่ได้ ทำได้ก็แค่ต้องสงบตัวเอง 

 

 

 

 

" เอ่อ ขอโทษน่ะป๊อปที่ให้รอ " ฟางเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากที่คุยกับพิชชี่ไปนานก็เจอกับร่างสูงที่นั่งเคลียร์งานอยู่ที่โซฟา 

 

 

 

 

" อืม ไม่เป็นไรหรอกมันเป็นสิทธิของฟางหนิ เอออาหารอยู่บนโต๊ะน่ะ ลองเลือกเอาแล้วกันน่ะ ป๊อปไม่รู้ว่าฟางชอบหรือเปล่า " ป๊อปปี้พูโจบก็นั่งทำงานต่อ โดยไม่สนใจฟางอีกเลย 

 

 

 

 

" แล้วป๊อปปไม่ทานด้วยกันละ ซื้อมาเยอะขนาดนี้ฟางกินคนเดียวไม่หมดน่ะ " ฟางที่เดินไปที่โต๊ะอาหารก็ยิ้มออกมาบางๆๆเพราะอาหารต่างๆๆที่ร่างสูงซื้อมาเป็นอาหารที่เธอชอบทานทั้งนั้น นี่เขายังจำๆด้อีกหรอ 

 

 

 

 

" ไม่ละ ฟางทานเถอะป๊อปจะเคลียร์งานน่ะ " ป๊อปปี้ตอบแต่ไม่มองหน้าฟางเอาแต่ก้มลงทำงาน

 

 

 

 

 

" ไม่ได้ป๊อปมาทานข้าวก่อนแล้วค่อยไปทำงานสิ นี่ดูแลตัวเองหน่อยสิเดี๋ยวเป็นอะไรไปจะแย่ะนะ แล้วนี่ดูสิทำไมไม่ดูแลตัวเองเลยหน้าตาเนี่ยดูสิ " ฟางที่เดินมาดึงแขนป๊อปปี้ให้ออกจากงานต่างที่เขานั้นก้มหน้าก้มตาทำอยู่แล้วบ่นออกมาทันทีเมื่อมาสังเกตุอีกทีว่าร่างสูงนั้นโทรมไปเยอะ

 

 

 

 

" โห!! ฟางยังขี้บ่นเหมือนเดิมน่ะ ก็ป๊อปงานเยอะนี่ทำไงได้ละ " ป๊อปปี้ที่ตอบพลางยิ้มให้ร่างบางแล้วรีบเดินกลับมาที่โต๊ะอาหารทันที 

 

 

 

 

" ป๊อปงานเยอะก็ควรแบ่งเวลาดูแลตัวเองสิ ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อย " ฟางเดินบ่นตามป๊อปปี้มาแต่คำหลังทำให้ป๊อปปี้หันกลับมามองฟาง 

 

 

 

 

" เอ่ออ ฟางหมายถึง ถ้าป๊อปออกไปเจอแฟนคลับแบบนี้มันก็จะทำให้แฟนคลับ เป็นห่วงไงนี่เคยดู ig บ้างไหง fc เค้าเป็นห่วง พวกป๊อปมากเลยน่ะ " ฟางที่ตอบเลี่ยงเพื่อไม่ให้เขาตัวเองก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปเรื่อยๆๆ

 

 

 

 

" หรอ แล้วนอกจากแฟนคลับอ่ะมีใครอีกไหมอ่ะที่เป็นห่วป๊อปอ่ะ" ป๊อปปี้ถามฟางพลางยืนมองร่างบางที่พยายามหลบตาขอร่างสูงก็เอาให้เขายิ่มกริ่มเลยทีเดียว 

 

 

 

 

" ก็พวกพี่น้องที่บริษัทไง ทุกคนก็เป็นห่วงป๊อปทั้งแหละอ่ะมาเดี๋ยวฟางช่วยจัดใส่จานจะได้ทานกันป๊อปรีบไปเคลียร์งานหนิเนาะ" ฟางพูดจบก็เดินไปในครัวเพื่อหยิบจานมาใส่อาหารอย่างชำนาญก็อย่างที่บอกเธอมาบ่อย และทุกอย่างยังเหมือนเดิม 

 

