ที่เดิมตรงนั้น

 

"  หลังจากนั้นเจ้าหมียักษ์ก็มีความสุขอยู่กับเจ้ากระต่าย ทั้ง2ตัวมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน เล่นกัน แต่มีอยู่วันหนึ่ง อยู่ๆๆ หมียักษ์ก็เดิมมาบอกเลิกกับกระต่าบน้อย เจ้ากระต่ายน้อยเสียใจมากก แต่เธอก็ทำอะไรม่ได้เธอยอมรับการตัดสินของคนที่เธอรัก " ฟางพูดจบก็เงียบไปพร้อมกับเหม่อมองออกไป

 

 

 

 

" พี่ฟางทำไมทันเศร้าจังเลยคะ " ปายพูด " พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันจร๊ " ฟางหันมายิ้มบางๆๆให้สาวน้อย " หลังจากนั้น ทั้ง2 ตัวก็ไม่ได้พูดคุยกันอีกเลย แต่พอมาวันหนึ่ง กระต่ายน้องก็ได้พบกับหมียักษ์อีกครั้ง รกระต่ายน้อยดีใจและเสียใจไปในเวลาเดียวกัน " ฟางพูด" น่าสงสารกระต่ายน้อยจังคะ " ปายพูด "โชคชะตาเล่นตลกกับกระต่ายน้อยที่ทำให้เธอได้เจอกับหมียักษ์เพิ่มขึ้นบ่อยขึ้น เธอดีใจที่ได้เจอเจ้าหมีแต่เธอก็เจ็บเวลาที่เห็นเจ้าหาีอยู่กับหมีสาวอีกตัว เธอพยายามปลอบตัวเองให้ไม่อ่อนแอ " ฟางพูโยังไม่จบ " ทำไมกระต่ายถึงไม่ยอมไปบอกเจ้าหมีละคะ ว่ายังรักเจ้าหมีอยู่ " ปแายถาม

 

 

 

 

"ก็เพราะว่าเจ้าหมีเขาไม่รักกระต่ายน้อยแล้วไงจร๊ กระต่ายน้อยเลยขอเก็บความในใจเอาไว้กับตัวเองดีกว่า " ฟางพูโพลางมองหน้าป๊อปปี้ที่ตอนนี้แกล้งหลับเขานอนฟังร่างบางเล่านิทาน ทำไมมันช่างเหมือนความจริงจัง ป๊อปปี้คิด

 

 

 

 

" แล้วก็ปล่อยให้เจ้าหมีไปมีความสุขกับคนที่รักไง เรื่องก็จบเพียงเท่านี้แหละจร๊เป็นยังไงพี่บอกแล้วน่ะว่ามันจบไม่สวยหรอก" ฟางพูดพลางมองไปทางแม่น้ำ "ฮืออ น่าสงสารจเ้ากระต่ายจังเลยคะ แล้วทำไมเจ้ากระต่างถึงไม่พยายามเอาเจ้าหมีกลับมาละคะ ถ้ารักแล้วปล่อยไปทำไม " ปายพูด

 

 

 

 

" ปายฟังพี่ฟางน่ะคะ ความรักไม่ใช่การครอบครองแต่เป็นการที่เห็นคนท่เราักมีความสุข แค่กระต่ายน้อยเห็นเจ้าหมีมีความสุข เห็นรอยยิ้ม เห็นความสำเร็จ ได้ยืนข้างๆๆของเขาแม้ว่าจะเป็นเพื่อน ได้ยินเสียงกัวเราะของเขาอีกแค่นี้ กระต่ายน้อยก็มีความสุขแล้วละจร๊ " ฟางพูดจบก็หันลงมายิ้มให้เด็กน้อย แต่ก็ต้องรีบเงยหน้าขึ้นไปเพราะป๊อปปี้ที่ลืมตามองฟาง อยู่

 

 

 

 

"แต่ถ้าหมียักษ์ไม่ได้ชอบหมีสาวตัวที่ว่าละ กระต่ายน้อยยังจะยัดเหยียดให้เจ้าหมีไปอีกหรือเปล่า " คราวนี้เป็นป๊ฮปปี้ที่เอ่ยถาม ทำเอาฟางต้องหันมาลงมองป๊อปปี้ แล้วน้ำตาของเธอก็เริ่มใหลออกมา อีกครั้ง ฟางรีบเงยหน้าแล้วปาดน้ำตาทันที 

 

 

 

 

" ไม่หรอก หมียักษ์แค่เหลือความผูกพัมธ์กับกระต่ายน้อยเท่านั้นละ  เอาเถอะฟางว่าเราเข้าไปข้างในดีกว่า น้องปายหิวหรือยังคะ " ฟางพูดจบก็หันมาถามปาย

 

 

 

 

