แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย
เขียนโดย 
มารุกะ
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.32 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) ทำไมเราถึงแต่งานกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ระวังนะฟาง"ป๊อปปี้ประคองภรรยาขึ้นบรรไดบ้านหลังจากที่แม่ของฟางและฟากลับไปแล้ว
"ค่อยๆนั่งนะ"ป๊อปปี้บอกฟาง แล้วค่อยประคองฟางให้นั่ง ฟางเห็นการกระทำของสามีก็อมยิ้ม
"นี่ ฉันแค่ความจำเสื่อมนะ หัวก็แตกนิดเดียว ไม่ได้เป็นอะไร"ฟางบอกสามีหนุ่ม
"ไม่ได้หรอกก็เธอเป็นภรรยาฉัน"ป๊อปปี้บอก แล้วเก็บของที่เอามาจากโรงพยาบาล
"ป๊อป"ฟางเรียก ร่างสูงถึงกับชะงัก
"หะ หืม อะไรหรอ"ป๊อปปี้หันไปหาภรรยา
"ฉันกับนายเราแต่งงานกันได้ไง"ฟางถาม
"ก็ เอ่อ"ป๊อปปี้ทำตะกุกตะกัก ฟางเร่งทันที
"ก็อะไร"ฟางถามย้ำ
"ก็เรารู้จักกันตอนเรียนเมืองนอก แล้วรักกันเลยแต่งงานกัน"ป๊อปปี้พูดยาวแต่ไม่สบตาฟาง
"จริงหรอ"ฟางถาม
"จริงสิ ทำไม"ป๊อปปี้ตอบ แล้วถามกลับ
"เปล่าแค่คิดว่าเราอาจจะแต่งงานกันเพราะโดนบังคับหรือไม่ก็....นายอาจจะลักพาตัวฉันไปข่มขืน"ฟางพูด ทำเอาร่างสูงกลืนน้ำลายลงคอ
"บะ บ้าหรอ ตัดความคิดพวกนั้นออกไปเลยนะ"ป๊อปปี้บอกแล้วก้มหน้าเก็บของต่อ
"แล้วนายรักฉันมั้ย"ฟางถาม ป๊อปปี้ถึงกับชะงักอีกครั้งมือไม้สั่น
"แล้วเธอคิดว่าถ้าฉันไม่รักเธอแล้วฉันจะแต่งงานกับเธอทำไม"ป๊อปปี้บอกแล้วเก็บของต่อ แต่ฟางก็ยังไม่เลิกถาม
"แล้วนายรักฉันจริงๆหรอ"ฟางพยายามถามต่อ
"แล้วแต่เธอจะคิด"ป๊อปปี้พูดแล้วยังเก็บของเรื่อยๆ
"แล้ว...."ฟางกำลังจะถามต่อแต่ป๊อปปี้ขัดก่อน
"เธอจะสงสัยอะไรนักหนา พักผ่อนแล้วค่อยมาลื้อฟื้นความจำ"ป๊อปปี้บอกเสียงหนักแน่น แล้วออกจากห้องลงไปข้างล่าง
"ไอหมีพูห์บ้า ฉันถามก็ไม่ตอบเดี๋ยวถ้าฉันความจำเสื่อมไปตลอดชีวิตแล้วนายจะรู้สึก"ฟางพูด"ฉันจะต้องทำให้นายหายแค้นให้ได้"ฟางพูดกับตัวเอง
มาอัพแล้วนะคะรีดเดอร์อย่าพึ่งงอน
รู้กันรึยังคะว่าฟางหายแล้วหรือว่าแกล้งป่วย อิอิ
เม้น+โหวตด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
