นายจอมป่วนกับยัยสาวสุดซ่า
10.0
6) ข้อความ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ กลับมาถึงบ้าน
"พี่เบลลลลลลลลลลลลล"เสียงของตัวแสบดังมแต่ไกล
"ไม่เห็นทักพี่เลยอ่า"เฟิร์นพูดขึ้น
"พี่เฟิร์นสุดสวย อย่าโกรธหนูเลยนะคะ หนูแค่อยากจะทักคนสวยทีหลังเอง"ตัวแสบไปเอานิสัยขี้อ้อนมาจากใคร...
"วู๊ยยยย!! น่ารักที่สุดเลยป่ะเข้าบ้านกัน พี่ซื้้อของมาฝากเยอะเลย"พูดเสร็จก็เดินจูงมือกันเข้าบ้าน ปล่อยให้คนถูกทิ้งอย่างฉันยืนหัวโด่อยู่หน้าบ้าน
"ไม่เข้ามาข้างในเหรอเบล"เสียงของพี่หมากดังขึ้น
"เข้าสิ ว่าแต่พี่คิดไงวันนี้ถึงอยู่บ้าน ปกติแทบไม่เห็นพี่อยู่บ้านเลยแม้จะเป็นวันหยุดก็เถอะ"ฉันถาม ก็เวลาพี่หมากกลับมาบ้านก็ปาไปเที่ยงคืนตีหนึ่ง
"พี่ไม่อยากโดนตีหัวน่ะ"
"แหม่...นานๆทีน่ะพี่ ก็เล่นกลับดึกซะขนาดนั้น"
"ล่าสุดก็อาทิตย์ก่อน"...ที่ฉันตีหัวพี่หมาก
"พี่ต้องขอบใจฉันนะ ที่ใช้แค่หมอนไม่งั้นพี่คงหัวแตกไปแล้วด้วย"
"งั้นทีหลังก็ใช้ไม้ตีเลย พี่จะได้ไม่ต้องขอบใจ วันเสาร์หน้าพี่กะจะหยุดงานไปเที่ยว หวังว่าเบลคงอยากจะไปด้วย"พูดจบพี่แกก็เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ฉันยืนงงกับสิ่งที่พี่หมากพูดทิ้งท้ายไว้
"ไปเที่ยวงั้นเหรอ...ห๊ะ!! ไปเที่ยวเสาร์หน้า จะได้ไปเที่ยวกับพี่หมากแล้ว เย้"หลังจากที่หายงงกันแล้ว ฉันก็กระโดดดีใจอย่างกับคนบ้า แต่ก็ต้องหยุดแค่นั้นเมื่อมีข้อความเข้าที่มือถือ
"ใครส่งอ่ะ พรุ่งนี้ถ้าไม่อยากโดนรุม ห้ามออกจากบ้าน"แล้วไปเอาเบอร์เรามจากไหนกันแต่ช่างเหอะ เข้าบ้านดีกว่า
james pas
"เอ่อ น้องเจมส์คะตกลงผู้หญิงคนที่สาดน้ำใส่น้องเจมส์เป็นใครหรอคะ"พี่นักข่าวที่บังเอิญเจอกันถามผม
"คนนั้นเค้าเป็น...แฟนเก่าผมเองครับ บังเอิญเอกันแล้วก็ทะเลาะกันนิดหน่อย"ผมตอบ คราวนี้ยัยอ๊กตร้าบ้าพลังนั่นจะโดนผมเล่นงานมั่งล่ะ แล้วพี่นักข่าวเค้าก็ลากลับไป
"แฮรี่ ไปไหนมาเนี่ยเดินหารอบห้างไปหลายรอบแล้ว"เป็นจังหวะเดียวกับที่ชาด้าเดินมาพอดี
"ไม่ได้ไปไหน ก็ไปหาอะไรกินไง"ผมบอกมิ้นต์ที่ยังมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ชุดเก่านายไปไหนอ่ะ??"เธอถาม
"มันเปียก"ผมตอบ
"ทำไมถึงเปียก??"เธอถามอีกรอบ
"ช่างเหอะ แต่พรุ่งนี้เธอรอดูแล้วกัน"ผมบอก
"รอดูอะไรอีกล่ะเนี่ย"
"ไม่บอก"ผมพูดแล้วได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์
ติ ชม ด้วยครับผมขอโทษที่อัพช้าน้า
"พี่เบลลลลลลลลลลลลล"เสียงของตัวแสบดังมแต่ไกล
"ไม่เห็นทักพี่เลยอ่า"เฟิร์นพูดขึ้น
"พี่เฟิร์นสุดสวย อย่าโกรธหนูเลยนะคะ หนูแค่อยากจะทักคนสวยทีหลังเอง"ตัวแสบไปเอานิสัยขี้อ้อนมาจากใคร...
