แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย
เขียนโดย 
มารุกะ
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.32 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
35) การกลับมาของปอนด์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ครืน ครืน ครืน
เสียงของคลื่นทะเลกระทบหาดสายลมเย็นๆ พัดไปมา
"คุณพาฉันมาที่ทำไม"ฟาหันไปถามป๊อปปี้เมื่อมาถึงบ้านพักส่วนตัวของปอนด์ที่มีทะเล ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพักของป๊อปปี้
"พี่ปอนด์เคยพาคุณมาไม่ใช่หรอ"ป๊อปปี้ยิ้มแล้วถามย้อนกลับ
"คุณรู้ยังไง"ฟาถามอย่างงง
"ผมเคยเห็นรูปคุณในบ้านพักพี่ปอนด์แล้วเป็นวิวของที่นี่ด้วย"ป๊อปปี้ตอบ ฟาพยักหน้าแล้วหันไปทางทะเล พร้อมกับค่อยปิดเปลือกตาและนึกย้อนไปถึงเรื่องราวระหว่างเธอและปอนด์
"ฟา"เสียงทุ้มนุ่มเรียกเธอจากด้านหลัง ทำให้ฟาหันไปมองทันทีเพราะปกติป๊อปปี้จะเรียกเธอว่า คุณ
"ปอนด์"ฟาเรียกชื่อของคนรักออกมา
"คุณเรียกผมว่ายังไงนะ"ร่างสูงถามฟา
"เอ่อ ขอโทษค่ะ พอดีฉันคิดถึงปอนด์"ฟาตอบยิ้มๆ แต่เธอก็ยังเห็นคนตรงหน้าเป็นปอนด์อยู่ดีถึงจะหน้าเหมือนป๊อปปี้และยังใส่เสื้อเชิ้ตสีครีม กางเกงยีนสีดำแต่เธอก็รู้สึกถึงความแตกต่างของทั้งคู่
"คุณรู้มั้ยคุณเหมือนปอนด์มากๆ"ฟาพูด
"ก็ต้องเหมือนสิครับ ก็ในเมื่อผมกับพี่ปอนด์เป็นฝาแฝดกัน"ร่างสูงบอก
"ก็จริงค่ะ แต่..."ฟางตอบแต่เว้นระยะไว้
"แต่อะไรครับ"ร่างสูงถามยิ้มๆ
"แววตาของคุณเหมือนปอนด์มากๆ แววตาที่อ่อนโยนเวลามองฉันเหมือนอยากจะปลอบใจฉัน ปอนด์มองฉันแบบนี้เสมอ"ฟาบอก
"คุณจำลักษณะของพี่ปอนด์ดีจัง"ร่างสูงพูดยิ้มๆ
"ก็ฉันรักพี่ชายคุณนี่คะ"ฟาตอบ
"คุณลองคิดว่าผมเป็นพี่ชายคุณดูสิ"ร่างสูงบอกและขยับเข้าไปใกล้ๆฟา
"ฉันเห็นคุณเป็นปอนด์"ฟาตอบ ร่างสูงยิ้มและค่อยๆโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆร่างบางก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากของร่างบาง โดยที่เธอไปขัดขืนและหลับตาลงเพื่อรับจูบที่อ่อนหวานจากชายหนุ่ม
พลั่ก
ฟาผลักร่างสูงออกและมองด้วยแววตาสั่นระริกปนสงสัย
"ปอนด์"ฟาเรียกชื่อคนตรงหน้า"หมายความว่ายังไง"ฟาถามน้ำตาไหลออกจากดวงตา
"ใจเย็นก่อนนะคุณฟา"ป๊อปปี้ที่วิ่งออกจากที่ซ้อนแล้วมายืนข้างพี่ชาย ฟามองร่างสูงทั้งสองคนอย่างไม่เข้าใจ
"นี่ มันอะไรกัน"ฟาถามเสียงเย็นแล้วปาดน้ำตาออก
"ฟา ฟังผมก่อน"ปอนด์บอกและค่อยเดินไปหาฟาแต่เธอถอยหนี
"คุณหลอกฉัน"ฟาพูดเสียงเย็น
"ผมแค่อยากรู้ว่าทำไมคุณถึงทิ้งผมไป"ปอนด์พูดอย่างใจเย็น
"โดยการให้น้องชายของคุณมาแก้แค้นฉันน่ะเหรอ!"ฟาตะคอก
"แต่ผมรักคุณนะฟา"ปอนด์บอก
"รักหรอ ถ้าคุณรักฉันคุณคงไม่โกหกให้ฉันทุกข์ทรามานคนเดียว!!"ฟาพูดทั้งน้ำตา
"ก็ได้ผมยอมรับว่าผมทิ้งคุณไว้คนเดียวแต่ผมกลับมาแล้ว ผมจะปกป้องคุณเอง"ปอนด์พูดอย่างใจเย็น
"แต่ฉํนเป็นผู้หญิงสกปรกนะ"ฟาพูดทั้งน้ำตาพร้อมกับหยุดเดิน
"ไม่ เธอไม่เคยสกปรก"ปอนด์พูดแล้วเดินเข้าไปหาฟาแต่เธอก็ถอยไปหนึ่งก้าว
"ฉันไม่ได้บริสุทธิ์แล้ว ฮึก ไอเลวนั่นมันทำฉัน"ฟาพูดน้ำตาไหลพราก
"ฉันก็ยังรักเธอ!"ปอนด์บอกแล้วเข้าไปรวบตัวร่างบางด้วยความเร็ว
"ปล่อย เดี๋ยวนายจะแปดเปื้อน!"ฟาพูดและพยายามดิ้น
"ไม่ ฉันไม่สนไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงแต่เธอคือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับฉัน"ปอนด์พูดพร้อมกระชับอ้อนกอดให้แน่นขึ้น
"คุณรับได้จริงหรอ"ฟาที่หยุดดิ้นถามปอนด์เสียงแผ่วเบา
"ฉันรักเธอ"ปอนด์พูดเน้นย้ำ
"ฉันก็รักนาย"ฟาตอบแล้วทั้งสองคนก็สวมกอดกันด้วยความคิดถึง ป๊อปปี้ที่ยืนมองก็ยิ้มและนึกถึงฟาง นี่ถ้าเขาทำแบบนี้กับฟางบ้างคงจะหวานน่าดู
ปอนด์กลับมาแล้วววว
และตอนหน้าจะเป็นเหตุการณ์ย้อนหลังของเรื่องราวทั้งหมด ว่าทำไมพวก 2 พี่น้องถึงแค้นปอนด์และปอนด์ทำไมถึงไม่ตาย
เม้น+โหวต
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