 

 

 

" เออ ฟางสงกรานต์มีงานหรือเปล่าเนี่ย" ระหว่างทานอาหารป๊อปปี้ก็ถามฟาง 

 

 

 

 

" อืมก็มีอ่ะแหละที่สิงคโปร์ เฮ้ออ นึกแล้วก็ขี้เกียจ" ฟางพูโพลางทำหน้าเบ้

 

 

 

 

" เอ้า นี่อะไรกันแค่นี้ท้อหรอได้ไงครับเจ้าหญิง " ป๊อปปี้ที่ตอบฟางพลางมอง

 

 

 

" เอ่อ ก็แค่เหนื่อยนะ่แต่ยังไงฟางก็เต็มใจทำเพราะมันงานที่ฟางรักนิ " ฟางที่ตอบแล้วเงยหน้ามายิ้มบางๆๆให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

" เอ่อ งั้นเดี๋ยวฟางกลับไปนอนคอนโดดีกว่า งั้นขอบคุณป๊อปมากนะสำหรับอาหาร " หลังจากที่ฟางและป๊อปปี้ทานอาหารกันเสร็จป๊อปปี้ก็ต้องมาบังคับให้ร่างบางทานยากว่าจะได้เล่นเอาร่างสูงเหนื่อยเลยทีเดียว 

 

 

 

 

" เอางั้นหรอ งั้นเดี๋ยวป๊อปไปส่งแล้วกันมันอันตราย " ป๊อปปี้พูดจบก็เดินไปหยิบกุญแจรถ แล้วทั้ง2 คนก็เดินลงมาด้างล่าง 

 

 

 

 

" อ้าวพี่ป๊อป ไหนบอกว่าทำงานไงแล้วนี่จะไปไหนเนี่ยถ้างานไม่เสร็จละก็เจนฟ้องบอสน่ะ " เจนพนักงานสาวที่ทำงานที่เดียวกับป๊อปปี้กล่าวเอ่ยขึ้น 

 

 

 

" คือพี่จะไปส่งเพื่อนหน่ะ แปล้วนี่เราเหอะจะไปไหน มันดึกแล้วน่ะให้พี่ไปส่งไหมมันอันตราย " กึก ประโยคคุ้นๆๆไหม เขาพูดออกมาได้สบายเหลือเกินน่ะคำเนี่ย 

 

 

 

" เจนจะไปซื้อของอ่ะงั้นไปด้วยคนน่ะ เอ่อสวัสดีคะอ้าวนึกว่าใครสวัสดีคะคุณฟาง " เจนที่ได้รับคำชวนของป๊อปปี้ก็รีบเดินมาเกาะแขนเขาอีกข้างพลางมองมาที่ฟาง กล่าวสวัสดีอย่างเป็นมิตร

 

 

 

" เอ่อ คะคุณ ..." ฟางกล่าวทักกลับไป

 

 

 

" เจนคะ เจนเป็นรุ่งนน้องที่ทำงานของพี่ป๊อปอ่ะคะ งั้นเราไปเถอะคะ " เจนที่เดินควงป๊อปปี้ออกไป โดยมีฟางที่เดินตามหลังออกมา 

 

 

 

" เอ่อ งั้นพี่ป๊อปส่งเจนตรงนนี้ก็ได้เดี๋ยวเจนเดินเข้าไปเองแล้วเดี๋ยวกลับเอง พี่ไปส่งฟางเถอะ คะ " เจนที่พูดกับป๊อปปี้ ที่เบาะคนขับ ส่วนเจ้าตัวนั่งเบาะหลังและเป็นเธอเองที่นั่งข้างคนขับ 

 

 

 

 

" เได้ไงล่ะมันมืดแล้ว เดี๋ยวพี่ไปส่งฟางแล้วค่อยไปเป็นเพื่อนเราก็ได้  " ป๊อปปี้ตอบ 

 

 

 

 

" เอ่อ ป๊อปส่งฟางลงตรงนี้ก็ได่น่ะ คือฟางเปลี่ยนใจแล้วอ่ะว่าจะไปนอนกับยัยแป้งอ่ะ " ฟางที่ไม่อยากฟังการสนทนาของเขากับเธอคนนั้นเลยจะขอลงจากรถ