"วู๊ยยยย!! น่ารักที่สุดเลยป่ะเข้าบ้านกัน พี่ซื้้อของมาฝากเยอะเลย"พูดเสร็จก็เดินจูงมือกันเข้าบ้าน ปล่อยให้คนถูกทิ้งอย่างฉันยืนหัวโด่อยู่หน้าบ้าน
"ไม่เข้ามาข้างในเหรอเบล"เสียงของพี่หมากดังขึ้น
"เข้าสิ ว่าแต่พี่คิดไงวันนี้ถึงอยู่บ้าน ปกติแทบไม่เห็นพี่อยู่บ้านเลยแม้จะเป็นวันหยุดก็เถอะ"ฉันถาม ก็เวลาพี่หมากกลับมาบ้านก็ปาไปเที่ยงคืนตีหนึ่ง
"พี่ไม่อยากโดนตีหัวน่ะ"
"แหม่...นานๆทีน่ะพี่ ก็เล่นกลับดึกซะขนาดนั้น"
"ล่าสุดก็อาทิตย์ก่อน"...ที่ฉันตีหัวพี่หมาก
"พี่ต้องขอบใจฉันนะ ที่ใช้แค่หมอนไม่งั้นพี่คงหัวแตกไปแล้วด้วย"
"งั้นทีหลังก็ใช้ไม้ตีเลย พี่จะได้ไม่ต้องขอบใจ วันเสาร์หน้าพี่กะจะหยุดงานไปเที่ยว หวังว่าเบลคงอยากจะไปด้วย"พูดจบพี่แกก็เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ฉันยืนงงกับสิ่งที่พี่หมากพูดทิ้งท้ายไว้
"ไปเที่ยวงั้นเหรอ...ห๊ะ!! ไปเที่ยวเสาร์หน้า จะได้ไปเที่ยวกับพี่หมากแล้ว เย้"หลังจากที่หายงงกันแล้ว ฉันก็กระโดดดีใจอย่างกับคนบ้า แต่ก็ต้องหยุดแค่นั้นเมื่อมีข้อความเข้าที่มือถือ
"ใครส่งอ่ะ พรุ่งนี้ถ้าไม่อยากโดนรุม ห้ามออกจากบ้าน"แล้วไปเอาเบอร์เรามจากไหนกันแต่ช่างเหอะ เข้าบ้านดีกว่า
james pas
"เอ่อ น้องเจมส์คะตกลงผู้หญิงคนที่สาดน้ำใส่น้องเจมส์เป็นใครหรอคะ"พี่นักข่าวที่บังเอิญเจอกันถามผม
"คนนั้นเค้าเป็น...แฟนเก่าผมเองครับ บังเอิญเอกันแล้วก็ทะเลาะกันนิดหน่อย"ผมตอบ คราวนี้ยัยอ๊กตร้าบ้าพลังนั่นจะโดนผมเล่นงานมั่งล่ะ แล้วพี่นักข่าวเค้าก็ลากลับไป
"แฮรี่ ไปไหนมาเนี่ยเดินหารอบห้างไปหลายรอบแล้ว"เป็นจังหวะเดียวกับที่ชาด้าเดินมาพอดี
"ไม่ได้ไปไหน ก็ไปหาอะไรกินไง"ผมบอกมิ้นต์ที่ยังมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ชุดเก่านายไปไหนอ่ะ??"เธอถาม
"มันเปียก"ผมตอบ
"ทำไมถึงเปียก??"เธอถามอีกรอบ
"ช่างเหอะ แต่พรุ่งนี้เธอรอดูแล้วกัน"ผมบอก
"รอดูอะไรอีกล่ะเนี่ย"
"ไม่บอก"ผมพูดแล้วได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์
ติ ชม ด้วยครับผมขอโทษที่อัพช้าน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