ที่เดิมตรงนั้น

 

หลังจากนั้นป๊อปปี้ก็ออกไปดูไซส์งานกับเจน ส่วนคนอื่นๆๆก็จัดงานทำบุญที่บ้าน จนเวลาผ่านไป มาในช่วงตอนเย็น ฟางเดินออกมาเดินเล่นที่สวนหน้าบ้านเพราะคนอื่นก็นั่งเล่นกันอยู่ในบ้าน ขณะนั้นรถของป๊อปปี้ก็เข้ามาพอดี 

 

 

 

" พี่ป๊อป เราจะกลับกันเลยหรือเปล่าอ่ะ " เจนที่ลงรถมาพร้อมป๊อปปี้ถามขึ้น 

 

 

 

" อืม ก็คงจะอย่างนั้นนะเจน เพราะว่าเฟย์ฟาง ขึ้นเครื่องคืนนี้หนิ " ป๊อปปี้พูด ฟางที่ได้ยินก็อมยิ้ม 

 

 

 

" หรอ แล้วพี่ไม่ไปด้วยกัยกันหรอ" เจนถามอีกครั้ง 

 

 

 

" พี่จะไปทำไมละเจนพี่กับฟางไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย เราเป็นเพื่อนกันน่ะ แล้วอีกอย่างฟางไปเที่ยวกับครอบครัวเขา พี่จะไปทำไม " ป๊อปปี้พูดพลางส่ายน้าา เจนก็อมยิ้มทันทีเพราะเธอเห็นฟางตั้งแต่เลี้ยวรถเข้าแล้ว 

 

 

 

" อ๋อ งั้นพี่ก็โสดใช่ม้ายยย " เจนถามพลางเดินเข้าไปกระแซะป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มเพราะคิดว่าเจนแค่แหย่เขาเล่น 

 

 

 

" 555 ใช่ ทำไมเราจะจีบพี่ไง " ป๊อปปี้ถามพลางพูดเล่น แต่ร่างบางที่อ้อนเขาอยู่กลับคิดจริงจัง

 

 

 

" ใช่เจนจะจีบพี่ " เจนพูดพลางมองหน้าป๊อปปี้อย่างจริงจัง ตอนแรกป๊อปปี้ก็ชะงักแต่ก็ปรับสีหน้าให้เปป็นดังเดิม แล้วแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อน 

 

 

 

" 5555  พอได้แล้วเราน่ะเลิกเล่นสักที ไปกันเถอะ " ป๊อปปี้พูดจบก็เดินเข้าบ้านไป เจนเห็นเงาฟางที่หลังพุ่มไม้ก็แกล้ง 

 

 

 

" โอ๊ยย " เจนแกล้งทำเป็นวิ่งไปสะดุดล้มใส่ป๊อปปี้ทำให้ ปากทั้ง2 คนจุ๊บกันพอดี ฟางเดินออกมาจากที่ซ่อนแล้วรีบเดินออกไปทันที ป๊อปปี้ที่เห็นฟางก็รีบผละออกจากเจนแล้วจะเดินตามฟางไปแต่

 

 

 

 

" พี่ป๊อป นี่พี่ขโมยจูบเจนไปน่ะ นิสัยไม่ดีเลย " เจนบ่ายเบี่ยงไม่ให้ป๊อปปี้ตามร่างบางออกไป 

 

 

 

 

" เอ่อ เจนพี่ขอโทษทน่ะ แต่เมื่อกี้มันเป็นอุบัติเหตุอ่ะ " ป๊อปปี้พูดกับเจนอย่างสำนึกผิดแล้วมองหาร่างบางที่เดินเข้าไปในบ้านแล้ว 

 

 

 

" 555เจนล้อเล่นน่าพี่ป๊ฮป ทำเป็นเครียดไปได้ไปคะเข้าไปด้านในกันดีกว่าเนาะ " เจนพูดพลางเดินเข้าไปด้านในบ้านพร้อมป๊อปปี้ 

 

 

 

