ฟิคhh:รักต้องห้ามน้องชายของฉัน

          ผมเดินถือกระเป๋าให้น้องชายมาถึงชั้น4มันเหนื่อยมากเลยฮะเเต่ผมบ่นไม่ได้เพราะผมเป็นแค่คนให้.....ผมจัดการปัดกวาดห้องจัดเสื้อผ้าต่างแต่ๆเข้าตู้ไว้เรียบร้อยฮุน:คืนนี้ฉันไปฉลองนะดูแลห้องดีๆล่ะของฉันมันแพงฮาน:กลับกี่โมงฮะ...ให้ผมเตรียมอาหารไว้รอมั้ยฮุน:ฮึแกมีสิทธิ์ถามฉันรึไงกันส่วนอาหารไม่ต้องทำเปลืองฉันกินที่งาน!ไปล่ะ!#เค้าเดินออกจากห้องพร้อมปิดประตูเสียงดังปั้ง!!ทำไมกันทั้งๆที่ผมพยายามทำดีเพื่อให้เค้ายกโทษแต่เค้ากลับเย็นชาใส่ผม...ผมเสียใจที่ผับเซฮุนนั่งดื่มกับเพื่อนอย่างมีความสุขโดยลืมว่าลู่ฮานรอเค้าอยู่ที่บ้านอย่างเป็นห่วง...และไม่นานเซฮุนก็ถูกสาวคนหนึ่งเค้ามาคลอเคลียคุณหนูอ.ย:ไม่ทราบว่าชื่อไรหรอคะฮุน:..เอ่อเซฮุนครับคุณหนูอ.ย:ชื่อน่ารักจังนะ//หอมแก้มเซฮุนฮุน:...อ่าผมเขินนะที่รัก//จับคางคุณหนูคุณหนู:หลับตาพริ้มเตรียมรับจูบฮุน:ขยับหน้าไปใกล้//อ่าอ๊วก~...อ่าอ๊วก~~คุณหนูอ.ย:อี๋ไอ้บ้าแวะทุเรศที่สุด#ขี่สามล้อกลับบ้านไค:เฮ้ยไอ้ฮุนมึงเมามากแล้วนะฮุน:คุณหนู~~~มาให้ผมมจูบบก่อนนอ่าอ่ะอ้วก~~~ไค:เฮ้อไอ้ฮุน//พาเซฮุนกลับหอหอพักก๊อกก๊อก//มคนอยู่มั้ยครับฮาน:เปิดประตู//มีไรฮะ...อ่ะอ่าวเซฮุนไค:มันเมามากอ่าครับผมเลยพามันกลับ//พาเซฮุนไปนอนที่เตียงฮาน:ขอบคุณมากนะฮะไค:ไม่เป็นไรครับผมกลับก่อนนะ//เดินออกห้อง//ลู่ฮานนายน่ารักจังนะฮาน:เดินไปเอากะลามังกับผมเช็ดตัว//เช็ดตัวก่อนนะฮุนฮุน:คุณหนู~~มาจุ๊ฟๆๆกาน~~~~ฮาน:นั่งข้างๆเช็ดตัวฮุน//เมามากเลยนะฮะ...ผมเป็นห่วงฮุนนะ...ฮึก....ผมรักนาย#ทั้งคืนผมเช็ดตัวให้เค้านี่คือความรู้สึกรักใช่มั้ย...รักแบบไม่ใช่พี่น้องแต่รักแบบต้องการครอบครอง...คุณหนูนั้นคือแฟนนายใช่มั้ย...แล้วผมก็แค่คนใช้...ทำไมคนนั้นไม่เป็นผม...รักต้องห้ามสินะพี่น้องกันจะรักกันได้ไงล่ะ