 

 

 

 

" หืม ?? ป่านนี้แป้งคงเมาแล้วมั้งฟาง จะขับรถมารับฟางไหวหรอ " ป๊อปปี้ตอบพลางมองหน้าฟางสลับกับมองถนน 

 

 

 

 

" 55 ไม่หรอก เดี๋ยวให้พี่เจมารับก็ได้พี่เจคงไม่เมาหรอก เพราะว่างานนี้น่ะพี่เจสัญญากัฟางแล้วว่าจะไม่ดื่ม ลองเมาดูสิฟางจะไปบ่นให้หูชาเลยแหละ " ฟางตอบป๊อปปี้ พอเขาได้ยินฟางพูดแบบนั้นก็เงียบทันที 

 

 

 

 

" เออ พี่ป๊อปอ่ะนี่แหวนพี่ป้ะ คืนนั้นอ่ะพี่มาลืมเอาไว้แหมแหมมีสลักชื่อด้วยนี่แฟนหรอไง เจนงอนแล้วน้าาามีแฟนแล้วก็ไม่บอก  " เจนที่ยืนแวนมาให้ป๊อปปี้พลางแซว ทำเอาป๊อปปี้หน้าแดงและรีบรับมาทันทีแต่ก็ไม่พ้นสายตาฟาง 

 

 

 

 

" เอ๋ะ เหมือนกันเลยนี่ ฟางซื้อที่ไหนมาหรอ สวยจัง เหมือนของพี่ป๊อปเลยอ่ะ " เจนที่มองไปเห็นที่สร้อยของฟางใส่สร้อยที่แหวนวงเล็กๆๆ อยู่

 

 

 

 

" เอ่อ ..." ฟางตอบไม่ถูฏหันไปมองป๊อปปี้ ที่เอาแต่เงียบเช่นกัน 

 

 

 

 

 

" นี่ถ้าไม่รู้จัก2 คนมาก่อนเนี่ย เจนจะต้องนึกกว่า พี่ป๊อปกับฟางเป็นแฟนกันแน่เลยอ่ะ อีกคนก็ใส่สร้อย อีกคนก็แหวน แถมพี่ป๊อปอ่ะหวงแหวนนี้มากเลย " เจนพูดพลางมอง2 คนสลับกัน 

 

 

 

 

" ฟงแฟนอะไรละ เลอะเทอะแล้วเรา พี่กับฟางเป็นเพื่อนสนิทกัน แล้วถ้าจะซื้อมาพร้อมกันแล้วมันบังเอิญใส่เหมือนกัน จะต้องเป็นแฟนกัน่ะ ป่านนี้คงมีแฟนซ้อนกันหลายคนเลยละ " ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

" เออ ใช่ฟางกับป๊อปเป็น....เพื่อน กันน่ะ อ๊ะถึงแล้วงั้นฟางไปก่อนน่ะเจน บายป๊อป" ฟางที่ลงจากรถพร้อมกับวิ่งเข้าไปในคอนโดของตัวเองทันที ไม่อยาากให้เขาเห็นน้ำตาของเธอ

 

 

 

 

" นี่พี่ป๊อป เพื่อนจริงหรอ " เจนถามป๊อปปี้อีกครั้ง 

 

 

 

"เอออ่ะสิครับ เลิกถามได้แหละ อ่ะถึงแล้ว พี่รออยู่มี่รถน่ะ รีบมาละ พีมีงานต่อ" เจนไม่ตอบพลางลงจากรถไป แล้วป๊อปปี้ก็หยิบแหวนวงนั้นขึ้นมาดูพร้อมกับคิดถึงใครคนนึงที่เป้นเจ้าของแหวนวงนี้เหมือนกัน ..

 

 

 

 

" แค่ของเพื่อนเท่านั้นแหละ " ป๊อปปี้พูดเบาๆๆกับแหวนวงนั้น

 

 

 

 

 

# เม้นหน่อยดิเราไม่รู้ว่าหนุกไหม เอออยากให้เป็นแบบไหน บอกได้นะ เด๋วเราจะ ผสมกับความจริงบางอย่างที่เราพอรู้มาแล้วกันนะ #