แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย

 

 

 

 

ซ่า ซ่า ซ่า

 

 

 

เสียงฝนตกกระหน่ำลงมาทุกคนในมหาลัยพากันวิ่งเพื่อหลบ และมีร่างเล็กยืนหลบฝนใต้อาคารแต่เนื้อตัวเปียกเพราะพึ่งวิ่งฝ่าฝนมาหลบใต้อาการ แต่ระหว่างที่เธอกำลังยืนกอดตัวสั่นอยู่นั้นก็มีร่างสูงวิ่งเข้ามาแล้วชนเธอเข้าอย่างจัง

 

 

 

พลั่ก

 

 

 

ทั้งสองคนล้มลงไปกับพื้นโดยที่ร่างสูงล้มทับร่างบาง

 

 

 

"โอ้ย"ร่างบางร้องเมื่อล้มลงไปกับพื้นและเมื่อเงยหน้ามองคนที่ทับเธออยู่นั้นเป็นร่างสูงที่มีสภาพเปียกปอนไม่ต่างจากเธอ แล้วทั้งสองคนก็สบตากันอยู่นานจนร่างบางรู้สึกตัวก่อน

 

 

 

"ค คุณคะ"ร่างบางเรียกสติร่างสูงด้วยใบหน้าเขินอาย

 

 

 

"ข ขอโทษครับ คุณเป็นอะไรมากรึเปล่าครับ"ร่างสูงพอได้สติก็ลุกขึ้นไม่ลืมที่จะพยุงร่างบางขึ้นมาด้วย

 

 

 

"มะ ไม่เป็นไรค่ะ"ร่างบางบอกยิ้มๆ

 

 

 

"ตัวคุณเปียกหมดเลย"ร่างสูงพูดพร้อมกับเกาหัวแก้เก้อ

 

 

 

"อ๋อ เปียกอยู่แล้วน่ะคะ"หญิงสาวบอกด้วยรอยยิ้มหวานทำให้คนมองถึงกับกลืนน้ำลายอย่างตะลึง

 

 

 

"เอ่อ คุณเรียนอยู่คณะไหนหรอคับ แล้วอยู่ปีไหนครับ"ร่างสูงถามยาวเหยียด

 

 

 

"คณะบริหารการตลาดค่ะ ปี2 "ร่างบางตอบ

 

 

 

"แล้วคุณชื่ออะไรหรอครับ"ร่างสูงถามต่อ

 

 

 

"ฟาค่ะ"ร่างบางตอบยิ้มจริงใจ

 

 

 

"คุณฟา"ร่างสูงเรียกชื่อคนตรงหน้าทำให้ฟาถึงกับหลุดขำเล็กๆ

 

 

 

"เรียกฟาเฉยๆก็ได้ค่ะ แล้วคุณล่ะคะ"ฟาถามกลับบ้าง

 

 

 

"เราชื่อปอนด์ คณะบริหารธุระกิจปี2 เหมือนกัน"ปอนด์ตอบเขินๆ หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ไปไหนมาไหนด้วยกันจนตกลงคบเป็นแฟนกัน หลังจากนั้น

 

 

 

3 ปีต่อมา

 

 

 

"ปอนด์ เราเลิกกันเถอะ"ฟาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่บาดลึกหัวใจคนฟัง

 

 

 

"ท ทำไมล่ะฟา"ปอนด์จับมือคนรัก แล้วพูดน้ำเสียงสั่นๆ

 

 

 

"ฉันไม่รักนายแล้ว ฉันมีคนอื่น"ฟาตอบสายตามองไปทางอื่น

 

 

 

"ทำไมล่ะ ไอผู้ชายคนนั้นเป็นใคร"ปอนด์ถาม พร้อมกับเขย่าตัวร่างบาง

 

 

 

เพี๊ยะ

 

 

 

ร่างบางตวัดมือเรียวเล็กลงไปที่แก้มด้านซ้ายของร่างสูงอย่างแรงจนร่างสูงหน้าหัน

 

 

 

"พูดไม่รู้เรื่องรึไงฮะ! ฉันไม่รักนายแล้ว! ฉันรักคนอื่น!"ฟาตะคอกใส่ปอนด์เสียงดัง ส่วนร่างสูงก็มีน้ำใสๆ ใหลออกจากดวงตาคมกริบ

 

 

 

"ฟา"ปอนด์เรียกชื่อคนรักเสียงแผ่ว

 

 

 