" อ้าวมากันแล้วหรอลูกมามา กินข้าวก่อนสิ เนี่ย ยัยฟางกับยัยเฟย์ลงมือทำเองตาไม่รู้ว่าจะกินได้หรือเปล่าเนี่ย555 " คุณตาเมื่อเห็นหลานชายคนโปรดเดินเข้ามาก็เอ่ยทักทันที ป๊อปปี้ยิ้มให้แล้วเดินไปลงนั่งข้างๆๆฟาง ส่วนเจนก็นั่งข้างๆป๊อปปี้ 

 

 

 

" ฟางสงกรานต์นี้มาเที่ยวบ้านไหมลูก " คุณตาเอ่ยถามหลานสาวที่เอาแต่เงียบ 

 

 

 

 

" อ๋อ คุณตาคิดถึงฟางละสิคะ ใช่ม้าาา " ฟางปรับตัวให้ร่าเริงเพื่อไม่ให้ใครจับผิดเธอได้แล้ก็เป็นผล 

 

 

 

 

" 555 ก็ใช่นั่แหละ คิดถึงทุกคนเลย ว่าไงละ จะกลับมาไหม หืม" คุณตาถามอีกครั้ง

 

 

 

 

" ฟางยังไม่แน่ใจเลยคะคุณตา ถามคุณพ่อกับคุณแ่ดีกว่านะคะ " ฟางพูดพลางยิ้มให้กับคุณตา

 

 

 

 

" อ่ะอ่ะ แล้วแต่เราแล้วกัน " แล้วทุกคนก็ทานข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันไป คุณพ่อคุณแม่ออกเดินทางขึ้นเหนือโดยตกลงกันว่าจะพาคุณตาไปด้วย ส่วนเด็กๆๆ ก็กลับไปกรุงเทพเพื่อไปขึ้นเครื่อง 

 

 

 

" เฟย์เดี๋ยวพี่ขับให้เราแล้วกันน่ะ " ฟางพูดพลางเดินไปที่รถ 

 

 

 

 

" ทะเลาะอะไรกันหรือเปล่าอ่ะพี่ป๊อป " ฟินที่เห็นพี่สาวตัวเองแปลกๆเลยถามป๊อปปี้ 

 

 

 

 

" ป่าวสักหน่อยนี่นาฟิน พี่ก็เพิงกลับมาจากดูงาน พี่สาวเราก็เป็นแบบนี้แล้วอ่ะ เอาเถอะ พี่ว่าเราไปขึ้นรถเถอะจะไปกับพี่หรือพี่สาวเราดีละ " ป๊อปปี้พูด 

 

 

 

 

" ไปกับพี่ฟางดีกว่าคะ ฟินไม่อยากนั่งรถไปกับคนื่น อุ๊ยๆๆ ไปแหละ " ฟินพูดพลางมองหน้าเจน แล้ววิ่งกลับไปหาฟาง ที่นั่งรออยูู่ในรถแล้ว

 

 

 

 

 

 

รถป๊อปปี้ 

 

 

" พี่ป๊อปเจนทำใหพี่ป๊อปกับฟางทะเลาะกันหรือเปล่าอ่ะ " เจนถามป๊อปปี้ 

 

 

 

" ทำไมเราคิดแบบนั้นละ " ป๊อปปี้พูโพลางมองถนน เพราะเขากำลังตามติดรถคันข้างหน้าที่พยายามเหยียบหนีเขาเหลือเกินไม่รู้คุณเธอจะรีบไปไหน 

 

 

 

" ก็ดูฟางแปลกๆไป ไม่ค่อยิ้มรับเจนเลยอ่ะ " เจนพูดพลางทำหน้าเศร้า 

 

 

 

 

" ไม่เอาหน่าฟางก็เป็นแบบนี้แหละเดี๋ยวอารมณ์ดี เดี๋ยวหงุดหงิด เดี๋ยวก็หาย เขาไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับเราหรอก " ป๊อปปี้พูดพลางยิ้มให้เจน 

 

 

 

 