"หิวแล้วคะ เราไปกันเถอะคะพี่ฟาง  " ปายรีบลุกขึ้นแล้วดึงมือฟางให้ลุกขึ้น ป๊อปปี้เลยจำต้องปล่อยมือหญิงสาวแล้วลุกขึ้นตามทันที

 

 

 

 

" คะ   ไปกันเถอะ " ฟางรีบเดินไปกับปาย ไปหาเพื่อนๆๆที่เล่นเกมส์กัอยู่ด้านใน

 

 

 

 

" ถ้าเจ้าหมีอยากจะบอกว่าเจ้าหมีไม่เคยหมดรักกระต่ายน้อยหล่ะ กระต่ายน้อยคงจะไม่เชื่อใช่ไหม " ป๊อปปี้พูโหลังจากที่ฟางเดินออกไป แล้วเขาก็เดินตามฟางไป ทุกคนต่างเล่นเกมส์อย่างมีความสุข จนถึงบ่ายกว่าๆๆ  ก็แยกย้ายกันกลับ ป๊อปปี้มาส่งฟางที่บ้าน เขื่อนก็เช่นกันกลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนอยู่ที่บ้านฟาง เฟย์ ส่วนเจน ขอตัวกลับไปก่อน 

 

 

 

 

 

"   เออ ฟางเฟย์จะไปปา์ตี้หวายไหมอ่ะ " แก้วที่กินเค้กอยู่ในบ้านก็ถาม

 

 

 

 

" ไปไม่ได้อ่ะ วันนี้ต้องไปเลี้ยงฉลองกับพี่สิงห์ ฮืออ เอางี้ดีกว่า เด๋สพรุ่งนี้มาปาร์ตี้อีกรอบ " เฟย์พูโจบก็กินขนมเค้ก

 

 

 

" งั้นฟางไปป่าว " แก้วไปถามฟาง "พี่ฟางต้องไปกับเฟย์ ตามนั้นน่ะคะ ห้ามเบี้ยวว " เฟย์พูด

" 55 พี่แก้ว พี่ฟางอ่ะเค้าถูกจองตัวยาววว คอยดุเถอะพรุ่งนี้สงสัยฟินจะได้ตุ๊กตาหรือไม่ก็ช่อดอกไม้มาจัดห้องเพิ่มแน่แน่ 55 " ฟินพูดทำเอาทุกคนมองงง 

 

 

 

 

" ไม่ต้องมองฟินอย่างนั้นน่ะคะ 555 ไม่ใช่ของฟินหรอก ของพี่สาวแสนสวย ของพี่ฟางโน้นไปปาร์ตี้กับพวกพี่สิงห์ทีไร มีของกลับมาตลอดใช่ไหมพี่เฟย์อิอิ " ฟินพูดจบก็หันไปหัวเราะกับเฟย์ 

 

 

 

 

" เฮ้ยยนี้ฉันตกข่าวอะไรป ยัยเฟย์ยัยฟางเล่ามาเดี๋ยวนี้น่ะ " แก้วมองอย่างคาดโทษ

 

 

 

 

" 555 อย่ามองฉันแบนั้นสิแก้ว เขื่อนโมะ  ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่่พวกเพื่อนๆๆพี่สิงห์อ่ะ มาจีบพี่ฟางไง แหมก็พี่สาววเฟย์อ่ะ ทั้งสวย ทั้งโสดหนิ " เฟย์พูโพร้อมกระแซะฟาง 

 

 

 

 

" ไม่ใช่แหละยัยเฟย์พี่ขอตัวไปนอนก่อนน่ะ เมื่อเช้าเล่นปลุกกันสะ " ฟางพูโจบก็เดินขึ้นห้องทันที 

 

 

 

 

" เขินอ่ะดิพี่ฟาง นี่น่ะแก้วครั้งล่าสุดอ่ะ เฟย์แค่ให้พี่ฟางไปส่งน่ะ รุ่นน้องพี่สิงห์อ่ะ ยังหอบเอาดอกไม้มาให้ อีกอ่ะ เล่นเอาห้องพี่ฟางนี่เต็มไปด้วยดอกไม้เลย " เฟย์พูด แล้วยิ้มหัวเราะกับแก้ว ฟิน ส่วน เขื่อนโมะ หันไปมองอีกคนที่เหมือนถูฏลืม นั่งที่โซฟาห้องรับแขก ดื่มชาแล้วมองด้านบนห้องของฟางอย่างนิ่ง 

 

 

 

" เอ่อ งั้นพวกเรากลับก่อนน่ะ " โมะมพูด

 

 

 

 

" ไปก่อนน่ะแกแล้วเจอกัน " แก้วเดินไปกอดเฟย์  แล้วทั้งหมดก็ขับรถออกไปจากบ้าน หลังจากนั้นฟางก็เดินออกมาที่ระเบียง

 

 

 

 

