แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย
เขียนโดย 
มารุกะ
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.32 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24) ความจำเสื่อม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ป๊อปปี้เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉินเพราะโรงพยาบาลโทรไปบอกเขาว่าฟางได้รับอุบัติเหตุ
"พ่อป๊อปฟางเป็นไงบ้างลูก"แม่ฟางตรงเข้ามาหาป๊อปปี้แล้วถามถึงอาการลูกสาว เพราะป๊อปปี้โทรไปบอก
"ยังไม่ทราบเลยครับ คุณหมอยังไม่ออกมา"ป๊อปปี้ตอบสีหน้ากังวลแม่ฟางเมื่อได้ยินก็เป็นลมจะล้มแต่ป๊อปปี้รับทัน
"คุณแม่ คุณแม่ครับ"ป๊อปปี้เรียกแม่ของฟาง
"คุณพยาบาลครับ ช่วยหน่อยครับ"ป๊อปปี้เรียกพยาบาลแถวนั้นพยาบาล2คนกันมาพาแม่ของฟางไปห้องพัก ส่วนป๊อปปี้ก็ยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉินแล้วทันทีที่หมอออกมาป๊อปปี้ก็ตรงไปหาคุณหมอทันที
"คุณหมอครับภรรยาผมเป็ยังไงบ้าง หมอภรรยาผมเป็นอะไรมากรึเปล่า"ป๊อปปี้ตรงไปเขย่าตัวคุณหมอแล้วยิงคำถามไม่ยั้งจนคุณหมอต้องห้าม
"ใจเย็นก่อนนะครับภรรยาของคุณปลอดภัยแล้วครับ แต่..."คุณหมอบอกอาการของฟางแล้วหยุดชะงักและทำหน้าเศร้า
"แต่อะไรครับหมอ"ป๊อปปี้รีบถาม
"เราไม่สามารถรักษาเด็กในท้องได้ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ"คุณหมอบอก ทำป๊อปปี้ช็อค
"เด็กในท้อง"ป๊อปปี้ทวนคำ
"ครับ เราพยายามถึงที่สุดแล้วแต่ก็ไม่สามารถรักษาลูกของคุณไว้ได้ ขอแสดงความเสียใจจริงๆครับ"คุณหมอบอกสีหน้าสำนึกผิดแล้วแล้วเดินเข้าห้องฉุกเฉินไป ป๊อปปี้ยืนอึ้งอยู่กับที่กลืนน้ำลายลงคอน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาทันที
ฟุ่บ
"ลูกพ่อ"ร่างสูงทรุดลงกับพื้นน้ำตาไหลอาบ เขารู้สึกจุกที่เสียลูกไป
แล้วฟางก็ถูกย้ายมาที่ห้องพักคนไข้โดยที่ป๊อปปี้นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงคนไข้ของฟาง ยังคงร้องไห้ไม่หยุด
แอ้ด
ประตูห้องถูกเปิดออกแม่ฟางเดินเข้าแล้วเดินมาที่ป๊อปปี้ที่นั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่
"พ่อป๊อป ฟางเป็นยังไงแล้วร้องไห้ทำไมลูก"แม่ฟางถามพอเห็นว่าป๊อปปี้นั่งตัวสั่นร้องไห้
"ฮึก ฮึก คุณแม่ครับ ล ลูกผม"ป๊อปปี้พูดสั่นๆ
"ลูก หมายความว่าไงพ่อป๊อป นี่แม่กำลังจะมีหลานงั้นเหรอ"แม่ฟางยิ้มดีใจแต่ต้องชะงักพอป๊อปปี้ช่ายหัว
"ฮึก ลูกผมจากไปแล้ว"ป๊อปปี้พูดแล้วเงยหน้าขึ้นมาจับมือของร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้
"ฮะ ฮึก โถ่ หละ หลานยายทำไมบุญน้อยแบบนี้ ฮึก ฮึก"แม่ฟางไปนั่งตรงโซฟาปล้วปล่อยโฮออกมา
"คุณแม่ครับ ผมขออะไรหน่อยได้มั้ยครับ"ป๊อปปี้หันไปหาแม่ฟางแล้วพูด
"อะไรเหรอ พ่อป๊อป"แม่ฟางเงยหน้าถาม
"ผมว่าฟางเขาคงยังไม่รู้ว่าตัวเองท้อง ผมว่าเราอย่าพึ่งบอกฟางเลยนะครับว่าฟางแท้งลูกเดี๋ยวฟางจะอาการทรุดหนัก"ป๊อปปี้บอกแม่ฟางพยักหน้ายอมรับ
"อืมมมม"ฟางครางออกมาทำให้ป๊อปปี้กับแม่ฟางรีบลุกดูอาการฟาง
"ฟางฟื้นแล้ว"แม่ฟางเข้ามาจับมือลูกสาว"เดี๋ยวแม่ไปตามหมอก่อนนะ"แม่ฟางบอกแล้วออกไปตามหมอ พอหมอดูอาการฟางเรียบร้อยก็ออกไป
"ฟางเป็นบ้างลูก"แม่ฟางถาม
"คุณ คุณเป็นใครคะ"ฟางถามแม่ตัวเองสีหน้างุนงง แม่ฟางกับป๊อปปี้มองหน้ากันอย่างตกใจ
"ฟางเธอจำฉันได้มั้ย"ป๊อปปี้ลองถามบ้างแต่ฟางกลับทำสีหน้างุนงง
"คุณ พวกคุณเป็นใคร"ฟางถาม
"คุณหมอบอกว่าฟางปกติดี แล้วทำไมจำพวกเราไม่ได้"ป๊อปปี้พูด
"เดี๋ยวแม่ไปตามคุณหมอมาอีกที"แม่ฟางบอกแล้วออกไปตามหมออีกครั้ง ไม่นานหมอก็เข้ามาตรวจอาการอีกครั้ง
"ทุกอย่างปกติดีนะครับ สมองอาจจะได้รับการกระทบกระเทือนเลยเกิดอาการความจำเสื่อมชั่วคราวนะครับ"คุณหมออธิบาย แล้วออกไปจากห้อง
"โถ่ ฟางลูกแม่"แม่ฟางสวมกอดลูกสาว แต่ฟางกลับทำสีหน้างุนงงแล้วสายตาก็เหลือบไปที่ป๊อปปี้
กรรมของนางเอกเราจริงๆเสียลูกไม่พอยังเสียความทรงจำอีก
แล้วอย่างนี้ป๊อปปี้จะทำยังไงดีล่ะ ติดตามตอนหน้านะคะ
เม้น+โหวตด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