"อ้อ แล้วฉันก็ไม่ได้ชื่อฟาด้วยฉันชื่อ 'ฟาง' คนสนิทเท่านั้นที่จะเรียกชื่อนั้นได้ อย่างนายไม่มีสิทธิ!!"ฟาตะคอกใส่ปอนด์แล้วกำลังจะเดินออกมาแต่ร่างสูงกับรวบตัวเธอไปกอดไว้จากด้านหลัง

 

 

 

"ฟาง คุณอย่าทิ้งผมไปนะ ไม่ว่าคุณอยากให้ผมทำอะไรผมก็จะทำ"ปอนด์พูดทั้งน้ำตา

 

 

 

"ปล่อย ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!"ฟาใช้แรงเฮือกสุดท้ายสบัดและเตะร่างสูงออก

 

 

 

"ไปตายซะ!!"ฟาตะคอกเป็นคำพูดสุดท้ายก่อนจะเดินออกมา

 

 

 

หมับ

 

 

 

ฟาเดินออกมาก็มีมือปริศนามาจับเธอไว้แล้วดันตัวเข้าไปในซอกตึก

 

 

 

"แหมๆ หยาหยีของผมนี่เก่งแล้วก็น่ารักจริงๆ บอกเลิกผู้ชายให้ไปตายเกิดมันทำขึ้นมาจริงเธอจะไม่เสียใจหรอ"ร่างสูงที่จับตัวฟาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับมือลูบไล้ไปตามแขนขาวเนียนของร่างบาง ทำให้ฟาที่โดนสัมผัสรู้สึกขยะแขยงและบัดมือหนาออก

 

 

 

"แกอย่ามาแตะต้องตัวฉัน แล้วปอนด์เขาก็ไม่โง่ที่จะทำแบบนั้นแน่"ฟาพูดกัดฟัน ร่างหนากระชากร่างบางเข้าไปใกล้

 

 

 

"อย่าอวดเก่งกับฉันนะ แต่ก็นั่นแหละไอปอนด์มันจะเสียดายผู้หญิงเหลือเดนอย่างเธอทำไม"ร่างสูงพูด มือหนาบีบคางมณของร่างบางอย่างแรง

 

 

 

"ก็แกมันชั่วไง!"ร่างบางแผดเสียงใส่ร่างพูด ทำให้เขาโกรธและใช้มือหนาตาหน้าขาวเนียนของร่างบางจนเลือดออก

 

 

 

เพี๊ยะ

 

 

 

"อย่ามาอวดดีกับฉันถ้าไม่อยากให้คลิปหลุดออกไป!!!"ร่างสูงตะคอกเสียงดังแล้วเดินออกไปจากซอกตึก

 

 

 

"ฮึก ฮึก ฮือออ ปอนด์ฟาขอโทษ"ฟาร่างไห้ออกมาอย่างสุดจะกลั้น

 

 

 

 

 

"ปอนด์ เป็นไงบ้างคะ สบายดีมั้ย"ฟานั่งลงหน้าหลุมศพของคนรักเก่าแล้วถามยิ้ม

 

 

 

"วันนี้ฟาเอาดอกลิลลี่สีขาวที่ปอนด์ชอบมาให้ด้วยนะคะ"ฟาบอกแล้วเอาดอกไม้วางหน้าหลุมศพ

 

 

 

"ฟามันเลวมากเลยใช่มั้ยคะ ที่ช่วยหลานของตัวเองไม่ได้ เด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็ต้องตายตั้งแต่ยังลืมตาดูโลกด้วยซ้ำ"ฟาพูดอย่างเจ็บปวดพร้อมน้ำตา

 

 

 

"ฟามันน่าสมเพชมากเลยใช่มั้ยคะ ที่เป็นคนทำให้คุณต้องตาย"ฟาพูดแล้วร้องหนักยิ่งกว่าเก่า

 

 

 

"ฮึก แต่ คุณรู้ใช่มั้ย ว่า ว่า ฉันมีเหตุผล ฮืออออออ"

 

 

 

"ฉันอยากมาอยู่กับคุณจัง ที่นี่อากาศดี มีทะเลมีภูเขา มีลม คุณชอบบรรยากาศแบบนี้"ฟาพูแล้วมองไปรอบๆ

 

 

 

"คุณเป็นกำลังใจให้ฉันทีนะคะ ฉันจะแก้แค้นให้คุณเอง"ฟาพูดแววมุ่งมั่น

 

 

 

เม้นน้อยเลยยังไม่บอกว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด

 

แต่ถ้าเม้นเยอะกว่าตอนที่แล้วไม่แน่นะคะ ไรเตอร์อาจจะบอกตอนหน้าก็ได้

 

เม้นมากันเยอะๆนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

"