" พี่ป๊อป .... เจนชอบพี่จริงๆๆน่ะ " เจนพูโพลางมองหน้าป๊อปปี้ 

 

 

 

 

" เจน.... พี่ว่าเรา" ป๊อปปี้พูดกับเจนแต่ไม่มองหน้าเจน

 

 

 

 

" เจนรูว่าเจนไม่ได้ดีเลิศพร้อมเหมือนฟาง ไม่ได้อ่อนหวาน ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนฟาง แต่พี่ลองเปิดโอกศให้เจนบ้างได้ไหม เจนเชื่อว่าพี่จะต้องรักเจนได้ " เจนพูดอย่างแน่วแน่ 

 

 

 

" เจนพี่ขอบคุณน่ะที่มีความรู้สึกดีดีให้พี่ แต่พี่บอกได้แค่ว่าพี่คิดกับเราแค่พี่น้องเท่านั้น " ป๊อปปี้พูดอย่างเฉียบคาด 

 

 

 

 

" ทำไมอ่ะพี่ป๊อป เจนขอโอกาศได้ไหมอ่ะ ทำไมอ่ะฟางมีดีอะไรมากนักหรอ ทำไมเจนจะไปแทนที่ฟางไม่ได้เลยหรือไงอ่ะ " เจนเริ่มน้ำตาคลอ

 

 

 

 

" เจนพี่ว่าเราพูดไม่รู้เรื่องแล้วะ พอเถอะ" ปีอปปี้พูดตัดบท

 

 

 

 

" ไม่พี่บอกเจนสิว่าพี่ให้โอกาศเจนอ่ะ " เจนยังไม่ยอมลดละ 

 

 

 

 

" เจนพี่ขอโทษ พี่รักเราแค่น้องสาวเท่านั้น " ป๊อปปี้พูดพลางมองหน้าเจนสลับกับถนน 

 

 

 

 

" ก็ได้คะ เจนคงต้องทำใจ งั้นเจนขออะไรพี่หน่อยสิ ขอ2 อย่าง " ป๊อปปี้พยักหน้า 

 

 

 

 

" ว่ามาสิ หืมน้องสาวคนสวย" ป๊อปปี้พูดพลางเอามือไปโยกหัวของเจนอย่างอ่อนโยน เจนยิ่งน้ำตาไหลมากกว่าเดิม 

 

 

 

" เดี๋ยวเจนบอกน่ะคะพี่ชาย " เจนพูดจบก็ล้มตัวนอน หลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดกันอีกเลย 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านนีระสิงห์

 

" เย้ถึงแล้ว " เฟย์ลงมาจากรถก็พูด

 

 

 

" ทำอย่างกับหายไปเป็นปีแหน่ะยัยเฟย์" ฟางเดินลงมาก็ทักท้วง 

 

 

 

" 555 ใช่ อ๊ะพี่ป๊อปไปเร็วเข้าบ้านก่อนคะ มาเหนื่อยๆๆ " ฟินพูดพลางเดินไปลากป๊อปปี้เดินเข้าบ้าน

 

 

 

" นี่พี่สาวตัวเองไม่เหนื่อยเลยน่ะยัยฟิน " ฟางตะโกนตามหลังฟินเข้ามา 

 

 

 

 

" เธอยังไม่กลับไปอีกหรอ" เฟย์ที่เห็นเจนจะเดินเข้าบ้านตัวเองก็ถาม

 

 

 

 

" ก็เจนมากับพี่ป๊ฮปหนิ พี่ป๊อปก็ต้องไปส่งเจนสิ " เจนพูด

 

 

 

 

" เหอะเธอนี่มันจริงๆๆเลยน่ะเจน ตอนแรกฉันก็นึกว่าเธอจะเป็นคนดีนชที่ไหนได้ เธอก็ดีแค่เปลือกนอกเท่านั้นเอง " เฟย์พูโจบก็เดินเข้าบ้านไปทันทีทิ้งให้เจนยืนโกรธ อยู่คนเดียวแต่มันก็จริงอย่างที่เฟย์พูโนั่นแหละนะ 