" ขอให้มีความสุขมากกน่ะป๊อป " ฟางมองที่ของขัวญที่อยูาในมือ พลางยิ้มเบาๆๆให้  หลังจากนั้นเธอก็ไปอาบน้พเตรียมตัวไปปาร์ตี้กับเฟย์ แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะวางของขวัญไว้ที่หัวเตียง

 

 

 

 

           เวลาผ่านไป ป๊อปปี้ไปาร์ตี้กับเพื่อนอย่างสนุกสนาน จนเวลาล่วงเลยไปดึกพอสมควรเขาขับรถกลับมาที่คอนโดของตัวเอง แล้วก็จัดการกับธุระส่วนตัวของตัวเอง แล้วมาล้มตัวนอนที่เตียงแล้วนั่งไลค์รูปของแฟนคลับที่ทำให้เขาแล้วก็จะหลับ แต่พอกลับตาลงภาพที่ของฟางที่ร้องไห้ก็ผุดเข้ามาในหัว เขาไม่มีความสุขเลยที่เห็นเธอเป็นแบบนี้ เขาอยากเห็นรอยยิ้มของเธอ อยากได้ยินเสียงหัวเราะของเธอ มากกว่าน้ำตา ป๊อปปี้ไม่สบายใจเลย  ตัดสินใจขับรถมาหาฟางที่บ้าน แต่ก็พบกับพ่อแม่ฟาง บอกว่าฟางยังไม่กลับมา ป๊อปปี้เลยขอขึ้นไปบนห้องฟางสักพัก เนื่องจากพ่อแมม่ของป๊อปปี้รู้จัก ป๊อปปี้มานานและไว้ใจมากกเลยอนุญาติ  

 

 

 

 

 

          ป๊อปปี้เดินเปิดประตูเข้าไปก็พบกับห้องที่ว่างเปล่า ร่างสูงเดินไปเรื่อยๆๆ  ไปนั่งลงที่เตียง แล้วก็มองไปรอบห้อง  ก็ไปสะดุดกับกล่องของขวัญที่อยู่บนหัวเตียง ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาดู แล้วยิ้มเพราะมันมีการด์ เขียนว่า To... Poppy    แต่ข้างๆๆนั้นมีไดแอรี่ ที่ถูกปากาคั่นอยู่ ป๊อปปี้หยิบเปิดมาอ่านหน้าที่ถุกขั้นอยู่ 

 

 

 

          27/3/57 

        

 

                         วันนี้เป็นวันเกิดของป๊อปปี้ สุขสันต์สันเกิดน่ะ พ่อหมี ^^ ปีนี้ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ไปฉลองด้วยกันอีก แต่ก็ได้ไปทำบุญด้วยกันน่ะ วันนี้สนุกมากก เลย ดูพ่อหมีมีความสุขน่ะ คงมีความสุขสิน่ะที่ได้ใกล้.... เจน   เธอเป็นผู้หญิงที่ดูแสบซน น่ารักแต่อ่อนหวานไปในตัวเธอดูร่างเริง และที่สำคัญเธอดูเหมาะกับป๊อปมากกว่าอีกน่ะ 555 ....  ฟางมีความสุขน่ะที่เห็นรอยยิ้มของป๊อปอีก  แต่ป๊อปรู้ไหม ว่าการกระทำของป๊อปบางอย่าง ที่ทำให้ฟาง มันทำให้ฟางใจเต้น มันทำให้ฟางตัดใจยากขึ้้น แต่ฟางจะพยายามน่ะ ...      เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ..... 

 

 

                                                                                        ฟาง .....

 

 

 

 

          ป๊อปปี้อ่านไดแอรี่ที่ฟางเขียนก็นิ่วหน้าทันทีนี่ร่างบางคิดว่าเขากับเจน เป็นแฟนกันงั้นหรอ คิดได้ยังไงกัน แต่ที่สำคัญในไดแอรี่มีรอยหยดน้ำตาอยู่ แสดงว่าตอนที่ร่างบางนั่งเขียนเธอคงจะร้องไห้ไปด้วย  

 

 

" ฟาง .." ป๊อปปี้พูดชื่อฟางออกมา ทำไมทำไมเขาถึงได้ทำให้ร่างบางมีแต่น้ำตา ทำไมทั้งที่เขาก็พยายามออกห่างจากเธอ เพื่อให้เธอได้เจอคนที่ีกว่า แต่พอเขาได้ยินเรื่องที่มีคนมาจีบร่างบางเมื่อเย็นมันก็ทำให้เขาหงุดหงิดมากอยู่พอควร อยากจะถามว่ามันคนนั้นคือใคร แล้วทำไมต้องเอาดอดกไม้มาวางไว้ในห้อง แต่เขาก็ทำไม่ได้ เพราะคำว่า เพื่อน ที่เขาเป็นคนบอกกับเธอเอง