 

 

 

 

" คุณหนูครับกระเป๋าพร้อมแล้วนะครับ " คนรับใช้ที่บ้านเดินมาบอกฤฟางที่นั่งดื่มชาที่ก้องนั่งเล่น

 

 

 

" ขอบคุณนะคะ " ฟางพูดตอบอย่างนอบน้อม 

 

 

 

 

" ไปกันเถอะ เฟย์ฟิน กว่าเราจะถึงสนามบินอีกน่ะ " ฟางพูดพลางมองไปที่เฟย์และฟินที่นั่งเล่นกับป๊อปปี้ โดยมีเจนนั่งข้างๆๆ

 

 

 

 

" อ่าก็ได้คะ พี่ป๊อปไปส่งพวกเราหน่อยสินะ " ฟินอ้อนปีอปปี้ 

 

 

 

" ฟิน ป๊อปขับรถมาทั้งวันแหล้วให้เขากลับไปพักผ่อนเถอะ " ฟางพูดพลางหยิบกระเป๋าตัเวอง

 

 

 

 

" 55 ได้สิครับเดี๋ยวพี่ไปส่งเราเอง" ป๊อปปี้พูดพลางลุกขึ้น คำพูดของเขาทำเอาร่างบางมองตาเขม็ง

 

 

 

 

" เยส!! " 2 สาวประสานเสียงกันอย่างดี 

 

 

 

" พี่ป๊อป ก่อนไปขอเจนคุยอะไรหน่อยได้ไหม " เจนพูดป๊อปปี้หันไปมองหน้าฟาง ก่อนจะเดินตามเจออกไปที่สวนหลังบ้าน 

 

 

 

 

" ว่าไงเรามีอะไรหืม " ป๊อปปี้พูดพลางส่ายหัวเจน

 

 

 

" เจนขอโทษน่ะที่คิดเกินเลยกับพี่ ตอนนี้เจนรู้แล้วว่าพี่ไม่มีที่ว่าสำหรับเจนเลย แต่ขอครั้งสุดท้ายได้ไหม ขอจูบแบบพี่น้องได้ไหม ครั้งเดียวแล้วก็เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆๆ แล้วเจนจะลืมทุกอย่างเจนสัญญา" เจนพูดพลางกุมมือป๊อปปี้แล้วมองตา ฟางที่โดนเฟย์และฟินลากออกมาตามดู ก็มองเห็นแต่ไม่ได้ยินทั้ง2 คนคุยกัน 

 

 

 

 

 

"  เห้อเรานี่นะ อืมเอาสิ น้องสาว " ป๊อปปี้ส่ายหน้ากับความคิดของเจนแต่ก็ยอมก้มลงจูบปากของเจนอย่างอ่อนโยน โยที่เจนเองก็เปลี่ยนมือมาโอบคอป๊อปปี้ ฟางที่เห็นภาพนั้นก็น้ำตาร่วงทันที โดยสองศรีพี่น้องเอามือตบหน้าผากซ้ำแล้ว ซ้ำอีก 

 

 

 

 

" พอใจยังครับ " ป๊อปปี้ถอนจูบออกมา ก็เห็นว่าเจนมีน้ำตาอาบสองแก้มก็ค่อยๆๆเอามือไล่เช็ดให้ 

 

 

 

 

" ขอบคุณน่ะพี่ป๊อป พรุ่งนี้เราจะเป็นพี่น้องที่รักกันมากที่สุดเลย เจนสัญญ " เนพูดพลางกอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้เองก็กอดตอบน้องสาวคนสวยเหมือนกัน 

 

 

 

 

" พี่ว่าเราไปกันเถอะเฟย์ ฟิน เดี๋ยวไม่ทันเครื่องน่ะ " ฟางปาดนำ้ตาแล้วพูดกับ2 สาวเดินออกไปทันที 

 

 

 

 

" พี่ป๊อปเจนมีอีกอย่างที่อยากขอข้อนี้พี่ต้องทำให้ได้น่ะ " เจนพูด 

 

 

 

 

" อะไรละ " ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

 

 

 

 

" พี่ต้องเอาหัวใจของพี่กลับมาให้ได้ พี่เข้าใจไหม ไม่ต้องหันหน้าหนีเลยพี่ป๊อปเจนรู้นะว่าพี่กับฟางไม่ได้เป็นเพื่อนกันจริงๆๆหรอก สายตาของพี่เวลามองฟาง มันเศร้า มาก เศร้าแต่ก็มีความห่วงใยอยู่ด้วย เหมือนกับฟางที่มีสายตาที่มองพี่ตลอด เศร้าเวลาที่เห็นพี่อยู่กับเจ มีความสุขเวลาได้คุยเล่นกับพี่ " เจนพูดพลางจับหน้าป๊อปปี้ไม่ให้หันหนี 

 

 

 

 

" พี่... จะพยายามแล้วกันน่ะ " ป๊อปปี้ตอบเสียงอ่อย 

 

 

 

" ต้องได้เท่านั้นคะพี่ชาย ไปกันเถอะ ป่านนี้หัวใใจของพี่ คงห่อเหี่ยวแย่แล้วมั้ง 55 " เจนพูโพลางเดินควงแขนป๊อปปี้ออกไป ป๊อปปี้มองเจน อย่างตะลึง เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย ตอนนี้กลับเปลี่ยนารมร์ไวจริงๆๆ 

 

 

 

 

" อ้าวลุงเดชครับแล้วเฟย์ฟางฟินไปไหนแล้วละครับ " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในบ้านก็ถามเมื่อไม่เห็นร่างบาง

 

 

 

" ออกไปเมื่อกี้นี้เองครับ บอกว่ากลัวตกเครื่อง อ๋อ คุณฟางฝากอันนีไว้ให้คุณป๊อปด้วยน่ะครับ " ลุงเดชยื่นกล่องเล็ก กล่องหนึ่งมาให้ป๊อปปี้ ซึ่งเขาจำได้ดีว่ามันเป็นกล่องใส่แหวนที่เขาเคยเอาให้เธอ

 

 

 

 

" ขอบคุณครับ " ป๊อปปี้พูดพลางมองกล่องอย่างเศร้า 

 

 

 

 

" พีปีอปตามฟางไปสิ ไปเร็วๆๆ " เจนดึงป๊อปปี้ให้ขึ้นรถตามร่างบางไป แต่พอไปถึงที่สนามบิน ก็ไปไม่ทัน ร่างบางขึ้นเครื่องไปแล้ว 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไรน่ะพี่ป๊อป เจนขอโทษน่ะ " เจนพูด พลางตบบ่าพี่ชาย

 

 

 

 

" มันไม่ผิดที่เจนหรอก มันผิดที่พี่เองมากกว่าพี่ไม่น่าทำแบบนั้นกับเธอ พี่ไม่น่ายุติความสัมพันธ์ พี่ไม่น่าเลยจริงๆๆ สมแล้วละ ที่จะเป็นแบบนี้ ปล่อยเธอไปเถอะ " ป๊อปปี้พูโจบก็เดินกลับที่รถแล้วก็ขับรถไปส่งเจนแล้วตัวเองก็กลับมานอนพักที่บ้าน 

 

 

 

" ป๊อปขอโทษน่ะฟาง เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วใช่ไหม " ป๊อปปี้พูดพลางมองสร้อยคอที่มีจี้เป็นแหวน ที่เขาสั่งทำเองเพื่อร่างบางโดยเฉพาะ ที่เธอเพิ่งจะคืนมันให้เขา เธอเคยบอกกับเขาว่าจะคืนมันก็ต่อเมื่อเธอพร้อมที่จะลืมเขาออกไปจากหัวใจ แสดงว่าตอนนี้เธอคงทำได้แบ้สสินะ 

 

 

 

 

เดี๋ยวอีกตอนจะมาอัพตอนกลางคืนน่ะ .....